انورى ابیوردى، اوحدالدین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = اوحدالدین انوری ابیوردی | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = علی بن اسحاق ابیوردی | نامهای دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = 547ق...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دهاند' به 'دهاند') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''على بن اسحاق ابیوردى'''(؟- 547هـ ق) از جمله فلاسفه و علماى فلک و نجوم و در عداد مشاهیر، و از علماى عروض و یکى از شعراى معروف ایران بود. | '''على بن اسحاق ابیوردى'''(؟- 547هـ ق) از جمله فلاسفه و علماى فلک و نجوم و در عداد مشاهیر، و از علماى عروض و یکى از شعراى معروف ایران بود. | ||
قمى او را چنین ستوده است: حکیمى است ماهر در علم نجوم و شعر، از شعراى سلطان سنجر و صاحب الریاض مىگوید: «حکیمى از افاضل حکماى مشهور است . . . و جمعى به تشیع او تصریح | قمى او را چنین ستوده است: حکیمى است ماهر در علم نجوم و شعر، از شعراى سلطان سنجر و صاحب الریاض مىگوید: «حکیمى از افاضل حکماى مشهور است . . . و جمعى به تشیع او تصریح کردهاند. انورى شعرى دارد که دلالت بر تشیع او مىکند و مىرساند که به تشیع متمایل بوده است. » | ||
==آثار== | ==آثار== |
نسخهٔ ۲۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۶
اوحدالدین انوری ابیوردی | |
---|---|
نام کامل | علی بن اسحاق ابیوردی |
رحلت | 547ق |
على بن اسحاق ابیوردى(؟- 547هـ ق) از جمله فلاسفه و علماى فلک و نجوم و در عداد مشاهیر، و از علماى عروض و یکى از شعراى معروف ایران بود.
قمى او را چنین ستوده است: حکیمى است ماهر در علم نجوم و شعر، از شعراى سلطان سنجر و صاحب الریاض مىگوید: «حکیمى از افاضل حکماى مشهور است . . . و جمعى به تشیع او تصریح کردهاند. انورى شعرى دارد که دلالت بر تشیع او مىکند و مىرساند که به تشیع متمایل بوده است. »
آثار
از آثار او رسالهایست در عروض و قافیه و البشارات فى شرح الاشارات، و نیز زیج شاهى که آن را به سال 525 با شرکت و همکارى عبد الرحمن خازنى و حسام الدّین وضع کرده است.
خازنى صاحب زیج سنجرى است که به نقل کشف الظنون، آن را به سلطان سنجر پسر ملکشاه سلجوقى متوفى به سال 552 هجرى اهدا کرد[۱].
پانویس
- ↑ نعمه، عبدالله، ص193
منابع مقاله
نعمه، عبدالله، فلاسفه شیعه، ترجمه جعفر غضبان، تهران، سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامى، جاپ یکم، 1367ش.