طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =/ف4ت4 / 5435 PIR | | کد کنگره =/ف4ت4 / 5435 PIR | ||
| موضوع =حافظ، | | موضوع =حافظ، شمس‌الدین محمد، - 792ق. - غزلیات - نقد و تفسیر | ||
شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد | شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[شرح سودی بر حافظ ]] | [[شرح سودی بر حافظ]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۹
| طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فروزانفر، بدیع‌الزمان (نویسنده) جربزه دار، عبد الکریم (اهتمام) |
| عنوان‌های دیگر | غزلیات. برگزیده. شرح |
| ناشر | اساطیر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1382ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 964-331-083-3 |
| موضوع | حافظ، شمس‌الدین محمد، - 792ق. - غزلیات - نقد و تفسیر شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ف4ت4 / 5435 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از بدیع‌الزمان فروزانفر که به اهتمام عبدالکریم جربزه‌دار به چاپ رسیده.
فروزانفر در این اثر به نقد و تفسیر برخی از غزلیات حافظ شیرازی پرداخته است.
این اثر در واقع، تقریرات استاد بدیع‌الزمان فروزانفر در دانش‌سرای عالی و دانشکده ادبیات در سال 1319ش است و تحریر دکتر حسین بحرالعلومی.[۱] این رساله با همه کوچکی و کم‌حجمی، سه غزل خواجه حافظ را بیت‌بیت و به‌طور مفصل شرح کرده است و به‌مناسبت در توضیح بیت خواجه از ابیات دیگر او یاری می‌جوید؛ یعنی که اشعار خواجه را با کمک خواجه شرح می‌کند و برای مزید فایده از دیگر بزرگان ادب و عرفان ایرانی امثال رودکی و فردوسی و منوچهری دامغانی و امیر معزی و خیام و سنایی و عطار و سعدی و مولوی و جامی و شیخ محمود شبستری و خاقانی شروانی و ناصرخسرو قبادیانی مدد می‌جوید و اصطلاحات عرفانی مرید و مراد و طالب و طلب و ارادت و... را شرح می‌دهد.
انتخاب و شرح این سه غزل توسط استاد فروزانفر نمی‌تواند تصادفی باشد و حتما حتما ایشان به‌عمد این غزل‌ها را انتخاب و شرح کرده است؛ چراکه در این رساله خصوصا عشق بیشترین فضا را به خود اختصاص داده است و به بهانه‌ها در شرح و توضیح مفصل عشق و عاشق و معشوق در این فضای محدود می‌پردازد. آنجا هم که به‌ظاهر سخن از عشق نیست، اگر دقت شود باز سخن عشق است. همین امر اهتمام‌کننده (عبدالکریم جربزه‌دار) را واداشته که نام «طریق عشق» را برای این اثر برگزیند.[۲]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.