|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:NUR50294J1.jpg|بیقاب|چپ|في ظلال شهر رمضان|175px]] | | [[پرونده:NUR00000J.jpg|بیقاب|چپ|شرح دعای سحر|175px]] |
|
| |
|
| '''فی ضلال شهر رمضانالمبارک''' نوشته شیخ [[تاج الدین، مهدی|مهدی تاجالدین کربلایی]](معاصر)، مشتمل بر محتوای سخنرانیهای مذهبی نویسنده در ماه مبارک رمضان است که به زبان عربی در یک جلد منتشر شده است. | | '''شرح دعاى سحر'''، از مجموعه انتشارات مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمینی]](ره) است كه در آن، كتاب «[[شرح دعاء السحر]]» نوشته [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) از زبان عربى به فارسى ترجمه شده است. |
|
| |
|
| سی مجلس بر حسب مناسبات دینی و حوادث تاریخی که در این ماه بافضیلت واقع شده، مرتب شده است».
| | الف: حضرت رضا(ع) ويژگىهاى زير را در مورد دعاى سحر از پدرشان از امام باقر(ع) نقل مىفرمايند: |
| | # بزرگى درخواستهاى اين دعا در درگاه حق تعالى؛ |
| | # سرعت اجابت براى دعاكننده؛ |
| | # وجود اسم اعظم در اين دعا؛ |
| | # دعاى سحر از مكنون علم حق تعالى است؛ |
| | # سفارش به حفظ اين دعا از دسترسى نااهلان. |
|
| |
|
| نویسنده، این سخنرانیها را برای سخنرانان –و بهویژه تازهکاران- نوشته است، تا اینکه مدد آنها در انجام این مسئولیت مقدس در راه امربهمعروف و نهیازمنکر و دعوت مردم به خیر و هدایت و صلاح باشد؛ چراکه این مسئولیت عظیم و مهمی است که لازم است خطیب نهایت تلاشش را در راه ادای آن به بهترین شیوه بنماید.
| | ب): حضرت باقر(ع) در آخر كلام خويش اين دعا را، دعاى «مباهله» مىخوانند و دعاى مباهله، از دعاهايى است كه در اعمال روز بيست و چهارم ذىالحجه (روز مباهله) خوانده مىشود و مشابه دعاى سحر با اضافاتى است كه از ائمه معصومين(ع) نقل شده است و در كتابهاى دعا مثل «[[مصباح المتهجد]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](ره) و «البلد الأمين» و «مصباح» كفعمى و «[[إقبال الأعمال (طبع قديم)|إقبال الأعمال]]» نقل شده است. |
|
| |
|
| مجالس حاوی موضوعات و مطالب مختلف اما مرتبط با وقایع ماه مبارک رمضان است. اولین مجالس به اهمیت ماه رمضان و انقطاع الی الله در آن؛ خطبه نبی(ص) در استهلال ماه مبارک رمضان و دعا و ارتباطش با روزه اختصاصیافته است. سپس به هلاک چنگیزخان در چهارم ماه مبارک رمضان و تاجگذاری ولایتعهدی [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] در پنجم ماه رمضان پرداخته شده است.
| | ج): دعاى سحر، دربردارنده اسما و صفات حق تعالى است و حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] در شرح آن، به مباحث اسما و صفات و بحث دعا و اقسام آن و... پرداخته و آن را با زبان اهل معرفت همراه آيات و روايات بيان كردهاند. |
|
| |
|
| موضوع دو مجلس دیگر، نزول تورات بر موسی(ع) در روز ششم ماه رمضان و نزول انجیل در سیزدهم ماه رمضان است. وفات ابوطالب(ع)، یادبود وفات خدیجه کبری(س) و پس از آن ذکر منزلت زن در اسلام نیز از مجالس خواندنی است. ولادت امام حسن(ع) و واقعه صلح آن حضرت با معاویه و همچنین وقایع بدر، حفر خندق و جنگ احزاب نیز هر یک در مجالس دیگری مطرح شده است. مجالس شبهای نوزدهم تا بیست ویکم به [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] از ضربت خوردن تا شهادت آن حضرت و مسئله امامت ایشان اختصاص دارد. مباحث با شب قدر و نزول قرآن، موضوع امتحان و ابتلای انسان، وفات [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسی]]، وداع با ماه مبارک رمضان و ولادت امام مهدی(عج) ادامه یافته و با ذکر مقام حضرت فاطمه زهرا(س) و شهادت آن حضرت به پایان آمده است.<span id="mp-more"> [[في ظلال شهر رمضان|'''ادامه ...''']]
| | د): ايشان در شرح خويش ضمن بيان و نقل ديدگاههاى صاحبان معرفت، برخى نظرات خاصّ خويش را نيز طرح كردهاند. درك و فهم كامل مطالب اين اثر نيازمند آشنايى با زبان معارف است.<span id="mp-more"> [[شرح دعای سحر|'''ادامه ...''']] |
| </span> | | </span> |