۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن حجر عسقلانى' به 'ابن حجر عسقلانى') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن حجر' به 'ابن حجر') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
وى فقه را نزد محمد بن يوسف زرندى آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ ابن قيم جوزيه شاگرد ابن تيميه حرّانى استفاده نمود؛ همچنين تقى الدين سُبكى و پسرش تاج الدين سبكى و ابن نباته، ابن خباز، احمد بن عبدالرحمن مرداوى احمد بن مظفر نابلسى و ابن جماعة از اساتيد و مشايخ وى بودهاند. در قدس نيز مجلس قَلقَشَندى را درك نمود. | وى فقه را نزد محمد بن يوسف زرندى آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ ابن قيم جوزيه شاگرد ابن تيميه حرّانى استفاده نمود؛ همچنين تقى الدين سُبكى و پسرش تاج الدين سبكى و ابن نباته، ابن خباز، احمد بن عبدالرحمن مرداوى احمد بن مظفر نابلسى و ابن جماعة از اساتيد و مشايخ وى بودهاند. در قدس نيز مجلس قَلقَشَندى را درك نمود. | ||
افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، صلاحالدين صَفَدى، تقىالدين محمد بن محمد بن عبدالعزيز مصرى معروف به ابن فهد و نيز برادرش، ابن مقرى، شاكر بن عبدالغنى، محمد بن على معروف به ابن الواحى، محمد بن مقبل حلبى، فخرالدين احمد بن محمد شيرازى از جمله شاگردان او بودهاند. | افرادى چون [[[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانی، احمد بن علی|[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى]]، صلاحالدين صَفَدى، تقىالدين محمد بن محمد بن عبدالعزيز مصرى معروف به ابن فهد و نيز برادرش، ابن مقرى، شاكر بن عبدالغنى، محمد بن على معروف به ابن الواحى، محمد بن مقبل حلبى، فخرالدين احمد بن محمد شيرازى از جمله شاگردان او بودهاند. | ||
فيروزآبادى بسيار اهل سفر بود. به هر شهر و ديارى كه وارد مىشد مورد استقبال متوليان آنجا قرار مىگرفت. هوش و حافظه قوى وى تا دم مرگ برقرار بود و گزارش شده كه همهجا سلاطين و حكّام با اشتياق مقدمش را گرامى مىشمردند. وى در نهايت به زبيد در يمن رفت و دو دهه باقيمانده از عمرش را در آنجا اقامت گزيد. اين شهر اكنون در استان حُدَيده واقع است و ديگر لغوى مشهور، مرتضى زبيدى، صاحب تاج العروس نيز بدانجا منتسب است. | فيروزآبادى بسيار اهل سفر بود. به هر شهر و ديارى كه وارد مىشد مورد استقبال متوليان آنجا قرار مىگرفت. هوش و حافظه قوى وى تا دم مرگ برقرار بود و گزارش شده كه همهجا سلاطين و حكّام با اشتياق مقدمش را گرامى مىشمردند. وى در نهايت به زبيد در يمن رفت و دو دهه باقيمانده از عمرش را در آنجا اقامت گزيد. اين شهر اكنون در استان حُدَيده واقع است و ديگر لغوى مشهور، مرتضى زبيدى، صاحب تاج العروس نيز بدانجا منتسب است. |
ویرایش