شرح ساده گلشن راز: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'سید حمید رضا حسینی هاشمی' به 'سید حمیدرضا حسینی هاشمی')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''شرح ساده گلشن راز'''، سعدالدين محمود بن امين‌الدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى(720-687ق)، از عرفا و شعراى نامى آذربایجان در قرن هشتم هجرى است. این اثر با شرح و تصحیح بهروز ثروتیان(1316ش) عرضه شده است.
    '''شرح ساده گلشن راز'''، [[شبستری، محمود|سعدالدين محمود بن امين‌الدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى]](720-687ق)، از عرفا و شعراى نامى آذربایجان در قرن هشتم هجرى است. این اثر با شرح و تصحیح [[ثروتیان، بهروز|بهروز ثروتیان]](متولد 1316ش) عرضه شده است.


    [[گلشن راز]] مثنوی عارفانه‌ای است که در پاسخ به نامۀ یکی از بزرگان اهل خراسان سروده شده است؛ امير سيد حسين حسينى هروى پرسش‌های خود را به نظم درآورده و پاسخ آن‌ها را نیز به نظم درخواست کرده بوده است.
    [[گلشن راز]] مثنوی عارفانه‌ای است که در پاسخ به نامۀ یکی از بزرگان اهل خراسان سروده شده است؛ [[امير سيد حسين حسينى هروى]] پرسش‌های خود را به نظم درآورده و پاسخ آن‌ها را نیز به نظم درخواست کرده بوده است.


    ثروتیان ابیات گلشن راز را موضوع‌بندی نموده و آن‌ها عنوان داده است. او در شیوۀ شرح خود، در آغاز، واژه‌های دشوار متن را معنی کرده، سپس ابیات را شرح می‌دهد. ثروتیان بیست و شش شرح بر گلشن راز را به همراه ترجمه‌هایی از آن به زبان‌های اردو، ترکی؛ آلمانی و انگلیسی نام می‌برد. سپس از قول کاظم دزفولیان می‌نویسد که بیشتر شرح‌ها حرف تازه‌ای ندارند؛ ولی از میان آن‌ها می‌توان به چند شرح مفید بسنده کرد که عبارت‌اند از «مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز» از شیخ محمد لاهیجی، و شرح‌هایی از صاین الدین علی ترکه اصفهانی، شاه داعی الی الله شیرازی (نسائم گلشن)، الهی اردبیلی و بابا نعمت‌الله نخجوانی که دزفولیان آن‌ها را در اثر خود تلخیص کرده است. او شرح محمد لاهیجی را از میان آن‌ها شرحی جامع و کامل و برتر می‌داند؛ به‌ویژه، آن شرحی که به تصحیح محمدرضا برزگر خالقی و عفت کرباسی رسیده و از متن قدیمی‌تر بهره‌مند است و مأخذ، منابع، آیات قرآنی، احادیث، اقوال و شواهد شعری مفاتیح الإعجاز را ذکر و متنی ارزنده فراهم کرده است. ثروتیان با بهره‌مندی از کتاب دزفولیان، همین شرح‌های برگزیده را مأخذ شرح خود قرار داده است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص20-17</ref>‏ همچنین، از گلشن راز به کوشش احمد مجابی، محسن کیانی نیز بهره برده است.<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>‏
    [[ثروتیان، بهروز|ثروتیان]] ابیات گلشن راز را موضوع‌بندی نموده و آن‌ها عنوان داده است. او در شیوۀ شرح خود، در آغاز، واژه‌های دشوار متن را معنی کرده، سپس ابیات را شرح می‌دهد. ثروتیان بیست و شش شرح بر گلشن راز را به همراه ترجمه‌هایی از آن به زبان‌های اردو، ترکی؛ آلمانی و انگلیسی نام می‌برد. سپس از قول [[دزفولیان، کاظم|کاظم دزفولیان]] می‌نویسد که بیشتر شرح‌ها حرف تازه‌ای ندارند؛ ولی از میان آن‌ها می‌توان به چند شرح مفید بسنده کرد که عبارت‌اند از «[[مفاتيح الإعجاز في شرح گلشن راز|مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز]]» از [[لاهیجی، محمد بن یحیی|شیخ محمد لاهیجی]]، و شرح‌هایی از [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صاین‌الدین علی ترکه اصفهانی]]، شاه داعی الی الله شیرازی ([[نسایم گلشن (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری)|نسائم گلشن]][[الهی اردبیلی، حسین بن عبدالحق|الهی اردبیلی]] و [[شیخ علوان، نعمةالله بن محمود|بابا نعمت‌الله نخجوانی]] که دزفولیان آن‌ها را در اثر خود تلخیص کرده است. او شرح [[لاهیجی، محمد بن یحیی|محمد لاهیجی]] را از میان آن‌ها شرحی جامع و کامل و برتر می‌داند؛ به‌ویژه، آن شرحی که به تصحیح [[برزگر خالقی، محمدرضا|محمدرضا برزگر خالقی]] و [[عفت کرباسی]] رسیده و از متن قدیمی‌تر بهره‌مند است و مأخذ، منابع، آیات قرآنی، احادیث، اقوال و شواهد شعری مفاتیح الإعجاز را ذکر و متنی ارزنده فراهم کرده است. ثروتیان با بهره‌مندی از کتاب دزفولیان، همین شرح‌های برگزیده را مأخذ شرح خود قرار داده است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص20-17</ref>‏ همچنین، از گلشن راز به کوشش [[احمد مجابی]]، [[محسن کیانی]] نیز بهره برده است.<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>‏


    ثروتیان می‌گوید که در این شرح ساده، هرگز از نظر و عقیده شارحان پیروی نکرده است؛ ولی در صورت نیاز به شرح‌های دیگر مراجعه شده است؛ چنان‌که اگر شرح بیتی با مضبوط شرح‌های دیگر و به‌ویژه لاهیجی مقایسه شود، قطعاً افزون بر نو بودن شیوۀ آن، سادگی سخن جلب‌توجه خواهد کرد.<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>‏
    ثروتیان می‌گوید که در این شرح ساده، هرگز از نظر و عقیده شارحان پیروی نکرده است؛ ولی در صورت نیاز به شرح‌های دیگر مراجعه شده است؛ چنان‌که اگر شرح بیتی با مضبوط شرح‌های دیگر و به‌ویژه لاهیجی مقایسه شود، قطعاً افزون بر نو بودن شیوۀ آن، سادگی سخن جلب‌توجه خواهد کرد.<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>‏


    ثروتیان گلشن راز را در پاورقی‌هایش نسخه‌شناسی نموده و کتابنامه، فهرست واژه‌ها، اصطلاح‌ها و ترکیب‌ها را به پایان کتاب ضمیمه کرده است.
    [[ثروتیان، بهروز|ثروتیان]] گلشن راز را در پاورقی‌هایش نسخه‌شناسی نموده و کتابنامه، فهرست واژه‌ها، اصطلاح‌ها و ترکیب‌ها را به پایان کتاب ضمیمه کرده است.





    نسخهٔ ‏۲۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۴

    شرح ساده گلشن راز
    شرح ساده گلشن راز
    پدیدآورانشبستری، محمود بن عبدالکریم (نويسنده)

    ثروتیان، بهروز (مصحح)

    ثروتیان، بهروز ( شارح)
    ناشرسازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1396ش
    چاپ7
    شابک978-964-304-214-1
    موضوعشبستری، محمود بن عبد الکریم، 687 - 720ق. گلشن راز - نقد و تفسیر - شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد - شعر عرفانی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /گ708 ث4 5502 PIR
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح ساده گلشن راز، سعدالدين محمود بن امين‌الدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى(720-687ق)، از عرفا و شعراى نامى آذربایجان در قرن هشتم هجرى است. این اثر با شرح و تصحیح بهروز ثروتیان(متولد 1316ش) عرضه شده است.

    گلشن راز مثنوی عارفانه‌ای است که در پاسخ به نامۀ یکی از بزرگان اهل خراسان سروده شده است؛ امير سيد حسين حسينى هروى پرسش‌های خود را به نظم درآورده و پاسخ آن‌ها را نیز به نظم درخواست کرده بوده است.

    ثروتیان ابیات گلشن راز را موضوع‌بندی نموده و آن‌ها عنوان داده است. او در شیوۀ شرح خود، در آغاز، واژه‌های دشوار متن را معنی کرده، سپس ابیات را شرح می‌دهد. ثروتیان بیست و شش شرح بر گلشن راز را به همراه ترجمه‌هایی از آن به زبان‌های اردو، ترکی؛ آلمانی و انگلیسی نام می‌برد. سپس از قول کاظم دزفولیان می‌نویسد که بیشتر شرح‌ها حرف تازه‌ای ندارند؛ ولی از میان آن‌ها می‌توان به چند شرح مفید بسنده کرد که عبارت‌اند از «مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز» از شیخ محمد لاهیجی، و شرح‌هایی از صاین‌الدین علی ترکه اصفهانی، شاه داعی الی الله شیرازی (نسائم گلشنالهی اردبیلی و بابا نعمت‌الله نخجوانی که دزفولیان آن‌ها را در اثر خود تلخیص کرده است. او شرح محمد لاهیجی را از میان آن‌ها شرحی جامع و کامل و برتر می‌داند؛ به‌ویژه، آن شرحی که به تصحیح محمدرضا برزگر خالقی و عفت کرباسی رسیده و از متن قدیمی‌تر بهره‌مند است و مأخذ، منابع، آیات قرآنی، احادیث، اقوال و شواهد شعری مفاتیح الإعجاز را ذکر و متنی ارزنده فراهم کرده است. ثروتیان با بهره‌مندی از کتاب دزفولیان، همین شرح‌های برگزیده را مأخذ شرح خود قرار داده است.[۱]‏ همچنین، از گلشن راز به کوشش احمد مجابی، محسن کیانی نیز بهره برده است.[۲]

    ثروتیان می‌گوید که در این شرح ساده، هرگز از نظر و عقیده شارحان پیروی نکرده است؛ ولی در صورت نیاز به شرح‌های دیگر مراجعه شده است؛ چنان‌که اگر شرح بیتی با مضبوط شرح‌های دیگر و به‌ویژه لاهیجی مقایسه شود، قطعاً افزون بر نو بودن شیوۀ آن، سادگی سخن جلب‌توجه خواهد کرد.[۳]

    ثروتیان گلشن راز را در پاورقی‌هایش نسخه‌شناسی نموده و کتابنامه، فهرست واژه‌ها، اصطلاح‌ها و ترکیب‌ها را به پایان کتاب ضمیمه کرده است.


    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه شارح، ص20-17
    2. ر.ک: همان، ص35
    3. ر.ک: همان، ص34

    منابع مقاله

    1. مقدمه محقق


    وابسته‌ها