ولایت شرط قبولی اعمال: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‏ها' به 'ه‏‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'مى‏نما' به 'مى‏‌نما')
جز (جایگزینی متن - 'ه‏ها' به 'ه‏‌ها')
خط ۳۲: خط ۳۲:
برای اطلاع از کلیت مباحث مطرح‌شده در اثر و نوع ادبیات نویسنده، بخشی از متن کتاب را در زیر می‌خوانید:
برای اطلاع از کلیت مباحث مطرح‌شده در اثر و نوع ادبیات نویسنده، بخشی از متن کتاب را در زیر می‌خوانید:


«درباره قبولى اعمال و شروط آن، در کتاب‏هاى تحقیقى و فقهى و اخلاقى، نظریه‏‌ها و تحقیقات زیاد، ابراز گردیده که ما در این مختصر، به چکیده آنها و نتیجه تحقیق و پژوهش خود را، به‌عنوان عقیده خود، بیان مى‏‌نماییم. البته در روایات زیاد، شرط قبولى اعمال را به‌مناسبت‌هایى، چند چیز معرفى نموده است؛ مانند: ولایت، انتظار فرج، نماز، صله ارحام، خدمت به خلق، گناه نکردن و دل پاک و نورانی داشتن و اهل تقوا بودن و حضور قلب داشتن و غیره. در مورد هر تک‌تک اینها، تشویق‏ها و پاداش‏هاى زیاد و وعده‏هاى فراوان داده شده است. مخصوصا درباره نماز اهمیت فوق‌العاده داده شده، اما از آیات و روایات استفاده مى‏شود که ولایت امیرالمؤمنین و اولاد طاهرینش(ع)، شرط اصلى و بقیه بالطبع است.
«درباره قبولى اعمال و شروط آن، در کتاب‏هاى تحقیقى و فقهى و اخلاقى، نظریه‏‌ها و تحقیقات زیاد، ابراز گردیده که ما در این مختصر، به چکیده آنها و نتیجه تحقیق و پژوهش خود را، به‌عنوان عقیده خود، بیان مى‏‌نماییم. البته در روایات زیاد، شرط قبولى اعمال را به‌مناسبت‌هایى، چند چیز معرفى نموده است؛ مانند: ولایت، انتظار فرج، نماز، صله ارحام، خدمت به خلق، گناه نکردن و دل پاک و نورانی داشتن و اهل تقوا بودن و حضور قلب داشتن و غیره. در مورد هر تک‌تک اینها، تشویق‏ها و پاداش‏هاى زیاد و وعده‏‌هاى فراوان داده شده است. مخصوصا درباره نماز اهمیت فوق‌العاده داده شده، اما از آیات و روایات استفاده مى‏شود که ولایت امیرالمؤمنین و اولاد طاهرینش(ع)، شرط اصلى و بقیه بالطبع است.


پس اگر کسى ولایت على و اولاد على(ع) را نپذیرد، تمام عمرش را روزها روزه بدارد و شب‌ها تا صبح عبادت نماید، برایش کوچک‌ترین اثر و نفعى نخواهد داشت. حتى قبولى نماز (که نشانه عبودیت و اخلاص به معبود و رکن دین است)، به پذیرفتن ولایت، بستگى دارد؛ پس تا نماز قبول نشود، سایر اعمال قبول نخواهد شد و خود نماز هم قبول نمى‏شود تا ولایت امیر مؤمنان(ع) و اولاد او را قبول نمایند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص29-30</ref>.
پس اگر کسى ولایت على و اولاد على(ع) را نپذیرد، تمام عمرش را روزها روزه بدارد و شب‌ها تا صبح عبادت نماید، برایش کوچک‌ترین اثر و نفعى نخواهد داشت. حتى قبولى نماز (که نشانه عبودیت و اخلاص به معبود و رکن دین است)، به پذیرفتن ولایت، بستگى دارد؛ پس تا نماز قبول نشود، سایر اعمال قبول نخواهد شد و خود نماز هم قبول نمى‏شود تا ولایت امیر مؤمنان(ع) و اولاد او را قبول نمایند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص29-30</ref>.