تاریخ حدیث شیعه (2): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'سید حمید رضا حسینی هاشمی' به 'سید حمیدرضا حسینی هاشمی') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:فهرستها، کشف الحدیثها، واژهنامهها، غریب لغات الحدیث، سازمانها، انجمنها، دارالحدیثها، کنگرهها]] | [[رده:فهرستها، کشف الحدیثها، واژهنامهها، غریب لغات الحدیث، سازمانها، انجمنها، دارالحدیثها، کنگرهها]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط سید | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط سید حمیدرضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۳
تاریخ حدیث شیعه (2) | |
---|---|
پدیدآوران | طباطبایی، سید محمدکاظم (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | تاریخ حدیث شیعه (2): عصر غیبت |
ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1390ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-493-565-7 |
موضوع | حدیث - تاریخ - حدیث - اسناد - حدیث - علم الدرایه |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ط2ت2 106/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تاریخ حدیث شیعه، نوشته سید محمدکاظم طباطبایی (متولى 1344ش) است. این اثر، گزارشی از تاریخ حدیث شیعه است و از روند حدیثنگاری، مهمترین نگاشتهها، محدثان مشهور، مکتبها و حوزههای حدیثی شیعه و آشنایی با مکتبهای حدیثی مانند مدرسههای قم و بغداد، مکتب اخباریگری و اجتهادی تا به امروز خبر میدهد.
این متن بهوسیله برخی از استادان و کارشناسان نقادی میشود که نویسنده با توجه به نقدها نوشته خود را اصلاح کرده است. متن بهصورت درسنامه ارائه شده و پس از تدریس مکرر و با توجه به پرسشها و گفتگوهای دانشجویان و مخاطبان کتاب، دوباره نقد، تکمیل و اصلاح شده است. در مرحله ویراستاری محتوایی نیز متن، اندکی فشرده و در قالب کتابهای درسی آماده نشر شده است. مؤلف پس از تألیف «تاریخ حدیث شیعه در عصر حضور امامان معصوم(ع)»، این کتاب را برای بازۀ زمانی غیبت معصوم(ع) تا دوران معاصر نوشته است.[۱]
طباطبایی سرنوشت حدیث را در سده چهارم و پنجم بررسی نموده و مشهورترین حدیثنگاران سده سوم و چهارم را شناسانده است. او از مدرسههای حدیثی قم و بغداد و حوزههای حدیثی خراسان (سمرقند و نیشابور) گزارش داده است، سپس، به سدههای ششم تا دوازدهم رسیده و حدیث و محدثان شاخص این قرنها را پژوهش نموده است. ظهور اخباریان در قرن یازدهم نیز مبحث مهمی از کتاب را دربرگرفته است. طباطبایی قرن سیزدهم و چهاردهم را توصیف کرده و در آخر، سرنوشت حدیث را در دوره انقلاب اسلامی ایران توضیح میدهد. طباطبایی از 184 منبع برای تألیف این اثر بهره برده است.
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه ناشر، ص18-17
منابع مقاله
- مقدمه ناشر و متن کتاب.