باجوری، ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''ابراهیم بن محمد باجُوری''' (یا بَیْجوری) (1198-1276ق)، عالم و نویسنده شافعی و شیخ الازهر (از سال 1263ق تا1267ق). | '''ابراهیم بن محمد باجُوری''' (یا بَیْجوری) (1198-1276ق)، عالم و نویسنده شافعی و شیخ الازهر (از سال 1263ق تا1267ق). | ||
== | ==ولادت== | ||
ابراهیم در 1198ق، در باجُور، دهکده‌ای در ایالت منوفیه مصر متولد شد. | ابراهیم در 1198ق، در باجُور، دهکده‌ای در ایالت منوفیه مصر متولد شد. | ||
==تحصیلات و مشاغل== | ==تحصیلات و مشاغل== | ||
ایشان در الازهر تحصیل کرد | ایشان در الازهر تحصیل کرد. | ||
از اساتید ایشان می‌توان به: شیخ عبدالله شرقوی، شیخ داود قلوی، شیخ محمد فاضلی، و شیخ حسن قويسنی اشاره کرد.<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D8%AC%D9%88%D8%B1%D9%8A ر.ک: ویکی‌پدیای عربی]</ref>. سپس در الازهر به تدریس پرداخت. در 1263ق شیخِ الازهر شد. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۷: | ||
[[البردة للإمام البوصيري]] | [[البردة للإمام البوصيري]] | ||
[[حاشیه خاتمة المحققین .. الشیخ إبراهیم الباجوري علی متن السلم في فن المنطق للإمام الأخضري]] | [[حاشیه خاتمة المحققین.. الشیخ إبراهیم الباجوري علی متن السلم في فن المنطق للإمام الأخضري]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۱
| نام | باجوری، ابراهیم |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | محمد |
| متولد | 1198ق |
| محل تولد | باجُور، دهکده‌ای در ایالت منوفیه مصر |
| رحلت | 1276ق |
| اساتید | شیخ عبدالله شرقوی
شیخ داود قلوی محمد فاضلی |
| برخی آثار | شرح جوهرة التوحيد |
| کد مؤلف | AUTHORCODE15311AUTHORCODE |
ابراهیم بن محمد باجُوری (یا بَیْجوری) (1198-1276ق)، عالم و نویسنده شافعی و شیخ الازهر (از سال 1263ق تا1267ق).
ولادت
ابراهیم در 1198ق، در باجُور، دهکده‌ای در ایالت منوفیه مصر متولد شد.
تحصیلات و مشاغل
ایشان در الازهر تحصیل کرد. از اساتید ایشان می‌توان به: شیخ عبدالله شرقوی، شیخ داود قلوی، شیخ محمد فاضلی، و شیخ حسن قويسنی اشاره کرد.[۱]. سپس در الازهر به تدریس پرداخت. در 1263ق شیخِ الازهر شد.
وفات
وی در پنجشنبه 28 ذیقعده 1276ق، درگذشت.
آثار
مشهورترین آثار او عبارتند از:
- رسالة في علم التوحيد؛
- المواهبُ اللَدُنيّة که شرحی بر کتاب الشمائل ترمذی است؛
- حاشیه‌ای بر فتح القريب محمد بن القاسم غَزّی (متوفی 918ق)، که خود شرحی است بر التقريب (یا المختصر، غاية الاختصار) ابوشجاع احمد بن حسین اصفهانی شافعی؛
- شرحی بر العقيدة الصغری یا أم‌البراهين سَنوسی؛
- حاشیه‌ای بر شرح جوهرة التوحيد ابراهیم بن ابراهیم لَقانی؛
- حاشیه‌ای بر شرح شِنْشَوری بر ارجوزه رَحبْی؛
- حاشیه‌ای بر شرح اخضری بر کتاب خویش السُلَّم المرونق؛
- شرح بر كفاية العوام استادش فَضالی؛
- شرحی بر الترصيف في علم التصريف نوشته عبدالرحمن بن عیسی مرشدی؛
- حاشیه‌ای بر شرح فرائد الفوائِد في الاستعارة، نوشته لیثی سمرقندی؛
- شرحی بر تحریر منظومی از آجرومیه ابن آجروم؛
و...[۲].
پانویس
- ↑ ر.ک: ویکی‌پدیای عربی
- ↑ ر.ک: یونبل (د. اسلام)، ج1، ص120
منابع مقاله
- یونبل (د. اسلام)، دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر سید مصطفی میرسلیم، تهران، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، چاپ اول، 1375ش.
- ویکی‌پدیای عربی