مارکوارت، یوزف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (رده‌افزایی) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | ||
| عنوان | | عنوان = | ||
| تصویر | | تصویر = NUR01033.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
|سرشناسی | |سرشناسی = | ||
|نام کامل | |نام کامل = مارکوارت، یوزف | ||
|نام‌های دیگر = مارکوارت، ژوزف | |نام‌های دیگر = مارکوارت، ژوزف | ||
|لقب | |لقب = | ||
|نسب | |نسب = | ||
|تخلص | |تخلص = | ||
|نام پدر | |نام پدر = | ||
|ولادت | |ولادت = 9 دسامبر 1864م | ||
|محل تولد | |محل تولد = رایشنباخ آلمان | ||
|کشور تولد = | |کشور تولد = | ||
|رحلت | |رحلت = 4 فوریه 1930م | ||
|شهادت | |شهادت = | ||
|مدفن | |مدفن = | ||
|نام همسر | |نام همسر = | ||
|فرزندان | |فرزندان = | ||
|خویشاوند سرشناس = | |خویشاوند سرشناس = | ||
|دین | |دین = | ||
|مذهب | |مذهب = | ||
|پیشه | |پیشه = | ||
|درجه علمی = | |درجه علمی = | ||
|دانشگاه | |دانشگاه = | ||
|علایق پژوهشی = | |علایق پژوهشی = | ||
|منصب | |منصب = | ||
|پس از | |پس از = | ||
|پیش از | |پیش از = | ||
|اساتید | |اساتید = | ||
|شاگردان | |شاگردان = | ||
|اجازه اجتهاد از = | |اجازه اجتهاد از = | ||
|آثار | |آثار = [[ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس]] | ||
|سبک نوشتاری = | |سبک نوشتاری = | ||
|وبگاه رسمی = | |وبگاه رسمی = | ||
|امضا | |امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE01033AUTHORCODE | |||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۹
| مارکوارت، یوزف | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | مارکوارت، یوزف |
| نام‌های دیگر | مارکوارت، ژوزف |
| ولادت | 9 دسامبر 1864م |
| محل تولد | رایشنباخ آلمان |
| رحلت | 4 فوریه 1930م |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس |
یوزف مارکوارت (1864-1930م)، خاورشناس نامدار آلمانی، متخصص جغرافیای تاریخی، نویسنده کتاب ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس.
ولادت
ایشان در 9 دسامبر 1864م، در رایشنباخ آلمان زاده شد [۱].
تحصیلات و مشاغل
ایشان تحصیل در رشته شرق‌شناسی را در دانشگاه وورتمبرگ به پایان رسانید و از دانشگاه توبینگن دکتری گرفت. سپس در کتابخانه همین دانشگاه به کار پرداخت و چندی بعد به موزه مردم‌شناسی لیدن نیز رفت و مشغول تدریس شد. وی از سال ۱۹۱۰ تا پایان عمر، استاد فقه‌اللغه ایرانی و ارمنی در دانشگاه برلین بود.
علامه قزوینی در یادداشت‌هایش (۱۶ ربیع‌الثانی ۱۳۴۳ مطابق ۱۴ نوامبر ۱۹۲۴) آورده است: «در این مدت اقامت در برلین، با بعضی از مستشرقین آلمان نیز آشنا شدم و از ثمرات علوم ایشان ذخیره اندوختم؛ از جمله پروفسور مارکوارت از مشاهیر مستشرقین آلمان، صاحب تألیفات جلیله از قبیل کتاب ایرانشهر در جغرافیای قدیم ایران و غیره و غیره و فی‌الواقع درجه احاطه و تبحر و دامنه بسیار وسیع اطلاعات او از عجایب روزگار است؛ دریایی است متلاطم از معلومات و محفوظات. السنه پهلوی و فارسی و عربی و ارمنی و سُریانی را به‌خوبی می‌داند. ارامنه پیرامون او را گرفته‌اند و برای استفاده سیاسی از معلومات او فوق‌العاده نسبت به او احترام می‌کنند، ولی ایرانیان چون او را نمی‌شناسند و تقدیر نمی‌نمایند، از وجود او استفاده نمی‌کنند».
آثار
تألیفات او بیشتر درباره فرهنگ و تاریخ و زبان سرزمین‌های ایران، ارمنستان، اقوام خراسان بزرگ (آسیای مرکزی) و شرق اروپاست. افزون بر این، به جغرافیا نیز تسلط کامل داشت و آثارش برای محققان بعدی به‌صورت مرجع درآمده است؛ همچون: گاه‌شماری کتیبه‌های ترکی قدیم، ایرانشهر؛ پژوهش‌هایی در تاریخ ایران در ۲ جلد؛ خاستگاه و تجدید حیات ملت ارمنی؛ شهرستان‌های ایران، متن پهلوی با شرح و ترجمه انگلیسی که صادق هدایت آن را به فارسی ترجمه کرده است؛ ویهروت و آرانگ که تحقیق در جغرافیای اساطیری و تاریخی ایران شرقی است[۲].
وفات
او در 4 فوریه 1930م در سن 65 سالگی بر اثر مسمومیت ناشی از گاز گرفتگی در برلین وفات یافت.[۳].