رسائل الكندي الفلسفية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مى‏' به 'مى‌‏'
جز (جایگزینی متن - 'مى‏ک' به 'می‌ک')
جز (جایگزینی متن - 'مى‏' به 'مى‌‏')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
| عنوان =رسائل الكندي الفلسفية
| عنوان =رسائل الكندي الفلسفية
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[کندي، يعقوب بن اسحاق]] (نویسنده)
[[کندی، یعقوب بن اسحاق]] (نویسنده)
[[ابو ريده، محمد عبدالهادي]] (محقق)
[[ابوریده، محمد عبدالهادی]] (محقق)
|-
|-
| data-type="language" |عربي
| data-type="language" |عربي
خط ۲۱: خط ۲۱:
| چاپ =2
| چاپ =2
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =4020
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01867
| کتابخوان همراه نور =01867
| کتابخوان همراه نور =01867
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}


'''رسائل الكندي الفلسفية'''، تألیف یعقوب بن اسحاق کندی (متوفی 252ق)، مشتمل بر مجموعه‌ای از رساله‌های فلسفی کندی است که به زبان عربی، با تحقیق و پاورقی محمد عبدالهادی ابوریده منتشر شده است.  
'''رسائل الكندي الفلسفية'''، تألیف [[یعقوب بن اسحاق کندی]] (متوفی 252ق)، مشتمل بر مجموعه‌ای از رساله‌های فلسفی کندی است که به زبان عربی، با تحقیق و پاورقی محمد عبدالهادی ابوریده منتشر شده است.  


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۱: خط ۴۱:
در فن سوم رساله، از این مسئله بحث به میان می‌آید که آیا ممکن است شى‏ء علت وجود خود واقع شود یا نه و با طرح احتمالات چهارگانه‏‌اى در مورد آن که همگى منتهى به تناقض می‌شوند، امتناع چنین امرى را اثبات مى‌کند<ref>ر.ک: همان، ص58</ref>.
در فن سوم رساله، از این مسئله بحث به میان می‌آید که آیا ممکن است شى‏ء علت وجود خود واقع شود یا نه و با طرح احتمالات چهارگانه‏‌اى در مورد آن که همگى منتهى به تناقض می‌شوند، امتناع چنین امرى را اثبات مى‌کند<ref>ر.ک: همان، ص58</ref>.


فن چهارم نیز با بحث از معناى وحدت در محسوسات و آنچه ملحق بدان‏هاست آغاز می‌شود و محور مباحث آن را مسئله توحید تشکیل مى‏‌دهد و به اعتبارى هم می‌توان گفت که اندیشه اصلى مطرح‌‏شده در این رساله همان مسئله توحید است.<ref>ر.ک: کندی، یعقوب بن اسحاق، ص5</ref>.
فن چهارم نیز با بحث از معناى وحدت در محسوسات و آنچه ملحق بدان‏هاست آغاز می‌شود و محور مباحث آن را مسئله توحید تشکیل مى‌‏‌دهد و به اعتبارى هم می‌توان گفت که اندیشه اصلى مطرح‌‏شده در این رساله همان مسئله توحید است.<ref>ر.ک: کندی، یعقوب بن اسحاق، ص5</ref>.


ب)- درباره حدود و رسوم اشیاء: این رساله، مشتمل بر تعریف امور و مفاهیم مختلف در حوزه‏‌هاى دانش‏هاى گوناگون است و ذکر آن‏ها از ترتیب و قاعده خاصى تبعیت نمى‌کند؛ چنان‌که گاهى در آن‏ها غموض و تکرار نیز مشاهده می‌شود که شاید علت آن مربوط به عدم دقت استنساخ‏‌کننده باشد.
ب)- درباره حدود و رسوم اشیاء: این رساله، مشتمل بر تعریف امور و مفاهیم مختلف در حوزه‏‌هاى دانش‏هاى گوناگون است و ذکر آن‏ها از ترتیب و قاعده خاصى تبعیت نمى‌کند؛ چنان‌که گاهى در آن‏ها غموض و تکرار نیز مشاهده می‌شود که شاید علت آن مربوط به عدم دقت استنساخ‏‌کننده باشد.
خط ۵۷: خط ۵۷:
# اگر بر یکى از مقادیر متجانس متساوى، مقدار متجانس دیگرى افزوده شود، آن‏ها غیر مساوى می‌شوند.
# اگر بر یکى از مقادیر متجانس متساوى، مقدار متجانس دیگرى افزوده شود، آن‏ها غیر مساوى می‌شوند.
# وجود دو مقدار متجانس نامتناهى، که یکى کمتر از دیگرى باشد، ناممکن است.
# وجود دو مقدار متجانس نامتناهى، که یکى کمتر از دیگرى باشد، ناممکن است.
# مقادیر متجانس که هریک از آن‏ها متناهى‏اند، کل آن‏ها نیز متناهى خواهند بود.
# مقادیر متجانس که هریک از آن‏ها متناهی‌اند، کل آن‏ها نیز متناهى خواهند بود.


کندى پس از آن به اثبات این امر می‌پردازد که ممکن نیست جرمى نامتناهى وجود داشته باشد. دلیل آن هم این است که اگر جزء محدودى از این جرم نامتناهى را درنظر بگیریم و آن را منفک کنیم، آنچه باقى می‌ماند یا متناهى است که در نتیجه کل آن، بنا به مقدمه چهارم متناهى خواهد بود و یا نامتناهى است. در این صورت اگر آنچه را که از آن جدا کرده بودیم، دوباره بدان بیفزاییم و حاصل باز هم نامتناهى باشد - و می‌دانیم که این نامتناهى که پس از افزودن جزء حاصل شده است، بزرگ‏تر از آن است که چنین جزئى بدان افزوده نشده بود - در این صورت یک نامتناهى بزرگ‏تر از نامتناهى دیگر خواهد بود و این با مقدمات اول و دوم ناسازگار است. در نهایت کندى نتیجه مى‌گیرد که جرم عالم ضرورتا متناهى است.
کندى پس از آن به اثبات این امر می‌پردازد که ممکن نیست جرمى نامتناهى وجود داشته باشد. دلیل آن هم این است که اگر جزء محدودى از این جرم نامتناهى را درنظر بگیریم و آن را منفک کنیم، آنچه باقى می‌ماند یا متناهى است که در نتیجه کل آن، بنا به مقدمه چهارم متناهى خواهد بود و یا نامتناهى است. در این صورت اگر آنچه را که از آن جدا کرده بودیم، دوباره بدان بیفزاییم و حاصل باز هم نامتناهى باشد - و می‌دانیم که این نامتناهى که پس از افزودن جزء حاصل شده است، بزرگ‏تر از آن است که چنین جزئى بدان افزوده نشده بود - در این صورت یک نامتناهى بزرگ‏تر از نامتناهى دیگر خواهد بود و این با مقدمات اول و دوم ناسازگار است. در نهایت کندى نتیجه مى‌گیرد که جرم عالم ضرورتا متناهى است.
خط ۸۱: خط ۸۱:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[مجموعه رسائل فلسفی کندی]]
[[مجموعه رسائل فلسفی کندی]]


خط ۹۰: خط ۹۲:
   
   
[[رده:فلسفه اسلامی]]
[[رده:فلسفه اسلامی]]
[[رده:25آذر الی 24 دی]]
[[رده:25 آذر الی 24 دی96]]