پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله در کلیات اقبال لاهوری: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13198J1.jpg | عنوان = پیامبر اعظم صلی اله علیه وآله در کلیات اقبال لاهوری | عنوان‌های دیگر = چشم هند ** دیوان. شرح | پدیدآورندگان | پدیدآوران = فاضلی، قادر (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /الف7 د9083 9239 PIR...» ایجاد کرد) |
جز (A-esmaili صفحهٔ پیامبر اعظم صلی اله علیه وآله در کلیات اقبال لاهوری را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به پیامبر اعظم (ص) در کلیات اقبال لاهوری منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۸
| پیامبر اعظم صلی اله علیه وآله در کلیات اقبال لاهوری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فاضلی، قادر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | چشم هند ** دیوان. شرح |
| ناشر | فضيلت علم |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-7393-19-9 |
| موضوع | اقبال لاهوری، محمد، 1877 - 1938م. دیوان - نقد و تفسیر - شعر فارسی - قرن 14 - تاریخ و نقد - محمد (ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - در ادبیات |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف7 د9083 9239 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
پیامبر اعظم(ص) در کلیات اقبال لاهوری اثر فاضل قادری، معرفی و شرح و توضیح ابیاتی از کلیات اشعار اقبال لاهوری است که در وصف پیامبر(ص) و خاندان پاک او(ع) سروده شده است.
هيچ شاعرى در جهان اسلام يافت نمى‌شود كه در وصف پیامبر(ص) و خاندان او(ع)، ابراز عشق و محبت نكرده باشد. بعضى از شاعران كه جنبه عرفانى قوى‌ترى داشته‌اند از جهات عرفانى و آنكه از جنبه سياسى دقيق‌تر بوده است، از جهت سياست و هرکدام از ظن خود یار او شده و در عظمت وى سخن گفته و شعر سروده‌اند. اقبال لاهورى از نوادر شاعرانى است كه در چندين جهت و از ابعاد گوناگون در شأن ایشان سخن گفته است، به‌گونه‌ای كه در جاى‌جاى ديوان او، به بهانه‌هاى مختلف، به قول و فعل و سيره آن حضرت(ص) استناد شده است. نویسنده، از اول ديوان اقبال تا پايان آن پيش رفته و هر جا سخن از وجود مقدس رسول اعظم(ص) شده را به شرح و بسط پرداخته است[۱].
به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به برخی از عناوین و مطالب مطرح شده تحت هر عنوان، به‌صورت مختصر، اشاره می‌شود:
- مقام مطلق رسول اعظم(ص):
از نظر اقبال، پیامبر(ص) داراى مقام مطلق و بى‌نهايتى است كه وى را از هر تعلقى جز تعلق به حضرت بارى‌تعالى جدا ساخته است. اگرچه ظاهراً از قوم عرب و از شهر مكه است، لكن باطناً و حقيقتاً از همه اين امور جدا بوده و جوهره او جداى از اين امور است: پیش او گیتی جبین فرسوده است خویش را خود عبدهو فرموده است عبدهو از فهم تو بالاتر است زان که او هم آدم و هم جوهر است جوهر او نی عرب نی اعجم است آدم است و هم ز آدم اقدم است...[۲].
- مقام مصطفی(ص) در دل مسلم:
اقبال در مثنوی اول کتاب خود، به بیان عظمت خودی پرداخته و نقش خودشناسی را در احیاء جوامع اسلامی گوشزد می‌کند که این مقام، از توجه به مقام مصطفی(ص) شکوفا می‌شود: دل ز عشق او توانا می‌شود خاک همدوش ثریا می‌شود در دل مسلم مقام مصطفی است آبروی ما ز نام مصطفی است...[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.