۱٬۱۲۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مباني الإستنباط' به 'مباني الاستنباط'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'مباني الإستنباط' به 'مباني الاستنباط') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
همان هنگام به درخواست مردم تبريز و دستور آيت اللّه حايري، پدرش به تبريز بازگشت. وي نيز همراه پدر به باغميشه تبريز رفت و نزد ميرزا فرج اللّه(پسر عمه اش) در مدرسه‌ي «طالبيه»ي تبريز، به فراگيري كتاب هاي معمول آن روز پرداخت. | همان هنگام به درخواست مردم تبريز و دستور آيت اللّه حايري، پدرش به تبريز بازگشت. وي نيز همراه پدر به باغميشه تبريز رفت و نزد ميرزا فرج اللّه(پسر عمه اش) در مدرسه‌ي «طالبيه»ي تبريز، به فراگيري كتاب هاي معمول آن روز پرداخت. | ||
دروس مقدماتي مانند: ادبيات | دروس مقدماتي مانند: ادبيات فارسی، كليله و دمنه، ابواب الجنان، جامع عباسي، جامع المقدمات ملامحسن را در مدرسه ي طالبيه گذراند. سپس به فراگيري نهج البلاغه روي آورد. | ||
در سال 1320ش(سال گريختن رضاخان از ايران و تبعيد او به موريس)، به قم آمد و سطوح عالى [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را از مرحوم [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد يزدى]] آموخت و به درس خارج مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجت كوه‌كمرى]] كه سمت كفالت ايشان را داشت، شركت نمود و تا سال 1370ق، از فيض درس و محضر آن بزرگوار استفاده كرد و از ابحاث مرحوم [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] هم بهره‌مند شد تا سالى كه والد ماجدش به رحمت ايزدى پيوست و او جنازه‌اش را حمل به نجف نمود و مدت شش ماه در آن‌جا اقامت كرد و پس از آن به قم برگشت و بعد از فوت استادش، مرحوم آقاى [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|حجت]]، مهاجرت به عراق نمود و براى تكميل مبانى علمى رحل اقامت افكند و از درس فقه و اصول مرحوم [[حکیم، سید محسن|آیت‌الله حكيم]] و بالاخص [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خويى]]، استفاده نمود. | در سال 1320ش(سال گريختن رضاخان از ايران و تبعيد او به موريس)، به قم آمد و سطوح عالى [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را از مرحوم [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد يزدى]] آموخت و به درس خارج مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجت كوه‌كمرى]] كه سمت كفالت ايشان را داشت، شركت نمود و تا سال 1370ق، از فيض درس و محضر آن بزرگوار استفاده كرد و از ابحاث مرحوم [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] هم بهره‌مند شد تا سالى كه والد ماجدش به رحمت ايزدى پيوست و او جنازه‌اش را حمل به نجف نمود و مدت شش ماه در آن‌جا اقامت كرد و پس از آن به قم برگشت و بعد از فوت استادش، مرحوم آقاى [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|حجت]]، مهاجرت به عراق نمود و براى تكميل مبانى علمى رحل اقامت افكند و از درس فقه و اصول مرحوم [[حکیم، سید محسن|آیت‌الله حكيم]] و بالاخص [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خويى]]، استفاده نمود. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
ايشان، حدود سى سال در نجف اقامت كرد و به درس و بحث مشغول شد و در سال 1400ق به قم آمد و سال‌ها به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. | ايشان، حدود سى سال در نجف اقامت كرد و به درس و بحث مشغول شد و در سال 1400ق به قم آمد و سال‌ها به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. | ||
==رحلت== | ==رحلت== | ||
ایشان در روز سه شنبه ۲۹ آذر ۱۳۸۴ش، بدرود حیات گفت و پیکر پاکش در روز چهارشنبه ۳۰ آذر (۱۸ ذی القعده ۱۴۲۶ق) در قبرستان ابوحسین در شهر مقدس قم آرام گرفت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
وی مباحث اصولى [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] را به نام «مبانى الاستنباط»، در چهار جلد تأليف كرد كه دو جلد آن، مطبوع و دو جلد ديگر مخطوط مى‌باشد. | وی مباحث اصولى [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] را به نام «مبانى الاستنباط»، در چهار جلد تأليف كرد كه دو جلد آن، مطبوع و دو جلد ديگر مخطوط مى‌باشد. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[مباني الاستنباط]] | |||
[[ | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:دی (1400)]] | |||