تفسير خلاصه منهج الصادقين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '[[ ' به '[['
جز (جایگزینی متن - '== وضعيت كتاب == ' به '== وضعيت كتاب == ')
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[')
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
منهج الصادقین فی الزام المخالفین. برگزیده
منهج الصادقین فی الزام المخالفین. برگزیده
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[کاشانی، فتح‌‎الله بن شکرالله]] (نويسنده)
[[کاشانی، فتح‌‎الله بن شکرالله]] (نویسنده)


[[شعرانی، ابوالحسن]] (مصحح)
[[شعرانی، ابوالحسن]] (مصحح)
خط ۱۴: خط ۱۴:
تفاسیر شیعه - قرن 10ق.
تفاسیر شیعه - قرن 10ق.
| ناشر =  
| ناشر =  
اسلاميه
اسلامىه
| مکان نشر =تهران - ایران
| مکان نشر =تهران - ایران
| سال نشر = 1363 ش  
| سال نشر = 1363 ش  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE1988AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01988AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =6
| تعداد جلد =6
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12391
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01988
| کتابخوان همراه نور =01988
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''خلاصة المنهج'''، به زبان فارسى، اثر [[کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله|ملا فتح‌الله كاشانى]]، خلاصه كتابى ديگر از همين نويسنده با عنوان «منهج الصادقين في الزام المخالفين»، مى‌باشد كه به تفسير قرآن كريم، اختصاص يافته است.
 
'''خلاصة المنهج'''، به زبان فارسى، اثر [[کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله|ملا فتح‌الله كاشانى]]، خلاصه كتابى ديگر از همين نویسنده با عنوان «منهج الصادقين في الزام المخالفين»، مى‌باشد كه به تفسير قرآن كريم، اختصاص يافته است.


انگيزه مؤلف در نگارش اين تفسير، علاوه بر نوشتن تفسيرى جامع براى فارسى‌زبانان، واكنش نسبت به روش كاشفى سبزوارى، صاحب تفسير «مواهب عليه» بود كه در تفسيرش به روايات اهل‌بيت(ع) توجهى نكرده و وابستگى خود به شيعه و اهل‌بيت(ع) را بروز نداده بود و كاشانى، در واكنش به روش وى، به‌مناسبت‌هاى مختلف، مباحث كلامى در زمينه حقانيت شيعه و فضايل اهل‌بيت(ع) را مطرح نموده است.
انگيزه مؤلف در نگارش اين تفسير، علاوه بر نوشتن تفسيرى جامع براى فارسى‌زبانان، واكنش نسبت به روش كاشفى سبزوارى، صاحب تفسير «مواهب عليه» بود كه در تفسيرش به روايات اهل‌بيت(ع) توجهى نكرده و وابستگى خود به شيعه و اهل‌بيت(ع) را بروز نداده بود و كاشانى، در واكنش به روش وى، به‌مناسبت‌هاى مختلف، مباحث كلامى در زمينه حقانيت شيعه و فضايل اهل‌بيت(ع) را مطرح نموده است.
خط ۳۹: خط ۴۱:


== ساختار ==
== ساختار ==
كتاب، در شش جلد تدوين شده و تفسير سوره‌ها در مجلدات شش‌گانه آن، به ترتيب، به شكل زير است:
كتاب، در شش جلد تدوين شده و تفسير سوره‌ها در مجلدات شش‌گانه آن، به ترتيب، به شكل زير است:


خط ۵۲: خط ۵۲:
اين اثر، از جمله تفاسير ترتيبى است كه مى‌توان آن را واعظانه ناميد، زيرا زبانى عاميانه داشته و در آن، به داستان و قصه، بسيار توجّه شده است.
اين اثر، از جمله تفاسير ترتيبى است كه مى‌توان آن را واعظانه ناميد، زيرا زبانى عاميانه داشته و در آن، به داستان و قصه، بسيار توجّه شده است.


شيوه كار نويسنده، تقطيع آيات است؛ يعنى وى، آيات را به سبک تفسير كاشفى تقطيع مى‌كند و آنها را به‌صورت جداگانه به فارسى برمى‌گرداند؛ به‌طورى كه مراجعه كننده مى‌تواند با حذف روايات و نقل‌قول‌هاى تفسيرى و ادبى، يك ترجمه فارسى از قرآن را به سبک دوره صفويه از «منهج الصادقين» استخراج كند.
شيوه كار نویسنده، تقطيع آيات است؛ يعنى وى، آيات را به سبک تفسير كاشفى تقطيع مى‌كند و آنها را به‌صورت جداگانه به فارسى برمى‌گرداند؛ به‌طورى كه مراجعه كننده مى‌تواند با حذف روايات و نقل‌قول‌هاى تفسيرى و ادبى، يك ترجمه فارسى از قرآن را به سبک دوره صفويه از «منهج الصادقين» استخراج كند.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
قصّه‌محورى، تنوّع در مطالب، ذكر روايات بدون سند و عدم نقد متن و سند روايات، از ويژگى‌هاى اين تفسير واعظانه مى‌باشد.
قصّه‌محورى، تنوّع در مطالب، ذكر روايات بدون سند و عدم نقد متن و سند روايات، از ويژگى‌هاى اين تفسير واعظانه مى‌باشد.


در اين تفسير، معادل فارسى مفردات قرآن، به‌صورت جداگانه ذكر شده و غالبا مفسّر از منابع مورد استفاده خود نامى نبرده و يا صرفا به ذكر نام گوينده يا نام كتاب مورد استفاده، بسنده كرده است. وى، به نقل داستان‌ها و قصص مربوط به انبياء و احوال معاد و پس از مرگ، توجه زيادى كرده است.
در اين تفسير، معادل فارسى مفردات قرآن، به‌صورت جداگانه ذكر شده و غالباً  مفسّر از منابع مورد استفاده خود نامى نبرده و يا صرفا به ذكر نام گوينده يا نام كتاب مورد استفاده، بسنده كرده است. وى، به نقل داستان‌ها و قصص مربوط به انبياء و احوال معاد و پس از مرگ، توجه زيادى كرده است.


وى، در آغاز هر سوره، بحث كوتاهى در مكّى يا مدنى بودن آيات دارد، سپس به استناد قول ابى بن كعب، فضيلت قرائت هر سوره را بيان، آن‌گاه شأن نزول سوره يا شأن نزول اولين آيه آن سوره را نقل كرده است.
وى، در آغاز هر سوره، بحث كوتاهى در مكّى يا مدنى بودن آيات دارد، سپس به استناد قول ابى بن كعب، فضيلت قرائت هر سوره را بيان، آن‌گاه شأن نزول سوره يا شأن نزول اولين آيه آن سوره را نقل كرده است.
خط ۶۵: خط ۶۳:
بحث‌هاى لغوى و ادبى را معمولاً قبل از روايات مطرح مى‌كند و در نهايت، مجموعه زيادى از احاديث و روايات مناسب با آيه را نقل مى‌كند. بحث‌هاى كلامى، آن هم به منظور دفاع از كلام شيعه و نقل اختلافات فقهى و دفاع از فقه شيعه به تناسب آيات، مورد توجّه مفسّر است.
بحث‌هاى لغوى و ادبى را معمولاً قبل از روايات مطرح مى‌كند و در نهايت، مجموعه زيادى از احاديث و روايات مناسب با آيه را نقل مى‌كند. بحث‌هاى كلامى، آن هم به منظور دفاع از كلام شيعه و نقل اختلافات فقهى و دفاع از فقه شيعه به تناسب آيات، مورد توجّه مفسّر است.


نويسنده، در مقدمه، پيرامون طريقه جمع آيات سخن گفته و معتقد است كه جمع آيات در سوره‌ها و ترتيب آيه‌ها، در عهد خود پيامبر(ص) و به دستور ايشان بوده و اينكه فلان سوره بزرگ است و فلان سوره كوچك، در آغاز سوره‌اى حروف مقطعه هست و در آغاز سوره‌اى نيست، در آنكه هست چه حروف است، اسامى سوَر و اينكه هر سوره مَبدُوّ به بسم اللّه است جز برائت، همه و همه به امر آن حضرت(ص) بوده و هر سوره را به نام و نشان، گروه بى‌شمارى از مسلمانان جزيرة العرب نوشته يا از بر داشتند و اينكه مى‌گويند [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] خواست قرآن را جمع كند، مقصود، جمع سوره‌هاست در يك مجلد، نه جمع آيات متفرقه و تشكيل دادن سوره كه يكى از ادله آن، اين است كه در اخبار پيامبر(ص)، بسيارى از نام سوره‌هاى قرآن آمده و فضايلى براى آنان ذكر شده است، مانند سوره يس، البقره و...
نویسنده، در مقدمه، پيرامون طريقه جمع آيات سخن گفته و معتقد است كه جمع آيات در سوره‌ها و ترتيب آيه‌ها، در عهد خود پيامبر(ص) و به دستور ايشان بوده و اينكه فلان سوره بزرگ است و فلان سوره كوچك، در آغاز سوره‌اى حروف مقطعه هست و در آغاز سوره‌اى نيست، در آنكه هست چه حروف است، اسامى سوَر و اينكه هر سوره مَبدُوّ به بسم اللّه است جز برائت، همه و همه به امر آن حضرت(ص) بوده و هر سوره را به نام و نشان، گروه بى‌شمارى از مسلمانان جزيرة العرب نوشته يا از بر داشتند و اينكه مى‌گويند [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] خواست قرآن را جمع كند، مقصود، جمع سوره‌هاست در يك مجلد، نه جمع آيات متفرقه و تشكيل دادن سوره كه يكى از ادله آن، اين است كه در اخبار پيامبر(ص)، بسيارى از نام سوره‌هاى قرآن آمده و فضايلى براى آنان ذكر شده است، مانند سوره يس، البقره و...


وى، قرآن را نيازمند به مبيّن و مفسّر ندانسته و بر اين گفته خود، چندين دليل آورده است:
وى، قرآن را نيازمند به مبيّن و مفسّر ندانسته و بر اين گفته خود، چندين دليل آورده است:
خط ۸۸: خط ۸۶:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[منهج الصادقين في إلزام المخالفين]]
[[تفسیر خلاصه منهج الصادقین (تحقیق حسن‌زاده آملی)]]
[[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن]]
[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل]]
[[الوسيط في تفسير القرآن المجيد]]
[[تفسیر جوامع الجامع (محقق، جامعه مدرسین)]]
[[النكت و العيون تفسير الماوردي]]
[[تفسير البغوي]]
[[الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي]]
[[تفسير الجيلاني]]
[[تفسیر الشهرستاني]]
[[تفسير الشریف المرتضی]]
[[المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز]]
[[البلاغة القرآنية في تفسير الزمخشري و اثرها في الدراسات البلاغية]]
[[روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان]]
[[زاد المسير في علم التفسير]]
[[تفسير الجيلاني]]
[[تفسیر سورآبادی]]
[[الوجيز في تفسير الكتاب العزيز]]
[[المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان]]
[[تفسير جوامع الجامع (مصحح، گرجي)]]
[[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن]]
[[ترجمه تفسير مجمع البيان]]
[[زاد المسير في علم التفسير]]
[[مجمع البيان في تفسير القرآن]]


[[التبيان في تفسير القرآن]]


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]