۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فرهنگنامه حج؛ فرهنگ جامع الفبایی تاریخ و جغرافیای مکه و مدینه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۱۶
، ۳ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق'
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ فرهنگنامه حج : فرهنگ جامع الفبایی تاریخ و جغرافیای مکه و مدینه را به [[فرهنگنامه حج؛ فرهنگ جامع الفبایی تاریخ و جغرافیا...) |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
1. زائران خانه خدا پس از وقوف در موقفين؛ يعنى عرفات و مشعر و ورود به سرزمين منا، مكلفند در شب‌هاى يازدهم، دوازدهم (و براى برخى سيزدهم) در سرزمين منا بمانند. در اصطلاح، ماندن در آن منطقه را در شب‌هاى مذكور «بيتوته» مى‌گويند. بيتوته در شب‌هاى مذكور از جمله واجبات حج است كه بايد با نيت و به قصد قربت انجام شود. بيتوته به منا، همان‌گونه‌كه اشاره شد بر حجاج واجب است شب يازدهم ذى‌حجه و شب دوازده را در منا «بيتوته» كنند؛ يعنى از غروب آفتاب تا نصف شب آنجا بمانند. ضمناً چند طايفه بايد در شب سيزدهم تا نصف شب بمانند كه تفصيل آن در مناسك محشى آمده است (همان، ص214). | 1. زائران خانه خدا پس از وقوف در موقفين؛ يعنى عرفات و مشعر و ورود به سرزمين منا، مكلفند در شب‌هاى يازدهم، دوازدهم (و براى برخى سيزدهم) در سرزمين منا بمانند. در اصطلاح، ماندن در آن منطقه را در شب‌هاى مذكور «بيتوته» مى‌گويند. بيتوته در شب‌هاى مذكور از جمله واجبات حج است كه بايد با نيت و به قصد قربت انجام شود. بيتوته به منا، همان‌گونه‌كه اشاره شد بر حجاج واجب است شب يازدهم ذى‌حجه و شب دوازده را در منا «بيتوته» كنند؛ يعنى از غروب آفتاب تا نصف شب آنجا بمانند. ضمناً چند طايفه بايد در شب سيزدهم تا نصف شب بمانند كه تفصيل آن در مناسك محشى آمده است (همان، ص214). | ||
2. زمزم مركب از دو «زم»، در لغت به معناى آهسته‌آهسته و يا آب فراوان و در اصطلاح نام چشمه و يا چاهى در مكه نزديك خانه كعبه است كه پيشينه تاريخى آن، به دوران حضرت ابراهيم(ع) بازمى‌گردد؛ آن‌گاه كه آن حضرت به فرمان خداوند همسرش هاجر را به‌همراه اسماعيل، كه كودكى شيرخوار بود، به سرزمين بى‌آب‌وعلف مكه آورده و خود براى انجام مأموريتى الهى، آن ديار را ترك نمود؛ تاآنكه اندوخته غذا و آب مادر و فرزند به پايان رسيد و هاجر نگران از جان كودك خويش به جستجوى آب پرداخت. زمزم به لحاظ اهميت و جايگاهى كه از زمان حضرت ابراهيم(ع) تاكنون داشته، نام‌هاى فراوانى براى آن ذكر كرده‌اند: برخى از اين اسامى را امام صادق(ع) اين چنين فرموده‌اند: 1. ركضة جبرئيل؛ 2. سقيا اسماعيل؛ 3. حفيرة عبدالمطلب؛ 4. المصونة (مضنونة)؛ 5. سقيا؛ 6. طعام طعم؛ 7. شفاء سقم (متن كتاب، ص523). | 2. زمزم مركب از دو «زم»، در لغت به معناى آهسته‌آهسته و يا آب فراوان و در اصطلاح نام چشمه و يا چاهى در مكه نزديك خانه كعبه است كه پيشينه تاريخى آن، به دوران حضرت ابراهيم(ع) بازمى‌گردد؛ آن‌گاه كه آن حضرت به فرمان خداوند همسرش هاجر را به‌همراه اسماعيل، كه كودكى شيرخوار بود، به سرزمين بى‌آب‌وعلف مكه آورده و خود براى انجام مأموريتى الهى، آن ديار را ترك نمود؛ تاآنكه اندوخته غذا و آب مادر و فرزند به پايان رسيد و هاجر نگران از جان كودك خويش به جستجوى آب پرداخت. زمزم به لحاظ اهميت و جايگاهى كه از زمان حضرت ابراهيم(ع) تاكنون داشته، نام‌هاى فراوانى براى آن ذكر كرده‌اند: برخى از اين اسامى را [[امام صادق]](ع) اين چنين فرموده‌اند: 1. ركضة جبرئيل؛ 2. سقيا اسماعيل؛ 3. حفيرة عبدالمطلب؛ 4. المصونة (مضنونة)؛ 5. سقيا؛ 6. طعام طعم؛ 7. شفاء سقم (متن كتاب، ص523). | ||
3. عيد قربان، روز دهم ذى‌حجه و از اعياد بزرگ اسلامى است. عيد قربان و عيد فطر به دنبال دو توفيق است و در حقيقت عيد پيروزى است. عيد فطر به دنبال پيروزى در عبادات ماه رمضان است؛ براى آنان كه روزه مى‌دارند و به اقامه نماز، تلاوت قرآن و عبادت مى‌پردازند و سحرگاهان به راز و نياز مشغولند و چنين است عيد قربان؛ آن‌گاه كه سيل عظيمى از جمعيت سراسر دنيا در اجتماع ايام حج و مراسم زيارت خانه خدا موفق به انجام فريضه بزرگ مى‌شوند و اين گنگره عظيم عبادى - سياسى اسلامى را برپا مى‌دارند، به‌خاطر درك توفيق حضور در اين مراسم، اين عيد بر آنان گرامى خواهد بود. عيد قربان مى‌گويند؛ چون در اين روز حاجيان در منى يكى از واجبات حج را كه قربانى كردن باشد انجام مى‌دهند. عيد اضحى مى‌گويند؛ چون قربانى كردن معمولاً قبل از ظهر و هنگام ضحى (بالا آمدن آفتاب) انجام مى‌پذيرد (همان، ص706). | 3. عيد قربان، روز دهم ذى‌حجه و از اعياد بزرگ اسلامى است. عيد قربان و عيد فطر به دنبال دو توفيق است و در حقيقت عيد پيروزى است. عيد فطر به دنبال پيروزى در عبادات ماه رمضان است؛ براى آنان كه روزه مى‌دارند و به اقامه نماز، تلاوت قرآن و عبادت مى‌پردازند و سحرگاهان به راز و نياز مشغولند و چنين است عيد قربان؛ آن‌گاه كه سيل عظيمى از جمعيت سراسر دنيا در اجتماع ايام حج و مراسم زيارت خانه خدا موفق به انجام فريضه بزرگ مى‌شوند و اين گنگره عظيم عبادى - سياسى اسلامى را برپا مى‌دارند، به‌خاطر درك توفيق حضور در اين مراسم، اين عيد بر آنان گرامى خواهد بود. عيد قربان مى‌گويند؛ چون در اين روز حاجيان در منى يكى از واجبات حج را كه قربانى كردن باشد انجام مى‌دهند. عيد اضحى مى‌گويند؛ چون قربانى كردن معمولاً قبل از ظهر و هنگام ضحى (بالا آمدن آفتاب) انجام مى‌پذيرد (همان، ص706). | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
[[رده:تاریخ آسیا]] | [[رده:تاریخ آسیا]] | ||
[[رده:تاریخ شبه جزیره]] | [[رده:تاریخ شبه جزیره]] | ||