۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
نوشتار حاضر ترجمه کتاب «توحيد المفضل» گفتار و املایی از [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به [[مفضل بن عمر|ابوعبدالله مفضل بن عمر جعفی کوفی]](م 132ق) در باره خداشناسی است و از جمله آثار مهم در حوزه کلام و عقاید شیعه است. کتاب یاد شده با عناوین مانند «کتاب فکّر» یا «کنز الحقائق و المعارف» نیز شناخته شده است. <ref > آقابزرگ تهرانى، محمد محسن، ج 16، ص 300؛ ج18، ص 152؛ حسينى جلالى، محمدحسین، ج1، ص 158؛ منزوى، احمد، ج9، ص: 138</ref> | نوشتار حاضر ترجمه کتاب «توحيد المفضل» گفتار و املایی از [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به [[مفضل بن عمر|ابوعبدالله مفضل بن عمر جعفی کوفی]](م 132ق) در باره خداشناسی است و از جمله آثار مهم در حوزه کلام و عقاید شیعه است. کتاب یاد شده با عناوین مانند «کتاب فکّر» یا «کنز الحقائق و المعارف» نیز شناخته شده است. <ref > آقابزرگ تهرانى، محمد محسن، ج 16، ص 300؛ ج18، ص 152؛ حسينى جلالى، محمدحسین، ج1، ص 158؛ منزوى، احمد، ج9، ص: 138</ref> | ||
شروح و ترجمه‌های متعددی نیز بر این کتاب نوشته شده <ref> آقابزرگ تهرانى، محمد محسن، ج13، ص 154- 155 و ج4، ص: 91</ref> [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] نیز این کتاب را همراه با شرح و بیان در [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالانوار]] آورده است . <ref> منزوى، | شروح و ترجمه‌های متعددی نیز بر این کتاب نوشته شده <ref> آقابزرگ تهرانى، محمد محسن، ج13، ص 154- 155 و ج4، ص: 91</ref> [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] نیز این کتاب را همراه با شرح و بیان در [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالانوار]] آورده است . <ref> منزوى، احمد، ج9، ص 138</ref> گفته شده است ایشان توحيد مفضل را در سال 1094ق براى شاه سليمان و به جهت استفاده عموم به فارسى درآورده است. <ref> قمى، عباس، ص 521؛ جعفريان، رسول، ج3، ص 1121</ref> | ||
این ترجمه با زبانی ساده و با ادبیاتی متداول در دوره علامه متداول بوده و قابل‌فهم برای عموم تدوین شده است. لازم به ذکر است که مترجم خود را ملزم به ترجمه مطابق آنچه در متن کتاب آمده ندانسته است. ازاین‌رو به دلایلی در ترجمه عبارات و فرازهایی از خود افزوده است که متن عربی فاقد آن است. مانند توضیحی که برای ابن ابی العوجاء ذکر کرده و در متن اصلی موجود نمی‌باشد. <ref> مجلسی، محمدباقر، ج3، ص:57؛ متن، ص 3 </ref> یا عبارت «واهی را از آن ملعون» در ترجمه<ref> متن، ص 4 </ref> که در متن عربی دیده نمی‌شود. <ref> مجلسی، محمدباقر، ج3، ص 58 </ref> گاهی نیز از ترجمه برخی عبارات صرف‌نظر کرده است. مانند ترجمه «فاخبرته بما سمعته من الدهریین و بما رددت علیهما» <ref> مجلسی، محمدباقر، ج3، ص 59 </ref> که به عبارت «چون سخن ملحدان را به خدمت آن حضرت عرض کردم» اکتفا شده است. <ref> متن، ص 5 </ref> در حقیقت می‌توان گفت که نویسنده ترجمه‌ای نسبتا آزاد را از کتاب ارائه کرده است. | این ترجمه با زبانی ساده و با ادبیاتی متداول در دوره علامه متداول بوده و قابل‌فهم برای عموم تدوین شده است. لازم به ذکر است که مترجم خود را ملزم به ترجمه مطابق آنچه در متن کتاب آمده ندانسته است. ازاین‌رو به دلایلی در ترجمه عبارات و فرازهایی از خود افزوده است که متن عربی فاقد آن است. مانند توضیحی که برای ابن ابی العوجاء ذکر کرده و در متن اصلی موجود نمی‌باشد. <ref> مجلسی، محمدباقر، ج3، ص:57؛ متن، ص 3 </ref> یا عبارت «واهی را از آن ملعون» در ترجمه<ref> متن، ص 4 </ref> که در متن عربی دیده نمی‌شود. <ref> مجلسی، محمدباقر، ج3، ص 58 </ref> گاهی نیز از ترجمه برخی عبارات صرف‌نظر کرده است. مانند ترجمه «فاخبرته بما سمعته من الدهریین و بما رددت علیهما» <ref> مجلسی، محمدباقر، ج3، ص 59 </ref> که به عبارت «چون سخن ملحدان را به خدمت آن حضرت عرض کردم» اکتفا شده است. <ref> متن، ص 5 </ref> در حقیقت می‌توان گفت که نویسنده ترجمه‌ای نسبتا آزاد را از کتاب ارائه کرده است. | ||