معجم نواصب المحدثین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =52238 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =34157 | | کد پدیدآور =34157 | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نصب دارای معانی فراوان و گوناگون است، اما در اصل به معنی برپاکردن و پابرجا نگه‌داشتن چیزی مثل نیزه، رنج و سختی، نوعی آواز که صدا در آن بلند می‌شود، فتحه دادن به کلمه است. معنای دیگری که برای نصب گفته شده، آشکار نمودن بدی، جنگ، دشمنی و مانند آن برضد کسی است. نصب در معنای اصطلاحی، یعنی دشمنی با [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] و یا اهل‌بیت(ع) در متون شیعی در سده‌های نخستین کاربرد داشته است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/61096/163 مجتهدی، مهدی، ص163-164]</ref>. و در منابع اهل سنت این اصطلاح چنین تعریف شده است: «من تعرض للامام علی بذم فهو ناصبی»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/52238/%D9%85%D8%B9%D8%AC%D9%85-%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B5%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%AF%D8%AB%D9%8A%D9%86?pageNumber=59&viewType=pdf مقدمه کتاب، ص59]</ref>. با این تعریف، نویسنده به دنبال کسانی است که با [[امیرالمؤمنین علی(ع)]] دشمنی داشته و این دشمنی را اظهار نموده‌اند. او با رجوع به کتب سته حدیثی اهل سنت ([[صحیح بخاری]] و [[صحیح مسلم]] و سنن اربعه) و پس‌ازآن باقی کتب حدیثی و رجوع به اقوال علمای رجال اهل سنت، دست به این تألیف زده است. ایشان کسانی که با [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] جنگ نموده‌اند و بغض آنان ثابت شده باشد را مشمول این حکم نموده هرچند به او ناصبی نگفته باشند. دراین‌بین، مؤلف فرقی بین مذاهب فکری و عقیدتی همچون معتزله و دیگر مذاهب اهل سنت قائل نشده است. نویسنده با توجه به قاعده «الجرح مقدم علی التعدیل» که نزد اهل سنت معروف و مشهور است در دوران امر بین اثبات نصب و نفی آن، اثبات را اخذ نموده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/52238/%D9%85%D8%B9%D8%AC%D9%85-%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B5%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%AF%D8%AB%D9%8A%D9%86?pageNumber=58&viewType=pdf ر.ک: همان، ص58-59]</ref>. | نصب دارای معانی فراوان و گوناگون است، اما در اصل به معنی برپاکردن و پابرجا نگه‌داشتن چیزی مثل نیزه، رنج و سختی، نوعی آواز که صدا در آن بلند می‌شود، فتحه دادن به کلمه است. معنای دیگری که برای نصب گفته شده، آشکار نمودن بدی، جنگ، دشمنی و مانند آن برضد کسی است. نصب در معنای اصطلاحی، یعنی دشمنی با [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] و یا اهل‌بیت(ع) در متون شیعی در سده‌های نخستین کاربرد داشته است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/61096/163 مجتهدی، مهدی، ص163-164]</ref>. و در منابع اهل سنت این اصطلاح چنین تعریف شده است: «من تعرض للامام علی بذم فهو ناصبی»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/52238/%D9%85%D8%B9%D8%AC%D9%85-%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B5%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%AF%D8%AB%D9%8A%D9%86?pageNumber=59&viewType=pdf مقدمه کتاب، ص59]</ref>. با این تعریف، نویسنده به دنبال کسانی است که با [[امیرالمؤمنین علی(ع)]] دشمنی داشته و این دشمنی را اظهار نموده‌اند. او با رجوع به کتب سته حدیثی اهل سنت ([[صحیح بخاری]] و [[صحیح مسلم]] و سنن اربعه) و پس‌ازآن باقی کتب حدیثی و رجوع به اقوال علمای رجال اهل سنت، دست به این تألیف زده است. ایشان کسانی که با [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] جنگ نموده‌اند و بغض آنان ثابت شده باشد را مشمول این حکم نموده هرچند به او ناصبی نگفته باشند. دراین‌بین، مؤلف فرقی بین مذاهب فکری و عقیدتی همچون معتزله و دیگر مذاهب اهل سنت قائل نشده است. نویسنده با توجه به قاعده «الجرح مقدم علی التعدیل» که نزد اهل سنت معروف و مشهور است در دوران امر بین اثبات نصب و نفی آن، اثبات را اخذ نموده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/52238/%D9%85%D8%B9%D8%AC%D9%85-%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B5%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%AF%D8%AB%D9%8A%D9%86?pageNumber=58&viewType=pdf ر.ک: همان، ص58-59]</ref>. | ||
[[عقیلی، عبدالرحمن|عبدالرحمن عقیلی]] مباحث کتابش را در چهار بخش و هر بخش را به یک قرن اختصاص داده است. وی در این چهار بخش به گردآوری و معرفی 107 ناصبی (در قرن یکم 61 | [[عقیلی، عبدالرحمن|عبدالرحمن عقیلی]] مباحث کتابش را در چهار بخش و هر بخش را به یک قرن اختصاص داده است. وی در این چهار بخش به گردآوری و معرفی 107 ناصبی (در قرن یکم 61 ناصبی، در قرن دوم 35 ناصبی، در قرن سوم 10 ناصبی و در قرن چهارم یک ناصبی) می‌پردازد. لازم به ذکر است که ترتیب مباحث و مطالب هر بخش بر اساس زمان مرگ اشخاص می‌باشد. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:طبقات و تراجم محدثین و حفاظ (جمعی)]] | [[رده:طبقات و تراجم محدثین و حفاظ (جمعی)]] | ||
[[رده:فروردین(1401)]] | [[رده:فروردین(1401)]] | ||
[[رده:مقالات مختصر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۰
| معجم نواصب المحدثین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عقیلی، عبدالرحمن (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | معجم نواصب المحدثين: دراسة معجمية تتقصي أسماء النواصب من المحدثين و... |
| ناشر | العتبة الحسينية المقدسة |
| مکان نشر | عراق - کربلا |
| سال نشر | 1435ق-2014م |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع7م6 / 115 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
معجم نواصب المحدثین، تألیف عبدالرحمن عقیلی (معاصر)، کتابی است که با تمرکز بر منابع حدیثی اهل سنت به گردآوری نواصب پرداخته است.
نصب دارای معانی فراوان و گوناگون است، اما در اصل به معنی برپاکردن و پابرجا نگه‌داشتن چیزی مثل نیزه، رنج و سختی، نوعی آواز که صدا در آن بلند می‌شود، فتحه دادن به کلمه است. معنای دیگری که برای نصب گفته شده، آشکار نمودن بدی، جنگ، دشمنی و مانند آن برضد کسی است. نصب در معنای اصطلاحی، یعنی دشمنی با حضرت علی(ع) و یا اهل‌بیت(ع) در متون شیعی در سده‌های نخستین کاربرد داشته است[۱]. و در منابع اهل سنت این اصطلاح چنین تعریف شده است: «من تعرض للامام علی بذم فهو ناصبی»[۲]. با این تعریف، نویسنده به دنبال کسانی است که با امیرالمؤمنین علی(ع) دشمنی داشته و این دشمنی را اظهار نموده‌اند. او با رجوع به کتب سته حدیثی اهل سنت (صحیح بخاری و صحیح مسلم و سنن اربعه) و پس‌ازآن باقی کتب حدیثی و رجوع به اقوال علمای رجال اهل سنت، دست به این تألیف زده است. ایشان کسانی که با امیرالمؤمنین(ع) جنگ نموده‌اند و بغض آنان ثابت شده باشد را مشمول این حکم نموده هرچند به او ناصبی نگفته باشند. دراین‌بین، مؤلف فرقی بین مذاهب فکری و عقیدتی همچون معتزله و دیگر مذاهب اهل سنت قائل نشده است. نویسنده با توجه به قاعده «الجرح مقدم علی التعدیل» که نزد اهل سنت معروف و مشهور است در دوران امر بین اثبات نصب و نفی آن، اثبات را اخذ نموده است[۳].
عبدالرحمن عقیلی مباحث کتابش را در چهار بخش و هر بخش را به یک قرن اختصاص داده است. وی در این چهار بخش به گردآوری و معرفی 107 ناصبی (در قرن یکم 61 ناصبی، در قرن دوم 35 ناصبی، در قرن سوم 10 ناصبی و در قرن چهارم یک ناصبی) می‌پردازد. لازم به ذکر است که ترتیب مباحث و مطالب هر بخش بر اساس زمان مرگ اشخاص می‌باشد.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب.
- مجتهدی، مهدی، «معناشناسی ناصبی‌گری با تأکید بر متون امامیه تا قرن هفتم»، فصلنامه امامت پژوهی، سال چهارم، شماره 13.