نقش اهدای خیرات در تکامل برزخی اموات

نقش اهدای خیرات در تکامل برزخی اموات
پدیدآوران	رضایی، غلامرضا (نويسنده)
ناشر	سازمان حج و زیارت. حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارات
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	13سده
چاپ	1
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	/ر6ن7 250/3 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

نقش اهدای خیرات در تکامل برزخی اموات، نوشته غلامرضا رضایی (معاصر)، پژوهشی اعتقادی است که چگونگی تأثیر عملکرد نیک زندگان را در رشد معنوی درگذشتگان بر اساس قرآن و روایات اسلامی توضیح می‌دهد و پاسخ شبهات مطرح مانند شبهه محدّث سلفی معاصر، محمد ناصرالدین البانى (1914-‌1999م) را نیز بیان می‌کند.

هدف و روش

نویسنده با تأکید بر اینکه درباره حیات اهل برزخ و تکامل برزخى مردگان، آثار متعددى از منظر فلسفه و عرفان نگارش یافته، ولى بررسى آیات و روایات کمتر مد نظر قرار گرفته، افزوده است: مسلمانان، در روایات بسیارى، به اهداى خیرات براى اموات تشویق شده‌اند. به گفته وی، اثر حاضر با بررسى دلایل عقلى و نقلى و تحلیل داده‌ها و با رویکرد پاسخ به شبهات وهابیت تنظیم شده است.

ساختار و مباحث

در این کتاب 4 فصلی، مباحث مهمی مطرح شده است، از جمله: اصطلاح‌شناسی خیرات، برزخ و تکامل، شبهه سماع موتی و تکامل برزخی از دیدگاه آیات و روایات. نظرات اندیشمندان متعددی مانند امام خمینی، علامه طباطبایی و شهید مطهری نیز بیان شده است.

نمونه مباحث

1. به نظر نویسنده، دست‌کم 40 تعبیر در روایات وارد شده است که هرکدام، نقش خیرات را در تکامل برزخى اموات بازگو مى‌کند؛ از جمله: رفع عذاب، غفران، انتفاع، شفاعت، ثواب، ترفیع درجه، هدیه، فرح، آسانى و سلام الهى.
2. مى‌توان به دعاى امام زین‌العابدین(ع) در صحیفه سجادیه که درباره پیامبر اکرم(ص) است، «وَ ارْفَعْ دَرَجَتَه» (خدایا درجه او را رفیع گردان)، همچنین دعاى بعد از تشهد، «و تقبّل شفاعته و ارفع درجته» (شفاعت پیامبر را پذیرا باش و درجه‌اش را بالاببر) استدلال کرد؛ زیرا با توجه به مقام عصمت و علم کلیه الهیه‌اى که امام(ع) واجد آن است، آن حضرت دعاى لغو نمی‌کند و هنگامى که دعا نماید، مستجاب است؛ پس ترفیع درجه پیامبر اکرم(ص) در عالم برزخ و قیامت مسلّم است و از این طریق نیز تکامل برزخى ثابت مى‌شود. همچنین در روایات فراوانى آمده است که براى میت تازه‌درگذشته، این‌گونه دعا کنیم: «وارفع درجته في أعلى عليين».

مآخذ نویسنده

نویسنده برای نگارش این اثر، افزون بر قرآن کریم، از 162 کتاب عربی و فارسی (کلامی، تفسیری، فقهی، فلسفی، عرفانی، تاریخی، روایی و...) و 5 مقاله علمی فارسی استفاده کرده ‌است.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.