آل یاسین، محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
پس از رحلت عمویش شیخ رضی آل یاسین در سال 1371ق از نجف اشرف به کاظمین بازگشت تا به رسالت تبلیغ دین و ارشاد اسلامی خود عمل کند. | پس از رحلت عمویش شیخ رضی آل یاسین در سال 1371ق از نجف اشرف به کاظمین بازگشت تا به رسالت تبلیغ دین و ارشاد اسلامی خود عمل کند. <ref> ر.ک: الموسوی، جواد مطر، ص198 </ref> | ||
او همچنین به عنوان عضو مجمع علمی عراقی و نیز عضو مجمع لغة عربی اردنی منصوب گردید. | او همچنین به عنوان عضو مجمع علمی عراقی و نیز عضو مجمع لغة عربی اردنی منصوب گردید. | ||
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۰
| نام | آل‌یاسین، محمدحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | کاظمی، محمدحسن |
| نام پدر | محمدرضا |
| متولد | 18 جمادی الثانی 1350ق برابر با 31 اکتبر 1931م |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | 26 جمادی الآخر سال 1427ق برابر با 2006م |
| اساتید | |
| برخی آثار | ديوان أبي‌طالب بن عبدالمطلب |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01694AUTHORCODE |
محمدحسن آل یاسین (1350-1427ق)، محقق، نویسنده، شاعر، مورخ، عالم شیعه عراقی
ولادت
محمدحسن بن محمدرضا بن عبدالحسین بن شیخ باقر بن محمد حسن آل یاسین در روز شنبه 18 جمادی الثانی 1350ق برابر با 31 اکتبر 1931م در شهر نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش آیت‌الله شیخ محمدرضا آل یاسین (متوفی سال 1370ق) یکی از مراجع تقلید شیعه در کشورهای مختلف اسلامی بود. [۱]
تحصیلات
اولین تحصیلاتش را نزد پدرش شیخ محمد رضا آل یاسین که در جامعه علمی نجف به عنوان یکی از فقهای بزرگ زمان خود بود، گذراند. همچنین در محضر اساتید بزرگی مانند شیخ عباس رمیثی، شیخ محمد طاهر آل راضی و نیز شیخ مرتضی آل یاسین و سید خویی و شیخ عبدالکریم جزایری حضور یافت. [۲]
فعالیتها
پس از رحلت عمویش شیخ رضی آل یاسین در سال 1371ق از نجف اشرف به کاظمین بازگشت تا به رسالت تبلیغ دین و ارشاد اسلامی خود عمل کند. [۳]
او همچنین به عنوان عضو مجمع علمی عراقی و نیز عضو مجمع لغة عربی اردنی منصوب گردید.
از دیگر فعالیتهای ایشان ریاست جمعیت اسلامی خدمات فرهنگی و نیز سرپرست انتشار مجله بلاغ بود.
ایشان در سال 1400ق برابر با 1980م پس از شهادت پسر عمویش آیت‌الله سید محمد باقر صدر به دست رژیم بعث از نویسندگی و همه فعالیتهایش کناره‌گیری کرد و مجبور به حصر خانگی اجباری شد.
وفات
سرانجام در روز شنبه 26 جمادی الآخر سال 1427ق برابر با 2006م رحلت کرد و فردای آن روز در حرم مطهر کاظمین به خاک سپرده شد.
پانويس