دراسات فقهية في مسائل خلافية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '.↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =أبحاث استدلالیة حول الزواج الموقت عند الصحابة و التابعین. صلاة التراویح بین السنة و البدعة. الإرسال و التکفیر بین السنة و البدعة
| عنوان‌های دیگر =أبحاث استدلالیة حول الزواج الموقت عند الصحابة و التابعین. صلاة التراویح بین السنة و البدعة. الإرسال و التکفیر بین السنة و البدعة
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[طبسی، نجم‌الدین]] (نويسنده)
[[طبسی، نجم‌الدین]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =
| کد کنگره =
خط ۲۲: خط ۲۲:
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10851AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10851AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =6915
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10851
| کتابخوان همراه نور =10851
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''دراسات فقهية في مسائل خلافية''' اثر جناب استاد آقاى [[طبسی، نجم‌الدین|نجم‌الدين طبسى]] از علماى معاصر مى‌باشد كه درباره سه موضوع اختلافى ميان اهل سنت و اماميه؛ يعنى ازدواج موقت، نماز تراويح و تكفير و ارسال در سال 1421ق و به زبان عربى تأليف گرديده است.
'''دراسات فقهية في مسائل خلافية''' اثر جناب استاد آقاى [[طبسی، نجم‌الدین|نجم‌الدين طبسى]] از علماى معاصر مى‌باشد كه درباره سه موضوع اختلافى ميان اهل سنت و اماميه؛ يعنى ازدواج موقت، نماز تراويح و تكفير و ارسال در سال 1421ق و به زبان عربى تأليف گرديده است.


خط ۳۳: خط ۳۵:


== ساختار ==
== ساختار ==
كتاب، با توجه به موضوعات خود به سه بخش تقسيم شده كه بخش اول راجع به ازدواج موقت مى‌باشد. در اين بخش بعد از بيان مقدمه‌اى راجع به متعه، در سه فصل بحث شده است:
كتاب، با توجه به موضوعات خود به سه بخش تقسيم شده كه بخش اول راجع به ازدواج موقت مى‌باشد. در اين بخش بعد از بيان مقدمه‌اى راجع به متعه، در سه فصل بحث شده است:


خط ۴۸: خط ۴۸:


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
 
=== ازدواج موقت ===
=== ازدواج موقت ===
بحث از ازدواج موقت برمى‌گرددد به كلام مشهورى از عمر بن خطاب كه در راستاى تحريم اين حلال الهى بيان شده و زمينه اختلاف و دو دستگى را در احكام شرعى به وجود آورده است.
بحث از ازدواج موقت برمى‌گرددد به كلام مشهورى از عمر بن خطاب كه در راستاى تحريم اين حلال الهى بيان شده و زمينه اختلاف و دو دستگى را در احكام شرعى به وجود آورده است.


خط ۸۲: خط ۸۱:
سعيد بن جبير، از جمله تابعين قائل به جواز متعه است. عبدالملك بن عبدالعزيز كه در زمان خود فقيه اهل مكه بوده و بيش از هفتاد زن را به ازدواج موقت درآورده بود، عطاء بن ابى رباح، طاووس يمانى، عمرو بن دينار، مجاهد بن جبر، سدى، حكم بن عتيبه و... ديگر تابعينى هستند كه به عنوان قائلين به جواز متعه نامشان در كتب تاريخ ثبت گرديده است. از ابوعمرو صاحب كتاب «[[الاستيعاب في معرفة الأصحاب|الاستيعاب]]» نقل شده كه مى‌گفته تمامى اهل مكه و يمن قائل به جواز متعه بوده‌اند.
سعيد بن جبير، از جمله تابعين قائل به جواز متعه است. عبدالملك بن عبدالعزيز كه در زمان خود فقيه اهل مكه بوده و بيش از هفتاد زن را به ازدواج موقت درآورده بود، عطاء بن ابى رباح، طاووس يمانى، عمرو بن دينار، مجاهد بن جبر، سدى، حكم بن عتيبه و... ديگر تابعينى هستند كه به عنوان قائلين به جواز متعه نامشان در كتب تاريخ ثبت گرديده است. از ابوعمرو صاحب كتاب «[[الاستيعاب في معرفة الأصحاب|الاستيعاب]]» نقل شده كه مى‌گفته تمامى اهل مكه و يمن قائل به جواز متعه بوده‌اند.


از ابوحيان هم نقل شده كه بعد از نقل حديث اباحه متعه، تمام اهل بيت(ع) و تابعين را قائل به جواز متعه مى‌داند.
از ابوحيان هم نقل شده كه بعد از نقل حديث اباحه متعه، تمام اهل‌بيت(ع) و تابعين را قائل به جواز متعه مى‌داند.


فصل سوم در مناقشات اين حكم است و در آن هشت نكته مطرح شده است:
فصل سوم در مناقشات اين حكم است و در آن هشت نكته مطرح شده است:
خط ۹۳: خط ۹۲:
#هيچ‌گاه، اجماعى بر حرمت متعه حاصل نشده است.
#هيچ‌گاه، اجماعى بر حرمت متعه حاصل نشده است.
#در احاديث تحريم، اضطراب وجود دارد؛ بعضى مى‌گويند: در سال فتح مكه پيامبر(ص)، آن را تحريم نمود، بعضى مى‌گويند: در سال فتح خيبر، بعضى مى‌گويند: در سال حجةالوداع و...
#در احاديث تحريم، اضطراب وجود دارد؛ بعضى مى‌گويند: در سال فتح مكه پيامبر(ص)، آن را تحريم نمود، بعضى مى‌گويند: در سال فتح خيبر، بعضى مى‌گويند: در سال حجةالوداع و...
#احاديثى معارض با آنچه از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] و ساير صحابه نقل شد، وارد شده‌اند، ولى يا سندا ضعيفند يا متن تحريف شده‌اى دارند.
#احاديثى معارض با آنچه از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] و ساير صحابه نقل شد، وارد شده‌اند، ولى يا سندا ضعيفند يا متن تحريف شده‌اى دارند.
#كتاب‌هاى زيادى پيرامون جواز متعه توسط قدما و متأخرين تأليف شده كه در كتاب، به اسم چهل و چهارتا از آنها اشاره شده است.
#كتاب‌هاى زيادى پيرامون جواز متعه توسط قدما و متأخرين تأليف شده كه در كتاب، به اسم چهل و چهارتا از آنها اشاره شده است.


=== نماز تراويح ===
=== نماز تراويح ===
قسمت دوم كتاب، راجع به نماز تراويح است و اينكه آيا اين عمل سنت است يا بدعت؟ نماز تراويح نمازى است كه اهل سنت آن را به جا مى‌آورند و از جمله بدعت‌هاى عمر محسوب مى‌شود كه خود به بدعت بودنش معترف است. اشخاص مختلفى بر نبودن چنين عملى در زمان رسول خدا(ص) تأكيد دارند، البته اصل عمل كه همان نمازهاى مستحبى شب‌هاى ماه مبارك رمضان است، تشريع شده و مستحب نيز هست، اما به جماعت خواندن آنها بى‌دليل است.
قسمت دوم كتاب، راجع به نماز تراويح است و اينكه آيا اين عمل سنت است يا بدعت؟ نماز تراويح نمازى است كه اهل سنت آن را به جا مى‌آورند و از جمله بدعت‌هاى عمر محسوب مى‌شود كه خود به بدعت بودنش معترف است. اشخاص مختلفى بر نبودن چنين عملى در زمان رسول خدا(ص) تأكيد دارند، البته اصل عمل كه همان نمازهاى مستحبى شب‌هاى ماه مبارک رمضان است، تشريع شده و مستحب نيز هست، اما به جماعت خواندن آنها بى‌دليل است.


از بزرگان نقل شده كه اين از جمله اجتهادات عمر در مقابل نص مى‌باشد، زيرا پيامبر(ص) غير از نماز باران هيچ نماز مستحبى را به جماعت تجويز نكرده‌اند.
از بزرگان نقل شده كه اين از جمله اجتهادات عمر در مقابل نص مى‌باشد، زيرا پيامبر(ص) غير از نماز باران هيچ نماز مستحبى را به جماعت تجويز نكرده‌اند.
خط ۱۰۸: خط ۱۰۷:


=== ارسال و تكفير ===
=== ارسال و تكفير ===
ارسال و تكفير به معنى گذاشتن دست راست روى دست چپ به هنگام قيام در نماز است، البته اطلاق لفظ تكفير بر اين كار، از سوى اهل بيت عليهم‌السلام صورت گرفته است كه مؤلف به علت آن نيز اشاره نموده است.
ارسال و تكفير به معنى گذاشتن دست راست روى دست چپ به هنگام قيام در نماز است، البته اطلاق لفظ تكفير بر اين كار، از سوى اهل‌بيت عليهم‌السلام صورت گرفته است كه مؤلف به علت آن نيز اشاره نموده است.


مشهور در نزد شيعه چنان‌كه از خلاف، غنيه و دروس نقل شده، عدم جواز آن مى‌باشد. از علماى اهل سنت نيز مالك به كراهت آن قائل شده كه بعضى ديگر از فقها با وى همراهى كرده‌اند.
مشهور در نزد شيعه چنان‌كه از خلاف، غنيه و دروس نقل شده، عدم جواز آن مى‌باشد. از علماى اهل سنت نيز مالك به كراهت آن قائل شده كه بعضى ديگر از فقها با وى همراهى كرده‌اند.
خط ۱۱۴: خط ۱۱۳:
بعضى هم بر ارسال؛ يعنى انداختن دست‌ها روى پاها تأكيد كرده‌اند كه منشأ اين اختلاف رواياتى است كه در مورد نماز پيامبر(ص) نقل شده كه پيامبر(ص) در نماز چنين حالتى نداشتند.
بعضى هم بر ارسال؛ يعنى انداختن دست‌ها روى پاها تأكيد كرده‌اند كه منشأ اين اختلاف رواياتى است كه در مورد نماز پيامبر(ص) نقل شده كه پيامبر(ص) در نماز چنين حالتى نداشتند.


از اهل بيت عليهم‌السلام روايات فراوانى رسيده است كه آنها از اين عمل نهى كرده و آن را فعل مجوس شمرده‌اند؛ از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نقل شده كه فرمود: «و عليك بالإقبال على صلاتك و لا تكفر فإنما يفعل ذلك المجوس». از فقهاى اماميه هم سخنان زيادى نقل شده كه از آن جمله كلام [[شيخ مفيد]] مى‌باشد كه فرمود: اماميه بر ارسال دست‌ها در نماز، اتفاق دارند و مى‌گويند گذاشتن يك دست روى دست ديگر جايز نبوده و اين عمل مخالف با سيره رسول خدا(ص) و بدعت مى‌باشد.
از اهل‌بيت عليهم‌السلام روايات فراوانى رسيده است كه آنها از اين عمل نهى كرده و آن را فعل مجوس شمرده‌اند؛ از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نقل شده كه فرمود: «و عليك بالإقبال على صلاتك و لا تكفر فإنما يفعل ذلك المجوس». از فقهاى اماميه هم سخنان زيادى نقل شده كه از آن جمله كلام [[شيخ مفيد]] مى‌باشد كه فرمود: اماميه بر ارسال دست‌ها در نماز، اتفاق دارند و مى‌گويند گذاشتن يك دست روى دست ديگر جايز نبوده و اين عمل مخالف با سيره رسول خدا(ص) و بدعت مى‌باشد.


مؤلف، درباره منشأ اين حكم مى‌گويد: وقتى عمر اسراى عجم را ديد كه چنين تواضع مى‌كنند، گفت: اين كار خوبى است و در راستاى تواضع براى خداوند مى‌باشد؛ ما هم اين كار را مى‌كنيم كه در مقابل خداوند شايسته‌تر است. ايشان بعد از نقل نظريات اهل سنت در اين مورد و بيان رواياتشان، مى‌گويد: رواياتى كه بر چنين عملى دلالت دارند، همگى داراى اشكال دلالى يا ضعف سندى هستند، فلذا نمى‌توان به مشروعيت چنين عملى حتى از ديدگاه اهل تسنن قائل شد.
مؤلف، درباره منشأ اين حكم مى‌گويد: وقتى عمر اسراى عجم را ديد كه چنين تواضع مى‌كنند، گفت: اين كار خوبى است و در راستاى تواضع براى خداوند مى‌باشد؛ ما هم اين كار را مى‌كنيم كه در مقابل خداوند شايسته‌تر است. ايشان بعد از نقل نظريات اهل سنت در اين مورد و بيان رواياتشان، مى‌گويد: رواياتى كه بر چنين عملى دلالت دارند، همگى داراى اشكال دلالى يا ضعف سندى هستند، فلذا نمى‌توان به مشروعيت چنين عملى حتى از ديدگاه اهل تسنن قائل شد.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:25 خرداد الی 24 تیر]]