انسان‌شناسی و مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:مهدویت]] | [[رده:مهدویت]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۶
| انسان شناسی و مهدویت (بازخوانی و تبیین مهدویت شیعی از رهیافت انسان‌شناسی فطری) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رضایی، محمد (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | بازخوانی و تبیین مهدویت شیعی از رهیافت انسان‌شناسی فطری. |
| ناشر | بنياد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-7120-60-6 |
| موضوع | محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، 255ق. - انسان شناسی - انسان شناسی دین - مهدویت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ر6الف8 224/4 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انسان‌شناسی و مهدویت، نوشته محمد رضایی آدریانی(متولد1350ش) است که بازخوانی و تبیین مهدویت شیعی را از رهیافت انسان‌شناسی فطری پی گرفته است.
آدریانی می‌خواهد از نگاه مکتب شیعه به دانش انسان‌شناسی بپردازد تا خواننده، ضمن آشنایی با خود انسانی هر فرد -به‌عنوان انسان کمال‌جو- و امام دوازدهم -به‌عنوان انسان کامل زمانی- در جستجوی سبکی جامع و کامل برای زندگی انسانی باشد.[۱]
او کلیدواژه‌های انسان‌شناسی، شیعه و تشیع، مهدویت را در این پژوهش به کار گرفته است[۲]و بر اساس آن‌ها در بحث مهدویت، به بازخوانی تطبیقی انسان‌شناسی دینی و انسان‌شناسی علمی(انسان‌شناسی سکولار غربی و مقبول در تمدن معاصر) می‌پردازد تا از این رهیافت، ضمن مطالعه مجدد مهدویت شیعی از دریچه انسان‌شناسی دینی، این نکته روشن شود که مسیر انسان بر مبنای هر یک از این دو اندیشه به کدام سو خواهد کشید.[۳]بنابراین، روش اصلی این کتاب بیش از آنکه استدلالی باشد، در بیشتر موارد توصیفی و تطبیقی است؛ این روش، بر فهم فطری و مشترک همه انسان‌ها تکیه کرده است و از انحصارگرایی در استفاده از روش نقلی یا غیر نقلی پرهیز شده و از هرآنچه به بداهت فطری انسان نزدیک است یا به شکوفایی آن کمک می‌کند، بهره برده شده است.[۴]
آدریانی در پایان هر فصل، در راستای نسبت‌سنجی مهدویت و انسان‌شناسی، دیدگاه هر دو مدل از انسان‌شناسی دینی و غیردینی را در موضوعات کمال، نجات و سعادت انسانی، حقیقت انسان کامل، آرمان‌شهر موعود و فلسفه تاریخ و بررسی چگونگی آغاز و انجام آن بررسی می‌کند.[۵]
هدف اصلی این کتاب، تعریف انسان‌شناسی جامع و کامل مبتنی بر دوگانۀ فطرت و اندیشه تشیع دوازده‌امامی است تا در مرحله بعد بتواند سبک زندگی شیعی-مهدوی را بر مبنای آن طراحی نماید.[۶]همچنین، این اثر درصدد ایجاد مفاهمه و ارتباط با مخاطب جهانی برای تبیین و اثبات امامت و مهدویت شیعی است، بنابراین، از براهین عقلی به‌صورت موجز و قابل‌فهم و داده‌های علمی (مانند زیست‌شناسی، رشدشناسی، تاریخ و ... که مورد پذیرش دین نیز باشد) استفاده شده است.[۷]
آدریانی چکیدۀ مباحثش را در جدول‌ها گردآورده است.[۸]
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب