اصول قواعد عربي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[طالقانی، کمال‎‌الدين ]] (نويسنده)
    [[طالقانی، کمال‎‌الدين]] (نويسنده)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره = 1356 ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏الف‎‏6 6203 PJ  
    | کد کنگره = 1356 ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏الف‎‏6 6203 PJ  
    | موضوع =زبان عربی - صرف و نحو
    | موضوع =زبان عربی - صرف و نحو
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    }}
    }}


    '''اصول قواعد عربی'''، اثر سید کمال‌الدین طالقانی، مجموعه‌ای است از قواعد صرف، نحو، تجزیه و ترکیب و ترجمه و تست که به زبان فارسی و برای دانش‌آموزان سال ششم ادبی و کنکور دانشکده‌ها، تدوین شده است.
    '''اصول قواعد عربی'''، اثر [[طالقانی، کمال‌الدين|سید کمال‌الدین طالقانی]]، مجموعه‌ای است از قواعد صرف، نحو، تجزیه و ترکیب و ترجمه و تست که به زبان فارسی و برای دانش‌آموزان سال ششم ادبی و کنکور دانشکده‌ها، تدوین شده است.


    نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف علم صرف و نحو پرداخته و به این نکته اشاره دارد که در دستور زبان عربی، دو مطلب عمده مورد نظر می‌باشد: اول، نوع کلمه و تعیین خصوصیات آن از قبیل اسم، فعل و حرف بودن، مفرد و تثنیه و جمع، مؤنث و مذکر و... و دوم، بحث از اعراب و موارد آن؛ یعنی شناختن مواضع رفع و نصب و جر و جزم کلمات؛ مثلا در نحو دانسته می‌شود که اسم در حالت فاعلی، مرفوع، در حالت مفعولی، منصوب و در حالت مضاف‌الیهی، مجرور می‌باشد و فعل مضارع هرگاه حرف نصب داشته باشد، منصوب و اگر حرف جزم داشته باشد، مجزوم، والا مرفوع می‌باشد. قواعد مربوط به قسمت اول را صرف و قواعد مربوط به قسمت دوم را نحو گویند.
    نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف علم صرف و نحو پرداخته و به این نکته اشاره دارد که در دستور زبان عربی، دو مطلب عمده مورد نظر می‌باشد: اول، نوع کلمه و تعیین خصوصیات آن از قبیل اسم، فعل و حرف بودن، مفرد و تثنیه و جمع، مؤنث و مذکر و... و دوم، بحث از اعراب و موارد آن؛ یعنی شناختن مواضع رفع و نصب و جر و جزم کلمات؛ مثلا در نحو دانسته می‌شود که اسم در حالت فاعلی، مرفوع، در حالت مفعولی، منصوب و در حالت مضاف‌الیهی، مجرور می‌باشد و فعل مضارع هرگاه حرف نصب داشته باشد، منصوب و اگر حرف جزم داشته باشد، مجزوم، والا مرفوع می‌باشد. قواعد مربوط به قسمت اول را صرف و قواعد مربوط به قسمت دوم را نحو گویند.
    خط ۴۳: خط ۴۳:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)‎‏]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]]
    [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۷

    ‏اصول قواعد عربي
    اصول قواعد عربي
    پدیدآورانطالقانی، کمال‎‌الدين (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرصرف، نحو، تجزیه و ترکیب، ترجمه و ترکیب
    ناشرمرکز نشر سپهر
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1356ش
    چاپ6
    شابک-
    موضوعزبان عربی - صرف و نحو
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1356 ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏الف‎‏6 6203 PJ
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    اصول قواعد عربی، اثر سید کمال‌الدین طالقانی، مجموعه‌ای است از قواعد صرف، نحو، تجزیه و ترکیب و ترجمه و تست که به زبان فارسی و برای دانش‌آموزان سال ششم ادبی و کنکور دانشکده‌ها، تدوین شده است.

    نویسنده در ابتدای کتاب، به تعریف علم صرف و نحو پرداخته و به این نکته اشاره دارد که در دستور زبان عربی، دو مطلب عمده مورد نظر می‌باشد: اول، نوع کلمه و تعیین خصوصیات آن از قبیل اسم، فعل و حرف بودن، مفرد و تثنیه و جمع، مؤنث و مذکر و... و دوم، بحث از اعراب و موارد آن؛ یعنی شناختن مواضع رفع و نصب و جر و جزم کلمات؛ مثلا در نحو دانسته می‌شود که اسم در حالت فاعلی، مرفوع، در حالت مفعولی، منصوب و در حالت مضاف‌الیهی، مجرور می‌باشد و فعل مضارع هرگاه حرف نصب داشته باشد، منصوب و اگر حرف جزم داشته باشد، مجزوم، والا مرفوع می‌باشد. قواعد مربوط به قسمت اول را صرف و قواعد مربوط به قسمت دوم را نحو گویند.

    برای آزمایش و تمرین و به‌کار بستن قواعد صرف و نحو، مبحث دیگری به نام تجزیه و ترکیب به میان آمده است. نویسنده به این نکته تأکید دارد که برای تجزیه کلمات عربی، باید به قواعد صرف آشنا باشیم و برای ترکیب جمله‌های عربی، باید قواعد نحو را خوب بدانیم و کسی می‌تواند عبارات عربی را تجزیه و ترکیب نماید که به اصول و قواعد صرف و نحو آگاهی کامل داشته باشد؛ از همین رو در هنگام امتحانات، جمله‌هایی تعیین نموده، از دانش‌آموزان می‌خواهند که تجزیه و ترکیب نمایند.

    با توجه به مطالب فوق، نویسنده با استفاده از تجارب شخصی و با توجه به احتیاجات دانش‌آموزان سال ششم و داوطلبان کنکور دانشکده‌ها، مطالب مورد نیاز آنها را در سه بخش صرف، نحو و تجزیه و ترکیب تنظیم نموده است[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص2

    منابع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها