ابن کربلایی، حافظ حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04583.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:NUR04583.jpg|بندانگشتی| ]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۲
| نام | ابن کربلایی، حافظ حسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | حسن بابافرجی |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 997ق |
| اساتید | سيد احمد حسينى حسنى موسوى باب الابوابى (دربندى)
شيخ صفى‌الدين شاه مجتبى لاله‌اى علاء‌الدين على بيگ |
| برخی آثار | روضات الجنات و جنات الجنان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04583AUTHORCODE |
حافظ حسین کربلایی تبریزی (متوفی 997ق)، معروف به ابن کربلایی، عارف، عالم، مورخ، شاعر و خطاط، از فضلاء و شعراء و علماى عارف مشرب آذربايجان و صاحب کتاب «روضات الجنات و جنات الجنان».
تولد و موطن
سال تولد وی معلوم نیست، ولی سنین عمرش، بیشتر در بلاد غربت به سر شده است.
سفرها
او در سال 988ق، از راه دمشق به حج رفت و چون به تبریز برگشت، با اندک فاصله‌ای رخت به‌سوی دمشق کشید و در آن شهر رحل اقامت انداخت و در محله قیمریه سکنی گرفت[۱].
وى از متصوفه طریقه عبداللهیه علویه و مرید سید احمد حسینى حسنى موسوى باب‌الابوابى بود. در دمشق با شیخ بورینى ملاقات کرد و شیخ زبان فارسى را از او فراگرفت و در همین ایام بود که با شیخ بهایى ملاقات کرد. وى خط را نیکو مىنوشت و از شاگردان علاءالدین على‌بیگ تبریزى بود[۲].
وفات
حافظ حسین کربلایی در دمشق درگذشت و در موضع مرج الدحداح در جوار قبر شیخ ابوشامه دفن شد.
آثار
روضات الجنات و جنات الجنان از آثار اوست[۳].
پانویس
منابع مقاله
- سلطان‌القرائی، محمدامین، مقدمه «روضات الجنات و جنات الجنان»، تألیف حافظ حسین کربلایی و تصحیح جعفر سلطان‌القرائی، انتشارات ستوده، تبریز، اول، 1383ش.
- پایگاه اینترنتی راسخون