فرهنگ اصطلاحات اصول (ملکی اصفهانی): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ملکی اصفهانی، مجتبی]] (نويسنده) | [[ملکی اصفهانی، مجتبی]] (نويسنده) | ||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] ( | [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (مقدمهنويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی |
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۱
فرهنگ اصطلاحات اصول(ملکی اصفهانی، مجتبی) | |
---|---|
پدیدآوران | ملکی اصفهانی، مجتبی (نويسنده) سبحانی تبریزی، جعفر (مقدمهنويس) |
ناشر | مرکز بينالمللی ترجمه و نشر المصطفی (ص) |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1393ش - 1436ق |
چاپ | 2 |
شابک | 978-964-195-476-7 |
موضوع | اصول فقه - اصطلاحها و تعبیرها |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م7ف4 147/2 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فرهنگ اصطلاحات اصول، نوشته مجتبی ملکی اصفهانی (متولد 1342ش)، تعریف و توضیح تعداد 883 اصطلاح شناختهشده در علم اصول فقه و علوم مرتبط (فقه، ادبیات، منطق، کلام و فلسفه) بهصورت الفبایی با استناد به منابع معتبر است.
ویژگی نسخه
چون نسخهای دیگر از این کتاب قبلا به همین نام معرفی شده، در اینجا تفاوت نسخه و برخی مطالب ذکرنشده مطرح میشود. نسخه حاضر نسبت به نسخه قبلی (2 جلدی 1379ش) تفاوتهایی دارد:
- این نسخه، جدیدتر (1390ش)، دومین ویرایش و یک جلدی است.
- تکمیل معنا و توضیحات برخی از اصطلاحات؛ بهعنوان مثال در نسخه قبلی، در اولین اصطلاح به این جمله بسنده شده است: «ترخیص مکلف در انجام یا ترک فعل از سوی شارع را اباحه گویند»، ولی در نسخه حاضر، توضیح به این شکل کاملتر شده است: «اباحه به معنای آزاد بودن و رخصت داشتن مکلف در انجام دادن یا ترک فعل است؛ بهعبارتدیگر: اباحه در جایی است که نه انجام دادن فعل ترجیح دارد و نه انجام ندادن آن و یا اگر هم هرکدام از انجام دادن یا ترک فعل دارای مصلحت و مفسدهای باشند، مصلحت و مفسده به یک اندازه است؛ بهگونهای که مکلف مخیر است هر طرف را میخواهد اختیار نماید»[۱].
- اصطلاحات جدیدی افزوده شده؛ بهطوریکه از 513 اصطلاح در نسخه قبل به 883 اصطلاح در نسخه فعلی رسیده است؛ بهعنوان مثال نویسنده انواع نهگانه اصطلاحات اباحه (اخص، اضطراری، اعمّ، اقتضایی، شرعی، ظاهری، عقلی، غیر اقتضایی و واقعی)[۲] و اصطلاح یقین منطقی و یقین اصولی را افزوده است[۳].
نمونه مطالب
نویسنده با بیان اینکه اصطلاح امکان در مباحث اصولی فراوان استعمال میشود (مانند بحث ظنّ و اجتماع امر و نهی)، تأکید کرده است که امکان در معانی گوناگونی بهکار میرود که برخی از آنها فقط در فلسفه کاربرد دارند و برخی در میان عامّه مردم و برخی دیگر مقصود اصولیین است. وی آنگاه انواع امکان را توضیح داده و سرانجام افزوده است: در مباحث اصولی، اصطلاحات امکان عام، امکان ذاتی و امکان وقوعی بیشتر مورد نظر است[۴].
مآخذ نویسنده
ملکی اصفهانی برای نگارش این اثر، از 108 کتاب به زبان عربی و فارسی استفاده کرده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.