ابن عباد رندی، محمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌نور
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۳: خط ۷۳:
# لاشیء، حسین، «دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج4، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.
# لاشیء، حسین، «دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج4، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.
# ابن قاضی، احمد بن محمد، «دُرّة الحجال في أسماء الرجال»، دارالتراث – تونس.
# ابن قاضی، احمد بن محمد، «دُرّة الحجال في أسماء الرجال»، دارالتراث – تونس.
# زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج5، ص299، لبنان - بیروت، دارالعلم للملایین، 1989م:
# زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج5، ص299، لبنان - بیروت، دارالعلم للملایین، 1989م
https://ar.wikinoor.ir/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF(%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%83_%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%83_%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A8%D9%86_%D9%8A%D8%AD%D9%8A%D9%89_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%86%D9%81%D8%B2%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%85%D9%8A%D8%B1%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%8A)
# Encyclopædia Britannica Online:
# Encyclopædia Britannica Online:
https://www.britannica.com/biography/Ibn-Abbad
https://www.britannica.com/biography/Ibn-Abbad


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۴

ابن عباد رندی، محمد بن ابراهیم
NUR17461.jpg

محمد بن ابراهیم نفزی حمیری رندی (733-792ق)، معروف به ابن عباد رندی، فقیه، خطیب و از مشاهیر صوفیه اندلس.

ولادت

وی در سال 733 در شهر رنده (شهری در جنوب اندلس) به دنیا آمد[۱].

تحصیلات

قرائت را نزد پدرش که مردی خطیب و دانشمند بود فراگرفت و علم لغت را نزد دایی خود قاضی عبدالله فریسی آموخت و در هفت‌سالگی قرآن را حفظ کرد. در رنده در مجلس درس علی بن ابی‌الحسن رندی نیز حاضر می‌شد. سپس برای تکمیل تحصیلات خود به مغرب رفت[۲] و در تلمسان و فاس نزد استادانی چون ابوعبدالله تلمسانی، ابوعبدالله مقری، ابوعبدالله آبلی و ابوعمران موسی عبدوسی و دیگران، علم لغت، فقه، اصول، کلام و فلسفه را فراگرفت. او پس از تحصیل علوم ظاهری به علوم باطنی روی آورد و برای ملاقات صوفی مشهور ابن عاشر، ابوالعباس به سلا مهاجرت کرد و چندین سال در خدمت او به سر برد. ابن عباد پس از وفات ابن عاشر، برای ملاقات ابومروان عبدالملک صوفی به طنجه رفت و از مصاحبت او بهره فراوان برد و از او اجازه عام دریافت کرد. در میان شاگردان برجسته ابن عباد می‌توان یحیی سرّاج، ابوعبدالله بن سکاک، لسان‌الدین بن خطیب و خطیب بن قنفذ را نام برد. ابن عباد پس از ملاقات با ابومروان عبدالملک صوفی به فاس رفت و در آنجا امام و خطیب مسجد قرویین شد[۳].

وفات

او سرانجام بعد از نماز عصر روز جمعه، 4 رجب سال 792ق در فاس وفات یافت و در محلی به نام کدیة البراطل در باب الفتوح به خاک سپرده شد[۴].

آثار

  1. الرسائل الكبرى؛
  2. غيث المواهب العلية بشرح الحكم العطائية؛
  3. الرسائل الصغری؛
  4. أدعية مرتبة علی أسماء الله الحسنی؛

و...

پانویس

  1. ↑ ر.ک: لاشیء، حسین، ج4، ص‌180؛ زرکلی، خیرالدین، ج5، ص299
  2. ↑ ر.ک: Encyclopædia Britannica Online
  3. ↑ ر.ک: لاشیء، حسین، ج4، ص‌180
  4. ↑ ر.ک: ابن قاضی، احمد بن محمد، ج2، ص277

منابع مقاله

  1. لاشیء، حسین، «دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج4، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.
  2. ابن قاضی، احمد بن محمد، «دُرّة الحجال في أسماء الرجال»، دارالتراث – تونس.
  3. زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج5، ص299، لبنان - بیروت، دارالعلم للملایین، 1989م
  4. Encyclopædia Britannica Online:

https://www.britannica.com/biography/Ibn-Abbad

وابسته‌ها

برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=ابن_عباد_رندی،_محمد_بن_ابراهیم&oldid=645802»