مجموعه مقالات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حسن‌‌زاده آملی، حسن]] (نويسنده)

اسلام - مقاله‎ها و خطابه‎ها

دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم، مرکز انتشارات

| سال نشر = 1376 ش

| کتابخانۀ دیجیتال نور =6643

در بعد عرفانى علاّمه طباطبايى است كه در سالگرد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه براى سمينار كازرون فارسى نوشته شده است. حضرت طباطبائى در زمرۀ اوتاد و ابدالى بود كه هم در عرفان علمى و هم در عرفان عملى به كمال و فعليّت رسيده بود. آن جناب در برهان كردن عرفان حظّ وافرى را دار بود. وى از تربيت شدگان محضر حاج سيد على قاضى بود. [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در عرفان عملى سهم بسزائى داشت. مراقباتش عجيب بود، به طور دقيق كشيك نفس مى‌كشيد و به شايستگى مواظب احوال و اوقات و اوضاع خود بود، وقتى در محضر مبارکش سخنانى از حالات شبش به ميان آورد، فرمود: هر وقت در روز مراقبت من قوى‌تر است، مشاهداتى كه در شب دارم زلال‌تر و صافى و روشنتر است.

همچنين ولايت تكوينى او 2 در اولين سالگرد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] براى موسّسۀ مطالعات و تحقيقات فرهنگى تهران نوشته شده است به نظر استاد علامه انسان را قابليّت و لياقتى است كه اگر نهال وجودش را بدست مربيان كامل و مكمّل بسپارد و دستور العمل باغبان دين و نهال‌پرور و انسان‌ساز را در متن وجود و شئون زندگیش پياده كند آنچنان عروج وجودى و اشتداد روحى پيدا مى‌كند كه به مقام ولايت تكوينى نائل مى‌شود، به طورى مادّۀ كائنات در تحت ارادۀ وى قرار مى‌گيرد و موجودات عالم چنان در اطاعت وى خواهند بود كه اعضاء و جوارح ما در اطاعت و اختيار ما مى‌باشد. انسان كامل غايت حركت جسميّه و ايجاديه و كمال عالم كيانى و غرض آنست انسان كامل جامع بين مظهريّت ذات مطلقه و مظهريّت اسماء و صفات و افعال است.

آخرين مقالۀ كتاب درباره علامه مولوى مهدى نراقى است. بى‌شك آن جناب در تبحّر و تمهّر به جميع علوم عقلى و نقلى حتى در ادبيات و رياضيّات عاليه در عداد طراز اول از اكابر علماى اسلام و در اتّصاف به فضائل اخلاقى و ملكات ملكوتى از نوادر روزگار است. ارباب تراجم نوشته‌اند كه جناب نراقى در اصفهان زبان و خطّ عبرى را نيز فرا گرفت گاهى در مشكلات علوم از آنها بهره مى‌گرفت. ملا مهدى نراقى فرزند و خلف صالحى دارد كه بنام ملاّاحمد نراقى معروف است، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقى]] در مستند بسيار از والدش نقل آراء فقهى مى‌نمايد و بدان استناد مى‌جويد و اعتماد مى‌كند پدر در فقه، معتمد مى‌نويسد و پسر مستند، پدر تجريد الاصول در علم اصول مى‌نويسد و پسر شرحى مبسوط بر آن در هفت مجلّد مى‌نويسد، پدر در علم اخلاق [[جامع السعادات]] به عربى مى‌نويسد و پسر معراج السعاده ترجمه آن به فارسى با بعضى از زيادات، پدر ديوان اشعار به نام طائر قدسى دارد و پسر بنام طاقديس بالاخره پدر و پسر هر دو از علماى بزرگ اسلام بشمار مى‌روند و به قول [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] ناشناخته‌اند، ناگفته نماند كه حكايات مشقّات آن جناب در تحصيل و تحمّل فقر و فاقه و صبر بر حوادث و نوائب روزگار و رياضت‌ها و عبادات او مشهور است.