ابوالشیخ، عبدالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سيوطى ' به 'سيوطى ') |
جز (جایگزینی متن - 'سمعانى' به 'سمعانى') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در ميان شاگردان و راويان ابوالشيخ نيز افراد مشهورى به چشم مى خورند، از جمله [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]]، ابوسعد مالينى، محمد بن اسحاق ابن منده، ابن مردويه و نيز نواده‌اش محمد بن عبدالرزاق بن ابى‌الشيخ. | در ميان شاگردان و راويان ابوالشيخ نيز افراد مشهورى به چشم مى خورند، از جمله [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]]، ابوسعد مالينى، محمد بن اسحاق ابن منده، ابن مردويه و نيز نواده‌اش محمد بن عبدالرزاق بن ابى‌الشيخ. | ||
رجال‌شناسانى چون [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] و | رجال‌شناسانى چون [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] و [[سمعانی، عبد الکریم بن محمد |سمعانى]]، وى را ثقه دانسته‌اند. تنها ابواحمد عسال اصفهانى به دليلى كه دانسته نيست، وى را تضعيف كرده است. ابوالشيخ در فقه، تفسير و نيز قرائت تبحر داشت. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۰:۴۱
| نام | ابو الشیخ، عبد الله بن محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | ابن ح‍ی‍ان، ابو محمد عبد الله بن محمد
ابن حبان، عبد الله بن محمد ابن ح‍ی‍ان الاص‍ب‍ه‍ان‍ی ابو الشیخ، ابو محمد عبد الله بن محمد ابو الشیخ الانصاری |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 369 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE3590AUTHORCODE |
«ابوالشيخ اصفهانى، ابومحمد عبد الله بن محمد بن جعفر بن حيان»، (274 - آخر محرم 369ق / 887 - 27 اوت 979م)، محدث و مورخ نامى از اعلام اصفهان است. وى را با انتساب به جدش، حيانى نيز خوانده‌اند. برخى او را ابن حبان نيز خوانده‌اند. ابوالشيخ در خاندانى اهل علم و آشنا به حديث تولد و رشد يافت. وى پس از آموزش‌هاى مقدماتى در اصفهان، براى استماع حديث به شهرهاى مختلف بصره، بغداد موصل، مكه و مدينه سفر كرد.
وى نزد مشايخ بسيارى به فراگيرى دانش پرداخت. او در طبقه 10 و 11 طبقات المحدثين، شمار بسيارى از مشايخ نام‌آور خود را چون ابوالقاسم بغوى، ابن ابى‌حاتم رازى، ابوبكر جعفر بن محمد فريابى، ابويعلى موصلى، ابوبكر بزّاز، محمد بن يحيى ابن منده و ابوالحسن ابن شنبو را برشمرده است.
در ميان شاگردان و راويان ابوالشيخ نيز افراد مشهورى به چشم مى خورند، از جمله ابونعيم اصفهانى، ابوسعد مالينى، محمد بن اسحاق ابن منده، ابن مردويه و نيز نواده‌اش محمد بن عبدالرزاق بن ابى‌الشيخ.
رجال‌شناسانى چون ابونعيم اصفهانى و سمعانى، وى را ثقه دانسته‌اند. تنها ابواحمد عسال اصفهانى به دليلى كه دانسته نيست، وى را تضعيف كرده است. ابوالشيخ در فقه، تفسير و نيز قرائت تبحر داشت.
آثار
1. اخلاق النبى و آدابه؛
2. الامثال فى الحديث النبوى؛
3. طبقات المحدثين باصبهان و الواردين عليها؛
4. ذكر القران؛
2. العظمة؛
3. الفوائد؛
...
وى داراى تفسيرى بوده كه مورد استفاده كسانى چون سيوطى در «الدر المنثور» قرار گرفته و ظاهراً مفقود شده است.
وابسته‌ها
طبقات المحدثین بأصبهان و الواردین علیها / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده