شبهات الملحدين و الإجابة عنها: تفاوت میان نسخه‌ها

| کتابخانۀ دیجیتال نور =18673

#نویسنده در مقدمه در توضیح تکرارى بودن مطالب کتاب چنین مى‌نویسد: ممکن است پرسیده شود که شما در این موضوع بسیار نوشته‌اى و براى هر اصلى از اصول دین کتاب ویژه‌اى تألیف کرده‌اى حال در این کتاب هم دوباره همان مطالب را نوشته‌اى؟! جواب این است: شبهه الحاد در نظر صاحبانش مبتنى بر ادله متعددى است که برخى از آن را قبلاً نقد کردم و بعد از آن متوجه این نکته شدم که آنان بیشتر بر روى این مطلب متمرکز مى‌شوند که دانش جدید با ایمان به خدا ناسازگار است و مناقشات خود را بر پایه فرآورده‌هاى علوم طبیعى و زیست‌شناسى و روان‌شناسى به پندار خودشان عرضه مى‌دارند و کتاب حاضر، این بافته‌ها را پنبه مى‌کند. از سوى دیگر ملحدان از تکرار و دوباره و چندباره‌گویى خوددارى نمى‌کنند و ما هم پاسخ مى‌دهیم<ref>ر.ک: مقدمه، ص7- 8</ref>

#نویسنده، نخست نام کتابش را «الدین و الفطرة» نهاده ولى بعد از آنکه توجه پیدا کرده که اکثر مطالب کتاب در باب ردّ ملحدان و پاسخ شبهات آنان است نام کتاب را تغییر داده است<ref>همان، ص7</ref>

#یکى از بحث‌هاى نویسنده، معرفى و نقد برخى از کتاب‌ها است. او چنین مى‌نویسد: نویسنده مشهور الجزایرى، [[بن نبی، مالک|مالک بن نبى]]، کتابى به زبان فرانسه نوشته و آن را پدیده قرآن نامیده است و این کتاب را استاد [[شاهین، عبدالصبور|عبدالصبور شاهین]] به عربى ترجمه کرده است و هدف از این کتاب اثبات نبوت حضرت محمد(ص) از راه حسّ و عقل و نه از راه نصوص و اسرار غیبى و معجزات است. این اثر راه را براى گمراهان روشن ساخته و معاندان را ساکت و گرفتار ساخته است و هیچ عیبى ندارد جز آنکه پیچیده است و به روش قدیمى نوشته شده و اگر روشن و با سبک جدید نوشته مى‌شد، بهتر و فایده‌اش بیشتر بود. به همین جهت برخى از مباحث این کتاب را به‌صورت مختصر و با تغییر عبارات و البته با حفظ محتوا در اینجا عرضه مى‌کنم<ref>ر.ک: متن كتاب، ص72- 82</ref>

#نویسنده در بحثى تحت عنوان «فیتو الکنیسة ضدّ الانجیل» یعنى وتوى کنیسه بر ضدّ انجیل، چنین نوشته است: مسیحیان در همه نیایش‌هایشان، یهود را لعنت می‌کردند زیرا به پندار آنان یهودیان عامل اصلى به صلیب کشیده شدن مسیح بودند ولى در سال 1965م یهودیان به سندى دست یافتند موسوم به سند پدر روما، که یهود را از خون مسیح تبرئه مى‌کرد... درحالى‌که این سند، مخالف نصّ صریح انجیل متّى است مبنى بر اینکه خون مسیح بر عهده یهود و اولادشان است. با این وصف، کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها بر روى سند مذکور توافق کردند و آن را مبارک شمردند و لعن یهود را در نیایش‌هایشان ترک کردند. معناى این مطلب آن است که کنیسه خودش را مجاز مى‌داند که بر ضدّ انجیل از حقّ وتو استفاده کند و هر چه را که مى‌خواهد، در زمان دل‌خواه نسخ کند!<ref>ر.ک: همان، ص104- 105</ref>

#نویسنده به مسائل سیاسى و اجتماعى دوران معاصر هم توجه داشته و از جمله به نقش رژیم غاصب صهیونیستى در برابر مسلمین اشاره کرده و از جمله چنین نوشته است: امروزه آشکار شده است که هدف از تبرئه صهیونیست‌ها از خون مسیح، پشتیبانى صهیونیسم و اسرائیل است تا به طمع‌هایش بر ضدّ اعراب و مسلمانان دست یابد... و تا زمانى که صهیونیسم در راه ایجاد دولتى است که در تورات به آن تصریح شده و از نیل تا فرات ادامه دارد، هیچ اشکالى در تجاوز اسرائیل بر مقدسات مسیحیان در فلسطین نیست! همه این مطلب و غیر آن -که فراوان است- دلالت دارد که انجیلى که الآن موجود است به صاحبان کنیسه اجازه مى‌دهد که از هر نصى از نصوص انجیل که خواستند، بگذرند درحالى‌که قرآن به صراحت اعلام کرده که از هرگونه تحریفى در امان است و هیچ باطلى در آن راه ندارد<ref>ر.ک: همان، ص105</ref>