علم اصول (موسوی بجنوردی): تفاوت میان نسخه‌ها

فصل دوازدهم: اين فصل، درباره عقل به‌عنوان يكى از ادله اربعه است. اصوليان شعيه، عقل را يكى از ادله اربعه مى‌دانند. يكى از مباحث مهم اين فصل، ملازمه ميان حكم عقل و حكم شرع است. مؤلف، بعد از ذكر اقوال متعدد، تصريح مى‌كند كه به هر حال ملازمه وجود دارد، زيرا وقتى عقل درك كرد كه در اين امر، مصلحت ملزمه هست و درك كرد كه اين امر، جزء آراى محموده است و تطابق آراى عقلاء بود كه ظلم قبيح است و عدل حسن است، چطور مى‌توان گفت كه شارع با اين امر مخالفت مى‌كند؟.

[[رده:کتاب‌شناسی]]