إظهار الأسرار في النحو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''إظهار الأسرار في النحو'''، اثر زین‌الدین محمد بن بیرعلی بن اسکندر برکوی (981-929ق)، فقیه و نحوی و نویسنده حنفی است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص8</ref>. | '''إظهار الأسرار في النحو'''، اثر [[برکلی، محمد بن پیر علی|زین‌الدین محمد بن بیرعلی بن اسکندر برکوی]] (981-929ق)، فقیه و نحوی و نویسنده حنفی است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص8</ref>. | ||
این کتاب، در موضوع دانش علم نحو و قواعد آن و مشتمل بر سه باب است که باب اول به عوامل اختصاص دارد و در آن، ضمن تقسیم عوامل به سماعی و قیاسی، ابتدا حروفی را که در اسم یا فعل، عمل می‌کنند و از عوامل سماعی محسوب می‌شوند، می‌آورد، سپس به افعال و اسماء به‌عنوان عوامل قیاسی اشاره می‌کند. وی عوامل قیاسی را نه‌تا می‌داند: | این کتاب، در موضوع دانش علم نحو و قواعد آن و مشتمل بر سه باب است که باب اول به عوامل اختصاص دارد و در آن، ضمن تقسیم عوامل به سماعی و قیاسی، ابتدا حروفی را که در اسم یا فعل، عمل می‌کنند و از عوامل سماعی محسوب می‌شوند، می‌آورد، سپس به افعال و اسماء به‌عنوان عوامل قیاسی اشاره می‌کند. وی عوامل قیاسی را نه‌تا می‌داند: | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۹
| إظهار الأسرار في النحو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | برکلی، محمد بن پیر علی (نويسنده) داغستا‌نی، انور بن ابوبکر (نويسنده) |
| ناشر | دار المنهاج |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1430ق - 2009م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9953-541-15-0 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 75ب 464الف 492 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إظهار الأسرار في النحو، اثر زین‌الدین محمد بن بیرعلی بن اسکندر برکوی (981-929ق)، فقیه و نحوی و نویسنده حنفی است[۱].
این کتاب، در موضوع دانش علم نحو و قواعد آن و مشتمل بر سه باب است که باب اول به عوامل اختصاص دارد و در آن، ضمن تقسیم عوامل به سماعی و قیاسی، ابتدا حروفی را که در اسم یا فعل، عمل می‌کنند و از عوامل سماعی محسوب می‌شوند، می‌آورد، سپس به افعال و اسماء به‌عنوان عوامل قیاسی اشاره می‌کند. وی عوامل قیاسی را نه‌تا می‌داند:
- فعل مطلقا؛
- اسم فاعل؛
- اسم مفعول؛
- صفت مشبهه؛
- اسم تفضیل؛
- مصدر؛
- اسم مضاف؛
- اسم مبهم تام؛
- معنای فعل[۲].
باب دوم، به معمولات اختصاص دارد و در آن به انواع معمولات، اعم از فعل و اسم و حتی جمله، می‌پردازد[۳].
باب سوم، به اعراب و بنا اشاره دارد و اسما و افعال و حروف را از حیث معرب یا مبنی بودن و شرائط اعراب و بنا، مورد بحث قرار می‌دهد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.