ترقی،‌ بیژن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴۹: خط ۴۹:


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==
    وی در سال 1318ش درس و تحصیل را در مدرسه اقدسیه آغاز کرد. ازآنجاکه خانه آنها محل رفت‌وآمد شاعران بنامی، چون گلچین معانی، امیری فیروزکوهی، استاد شهریار و... بود، از سال ۱۳۲۰، وی هم به شعر و شاعری علاقه‌مند شد.
    وی در سال 1318ش درس و تحصیل را در مدرسه اقدسیه آغاز کرد. ازآنجاکه خانه آنها محل رفت‌وآمد شاعران بنامی، چون [[گلچین معانی، احمد|گلچین معانی]]، [[امیری فیروزکوهی]]، استاد [[شهریار، سید محمدحسین|شهریار]] و... بود، از سال ۱۳۲۰، وی هم به شعر و شاعری علاقه‌مند شد.


    در سال 1325ش سرودن شعر در قالب غزل و مثنوی را آغاز کرد.
    در سال 1325ش سرودن شعر در قالب غزل و مثنوی را آغاز کرد.


    در سال ۱۳۳۱، پس از چند سال مطالعه، برای نخستین ‌بار پا جای پای پدر گذاشت و دیوان کامل صائب تبریزی با مقدمه استاد امیری فیروزکوهی را انتشار داد. کمابیش از همان آغاز کار شاعری، گرایش به سبک هندی پیدا کرد و پس از صائب، به سراغ کلیم کاشانی رفت و سه سال بعد دیوان او را منتشر کرد.
    در سال ۱۳۳۱، پس از چند سال مطالعه، برای نخستین ‌بار پا جای پای پدر گذاشت و دیوان کامل صائب تبریزی با مقدمه استاد [[امیری فیروزکوهی]] را انتشار داد. کمابیش از همان آغاز کار شاعری، گرایش به سبک هندی پیدا کرد و پس از صائب، به سراغ کلیم کاشانی رفت و سه سال بعد دیوان او را منتشر کرد.


    وی از سال‌های میانی دهه ۳۰ با جمعی از اهل موسیقی، از جمله مرحومان علی تجویدی، غلامحسین بنان، روح‌الله خالقی، پرویز یاحقی و... آشنا می‌شود و همین آشنایی اسبابی را فراهم می‌آورد تا وی برای آهنگ‌های این بزرگان ترانه بسراید.
    وی از سال‌های میانی دهه ۳۰ با جمعی از اهل موسیقی، از جمله مرحومان [[علی تجویدی]]، [[غلامحسین بنان]]، [[روح‌الله خالقی]]، [[پرویز یاحقی]] و... آشنا می‌شود و همین آشنایی اسبابی را فراهم می‌آورد تا وی برای آهنگ‌های این بزرگان ترانه بسراید.
     
    ترقی در سال ۱۳۵۰ نخستین مجموعه اشعار خود را با عنوان «سرود برگ‌ریزان» منتشر کرد و در همین سال‌ها پژوهش خود را روی [[دیوان محمدعلی حزین لاهیجی|دیوان حزین لاهیجی]] را هم به بازار کتاب عرضه کرد.


    ترقی در سال ۱۳۵۰ نخستین مجموعه اشعار خود را با عنوان «سرود برگ‌ریزان» منتشر کرد و در همین سال‌ها پژوهش خود را روی دیوان حزین لاهیجی را هم به بازار کتاب عرضه کرد.
    بعدها وی مجموعه‌ای از شعرهای عرضه‌شده در برنامه «گل‌ها» را شامل مثنوی‌ها، رباعی‌ها، طنزها، اخوانیات، شعرهای نو و غزلیات و ترانه‌هایش را در کتاب «آتش کاروان»، منتشر کرد<ref>ر.ک: خبرگزاری ایمنا</ref>.
    بعدها وی مجموعه‌ای از شعرهای عرضه‌شده در برنامه «گل‌ها» را شامل مثنوی‌ها، رباعی‌ها، طنزها، اخوانیات، شعرهای نو و غزلیات و ترانه‌هایش را در کتاب «آتش کاروان»، منتشر کرد<ref>ر.ک: خبرگزاری ایمنا</ref>.


    خط ۸۴: خط ۸۵:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:شاعران]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط حسن باقی زاده]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط حسن باقی زاده]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۲

    ترقي،‌ بيژن
    NUR21664.jpg
    نام کاملبیژن ترقی
    نام پدرمحمدعلی ترقی
    ولادتدوازدهم اسفند 1308ش
    محل تولدتهران
    مدفنجمعه، چهارم اردیبهشت سال ۱۳۸۸ش
    پیشهشاعر، ترانه‌سرا و مدیر انتشارات خیام
    اطلاعات علمی
    برخی آثارفرهنگ مترادفات و اصطلاحات

    بیژن ترقی (۱۳۰۸-1388ش)، شاعر، ترانه‌سرا و مدیر انتشارات خیام.

    ولادت

    ترقی، در دوازدهم اسفند 1308ش، در تهران، زاده شد. پدرش محمدعلی ترقی از جمله ناشران شناخته‌شده زمان خود بود که انتشارات خیام را بنا گذاشت که در زمان خود آثار فراوانی در حوزه فرهنگ و هنر را به بازار کتاب ایران عرضه کرد[۱].

    تحصیلات

    وی در سال 1318ش درس و تحصیل را در مدرسه اقدسیه آغاز کرد. ازآنجاکه خانه آنها محل رفت‌وآمد شاعران بنامی، چون گلچین معانی، امیری فیروزکوهی، استاد شهریار و... بود، از سال ۱۳۲۰، وی هم به شعر و شاعری علاقه‌مند شد.

    در سال 1325ش سرودن شعر در قالب غزل و مثنوی را آغاز کرد.

    در سال ۱۳۳۱، پس از چند سال مطالعه، برای نخستین ‌بار پا جای پای پدر گذاشت و دیوان کامل صائب تبریزی با مقدمه استاد امیری فیروزکوهی را انتشار داد. کمابیش از همان آغاز کار شاعری، گرایش به سبک هندی پیدا کرد و پس از صائب، به سراغ کلیم کاشانی رفت و سه سال بعد دیوان او را منتشر کرد.

    وی از سال‌های میانی دهه ۳۰ با جمعی از اهل موسیقی، از جمله مرحومان علی تجویدی، غلامحسین بنان، روح‌الله خالقی، پرویز یاحقی و... آشنا می‌شود و همین آشنایی اسبابی را فراهم می‌آورد تا وی برای آهنگ‌های این بزرگان ترانه بسراید.

    ترقی در سال ۱۳۵۰ نخستین مجموعه اشعار خود را با عنوان «سرود برگ‌ریزان» منتشر کرد و در همین سال‌ها پژوهش خود را روی دیوان حزین لاهیجی را هم به بازار کتاب عرضه کرد.

    بعدها وی مجموعه‌ای از شعرهای عرضه‌شده در برنامه «گل‌ها» را شامل مثنوی‌ها، رباعی‌ها، طنزها، اخوانیات، شعرهای نو و غزلیات و ترانه‌هایش را در کتاب «آتش کاروان»، منتشر کرد[۲].

    وفات

    ترقی در سال‌های آخر عمر به بیماری قلبی دچار شد و روز جمعه، چهارم اردیبهشت سال ۱۳۸۸ش دار فانی را وداع گفت[۳].

    آثار

    1. آتش کاروان؛
    2. از پشت دیوارهای خاطره؛
    3. پنجره‌ای به باغ گل؛
    4. سرود برگ‌ریزان؛
    5. آن‌سوی باد؛
    6. فرهنگ خیام فارسی - انگلیسی (Khayam dictionary: Persian-English)[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: همشهری آنلاین
    2. ر.ک: خبرگزاری ایمنا
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: خبرگزاری کتاب ایران

    منابع مقاله

    1. زندگی‌نامه: بیژن ترقی (۱۳۰۸-۱۳۸۸)، همشهری آنلاین، شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸
    2. به‌مناسبت سال‌روز تولد ترانه‌سرای توانا، بیژن ترقی خالق ترانه‌های ماندگار + زندگی‌نامه، خبرگزاری ایمنا، ۱۲ اسفند ۱۳۹۸
    3. خبرگزاری کتاب ایران

    وابسته‌ها