مثنوی هفت اورنگ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[مثنوی هفت اورنگ (جامی)]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | ||
[[رده:مقالات | [[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۹
مثنوی هفت اورنگ | |
---|---|
پدیدآوران | جامی، عبدالرحمن (نویسنده) مدرس گیلانی، مرتضی (مصحح) |
عنوانهای دیگر | هفت اورنگ |
ناشر | اهورا |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1385ش. |
چاپ | چاپ یکم |
شابک | 964-7316-22-4 |
موضوع | شعر فارسی - قرن 9ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1385 / 5697 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مثنوی هفت اورنگ، اثر نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی خراسانی (817-898ق)، یکی از آثار منظوم اوست که از هفت بخش تشکیل شده و با تصحیح آقا مرتضی مدرس گیلانی منتشر شده است. این اثر، سرشار از قصهها و داستانهای تعلیمی و تمثیلی است که مفاهیم عرفانی را در قالب تمثیل و داستان، از زبان انسانها و شخصیتهای حیوانی، روایت کرده است.
این کتاب، دارای هفت مثنوی به شرح ذیل است:
- مثنوی سلسله الذهب، در معارف و اخلاق که دارای سه دفتر است.
- مثنوی سلامان و آبسال که به نام امیر یعقوب ترکمان آق قوینلو سروده شده است.
- مثنوی تحفة الابرار که به شیوه مخزن الاسرار و مطمع الانوار نظامی و امیر خسرو دهلوی و به نام خواجه ناصرالدین عبیدالله نقشبندی شیخ سلوک آن عصر، معروف به خواجه احرار به نظم آمده است.
- مثنوی سبحة الابرار که در کتاب حاضر، سهوا عنوان سبحة الاسرار چاپ شده است. این مثنوی، درباره مطالب اخلاقی است.
- مثنوی یوسف و زلیخا که منظومهای است عاشقانه.
- مثنوی لیلی و مجنون.
- مثنوی خردنامه اسکندر، در نصایح حکمای یونانی و مطالب حکمت عملی، که به شیوه اسکندرنامه نظامی گنجوی نوشته شده است[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه، صفحه بیستوهفت - سیوچهار
منابع مقاله
مقدمه مصحح.