سایکس، سر پرسی مولزورث: تفاوت میان نسخه‌ها

سایکس در تاریخ نگاری هم دستی دارد. کاری که بی شک، ژنرال انگلیسی با انگیزه‌های متفاوت انجام می دهد. در این آثار، او گاهی آشکار و پنهان به انگیزه هایش اشاره می کند. سایکس یکی از انگیزه خودش را آگاهی بخشیدن به هم قطارانش که در ایران وکشورهای مجاور مشغول خدمت(!) هستند، می داند. البته سایکس در لابلای نوشته هایش گاه ناچار شده که اذعان کند، "هیچ دولتی به قدر دولت ایران از جنگ بزرگ خسارت و زیان ندیده وهیچ دولتی هم مانند دولت مشارالیها برای حفاظت سرحدات وحمایت رعایای خود این قدر خونسردی و بی کفایتی به خرج نداده است".  سایکس مانند بیشتر مستشرقان، دستی هم در نقل و انتقال آثار هنری و تاریخی کشورمان دارد. او در نطنز چند قطعه کاشی متعلق به یک مسجد قرن چهاردهم می خرد  که بعدها آنها را به موزۀ ویکتوریا و آلبرت هدیه می کند.  سایکس به تحسین ایرانیان نیز می پردازد و می نویسد: "در هیچ نقطه ای از جهان با ما به این خوبی رفتار نمی شود". چنین روایت‌هایی از سایکس موجب شده، نگاه‌های مثبتی را نیز به سوی خود جلب کند. او ایرانی‌ها را مودب، متعارف و ظریف وبذله گو و حاضر جواب می شمارد.