ترديد و توكل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ه‌های') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ترديد و توكل'''، نوشته سید عبدالحسین دستغیب(1360ش) است که در دو بخش سامان یافته است: نخستین بخش به بحث تردید پرداخته است و بخش دوم موضوع توکل را دربردارد. | '''ترديد و توكل'''، نوشته [[دستغیب، سید عبدالحسین|سید عبدالحسین دستغیب]](متوفای 1360ش) است که در دو بخش سامان یافته است: نخستین بخش به بحث تردید پرداخته است و بخش دوم موضوع توکل را دربردارد. | ||
نویسنده تردید یا شک را سبب نااستواری و بیماری دل آدمی می‌داند که او را در مسیر الهی راهزنی می‌کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص | نویسنده تردید یا شک را سبب نااستواری و بیماری دل آدمی می‌داند که او را در مسیر الهی راهزنی می‌کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 11</ref>وی شناخت خداوند و ایمان به او را استوارکنندۀ دل‌ها می‌داند و کفر را نشأت‌گرفته از تردید در مبدأ و معاد (که به انکار خدا می‌انجامد) تلقی می‌کند. <ref>ر.ک: همان، ص 28-16</ref> او درمان تردید را در رشد و بالندگی و چشیدن لذت ایمان می‌شناساند.<ref>ر.ک: همان، ص 32</ref>دستغیب کربلا را جلوه‌گاه عملی ایمان به خداوند معرفی می‌کند و جهت آفرینش را رفتن به سوی او می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 36-33</ref> او پالایش روح را از آلودگی‌های اخلاقی آسان‌کنندۀ راه آدمی به سوی آرامش روان و رسیدن به یقین درباره خداوند و وعده‌هایش می‌انگارد.<ref>ر.ک: همان، ص 55-51</ref>نویسنده شریعت و پرداختن به وظایف شرعی را برای برون‌رفت انسان از تردید توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 65-63</ref>راه دیگر در نزد وی برای بستن راه ورود تردید به دل‌ها پرداختن به مستحبات و ذکر الهی و اندیشیدن در هدف آفرینش است.<ref>ر.ک: همان، ص 83-63</ref> نویسنده برخی داستان‌های قرآنی را در چگونگی برخورد با تردید آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص 89-83</ref> | ||
توکل، موضوع بخش دوم کتاب است. انسانی که از مرز شک گذر کرده است با توکل به خداوند به کردار خود سامان توحیدی می‌بخشد. توکل برای بندۀ مؤمن وجوب عقلی دارد.<ref>ر.ک: همان، ص 94-106</ref>نویسنده راه رسیدن به ملکۀ توکل را بررسی کرده و ثمره‌های داشتن توکل و مراتب آن را برمی‌شمرد.<ref>ر.ک: همان، ص 123-106</ref>او شناخت درست توکل را برای بیراهه‌نرفتن‌هایی که به نام توکل انجام می‌شود لازم می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 139-129</ref> نویسنده بحث‌ها را به رابطه ایمان و علم توحید با توکل ادامه می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص 152-139</ref>و در پایان، مراقبت آدمی از خود را که به عملش فریفته نشود و فقط به عنایت خداوندی چشم‌داشت داشته باشد، توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 158-152</ref> | |||
فهرست محتوا و کتابنامه در پایان کتاب آمده است. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۱: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:کلام و عقاید]] | |||
[[رده: مباحث خاص کلامی]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] | |||
[[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۴
| ترديد و توكل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دستغیب، عبدالحسین (نويسنده) |
| ناشر | جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. دفتر انتشارات اسلامی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1392ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /د5ت4 225/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترديد و توكل، نوشته سید عبدالحسین دستغیب(متوفای 1360ش) است که در دو بخش سامان یافته است: نخستین بخش به بحث تردید پرداخته است و بخش دوم موضوع توکل را دربردارد.
نویسنده تردید یا شک را سبب نااستواری و بیماری دل آدمی می‌داند که او را در مسیر الهی راهزنی می‌کند.[۱]وی شناخت خداوند و ایمان به او را استوارکنندۀ دل‌ها می‌داند و کفر را نشأت‌گرفته از تردید در مبدأ و معاد (که به انکار خدا می‌انجامد) تلقی می‌کند. [۲] او درمان تردید را در رشد و بالندگی و چشیدن لذت ایمان می‌شناساند.[۳]دستغیب کربلا را جلوه‌گاه عملی ایمان به خداوند معرفی می‌کند و جهت آفرینش را رفتن به سوی او می‌داند.[۴] او پالایش روح را از آلودگی‌های اخلاقی آسان‌کنندۀ راه آدمی به سوی آرامش روان و رسیدن به یقین درباره خداوند و وعده‌هایش می‌انگارد.[۵]نویسنده شریعت و پرداختن به وظایف شرعی را برای برون‌رفت انسان از تردید توصیه می‌کند.[۶]راه دیگر در نزد وی برای بستن راه ورود تردید به دل‌ها پرداختن به مستحبات و ذکر الهی و اندیشیدن در هدف آفرینش است.[۷] نویسنده برخی داستان‌های قرآنی را در چگونگی برخورد با تردید آورده است.[۸]
توکل، موضوع بخش دوم کتاب است. انسانی که از مرز شک گذر کرده است با توکل به خداوند به کردار خود سامان توحیدی می‌بخشد. توکل برای بندۀ مؤمن وجوب عقلی دارد.[۹]نویسنده راه رسیدن به ملکۀ توکل را بررسی کرده و ثمره‌های داشتن توکل و مراتب آن را برمی‌شمرد.[۱۰]او شناخت درست توکل را برای بیراهه‌نرفتن‌هایی که به نام توکل انجام می‌شود لازم می‌داند.[۱۱] نویسنده بحث‌ها را به رابطه ایمان و علم توحید با توکل ادامه می‌دهد.[۱۲]و در پایان، مراقبت آدمی از خود را که به عملش فریفته نشود و فقط به عنایت خداوندی چشم‌داشت داشته باشد، توصیه می‌کند.[۱۳]
فهرست محتوا و کتابنامه در پایان کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب.