فریدة‌الاسلام کاشانی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'نهایة الأصول' به 'نهاية الأصول') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ه‌های') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|کاشانی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|کاشانی (ابهام زدایی)}} | ||
'''على بن محمدحسین کاشانی'''(1309-1333ش)، معروف به فریدة الإسلام کاشانى، از شاگردان [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى قدس‌سره]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامۀ طباطبایى]] | '''على بن محمدحسین کاشانی'''(1309-1333ش)، معروف به فریدة الإسلام کاشانى، از شاگردان [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى قدس‌سره]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامۀ طباطبایى]] | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در سال 1349ق برابر با 1309ش در محله گذر حاجی، یکی از | در سال 1349ق برابر با 1309ش در محله گذر حاجی، یکی از محله‌های قدیمی دارالمؤمنین کاشان خانه محمدحسین و بتول آغا از ارادتمندان آیت‌الله آقا [[رضوی کاشانی، سید محمدحسین|سید محمدحسین رضوی کاشانی]] پسری به دنیا آمد که او را علی نام نهادند بیش از شش از ولادتش نگذشته بود که مادر را از دست داد. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۷
| نام | فریده الاسلام کاشانی، علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | کاشانی، علی |
| نام پدر | محمدحسین |
| متولد | 1309ش |
| محل تولد | کاشان |
| رحلت | 1333ش یا 1374ق |
| اساتید | سید محمدحسین رضوی کاشانی |
| برخی آثار | مجمع الفرائد فی الأصول |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01657AUTHORCODE |
على بن محمدحسین کاشانی(1309-1333ش)، معروف به فریدة الإسلام کاشانى، از شاگردان آیت‌الله بروجردى و امام خمینى قدس‌سره و علامۀ طباطبایى
ولادت
در سال 1349ق برابر با 1309ش در محله گذر حاجی، یکی از محله‌های قدیمی دارالمؤمنین کاشان خانه محمدحسین و بتول آغا از ارادتمندان آیت‌الله آقا سید محمدحسین رضوی کاشانی پسری به دنیا آمد که او را علی نام نهادند بیش از شش از ولادتش نگذشته بود که مادر را از دست داد.
تحصیلات
وی ایام کودکى را در کاشان گذرانید و براى تحصیل دروس مقدماتى در سن 13 سالگى در سال 1362ق. به اصفهان رفت و در آنجا دروس ادبیات و بعضى از کتاب‌هاى مرحلۀ سطح را از بزرگان و اعاظم آن شهر فرا گرفت.
پس از پایان این مرحله به مشهد مقدس مشرف شده و در حدود چهار سال از محضر درس شیخ هاشم قزوینى استفاده نموده و سپس به قم هجرت نموده و از حدود سال 1366 از محضر درس حضرت آیت‌الله بروجردى و امام خمینى قدس‌سره و علامۀ طباطبایى در دروس فقه و اصول استفاده نموده‌اند. با توجه به اینکه آیت‌الله بروجردى در سال 1364 به قم وارد شدند و با توجه به اینکه تاریخ اتمام جلد اوّل کتاب نهاية الأصول (مباحث الفاظ) که تقریر درس ایشان مى‌باشد در سال 1368 مى‌باشد و ایشان تا سال 1370 به تدریس اصول اشتغال داشته‌اند و پس از آن صرفا به تدریس فقه پرداخته‌اند مؤلف در سال 1368 در سن 19 سالگى در درس اصول ایشان شرکت نموده و با توجه به استعداد قوى و عنایات الهى به تقریر درس ایشان پرداخته‌اند.
تدریس
از بارزترین خصوصیات فریدة الإسلام جدیت او در تحصیل علوم حوزوى و استعداد قوى و علاقۀ او به یادگیرى مباحث فقهى و اصولى است به طورى که به زودى در بین بزرگان علماى حوزه به بنان (مشهور) شناخته مى‌شد و در مشهد مقدس و قم به تدریس مرحلۀ سطح فقه و اصول پرداخت و در حلقۀ درس او بسیارى از شاگردان مستعد وارد گردیدند. وى در حدود سه سال به تدریس این دروس مشغول بوده است.
سجایاى اخلاقى
شخصیت مورد بحث از علماى عامل و زاهد و پرهیزگار زمان خود و از علاقمندان و محبین اهل‌بیت علیهم‌السلام و ذاکرین خداوند در تمام حالات بوده است. او در گفتار خود، از دروغ و محرمات دورى مى‌کرد و دائما در حال جهاد با نفس و مخالفت با هواهاى نفسانى بود.او حلم را با علم و قول را با عمل آمیخته و جز به آنچه عمل کرده بود امر نمى‌کرد و مصداق بارز مخالفا لهواه و مطیعا لأمر مولاه بود.
مقام علمى
فریدة الإسلام از کسانى بوده که به مرتبۀ رفیع اجتهاد رسیده و بالاترین دلیل بر آن بیان مطالب پیچیدۀ اصولى در این کتاب مى‌باشد. با توجه به وسعت تتبع و اطلاعات وسیع بر نظریات بزرگان علم اصول و تقسیم‌بندى مستحکم مطالب کتاب مسلم است که او به مرحلۀ استنباط احکام رسیده، همچنانکه بسیارى از فقهایى که با آنها برخورد داشته به این امر معترف بوده‌اند.
کلمات دیگران دربارۀ او
در مقدمۀ ناشر به نقل از شهید سید عبدالکریم هاشمی نژاد چنین آمده است: «او بدون شک از اولیاء خدا بوده، جز خداى بزرگ همه چیز در نظرش کوچک بود. من زمانى طولانى در خدمتش بودم، هیچگاه از او لغزش و خطایى ندیدم. خدا را گواه و شاهد مى‌گیرم که آن چه مى‌گویم راست است و... او در همه حال به یاد خدا و گوش به فرمان خدا و مخالف هواى نفس بود. وى علم و حلم را به هم آمیخته و گفتار را با کردار توأم ساخته بود. از خصایص بسیار پسندیده او شدت دوستى با اهل بیت عصمت و طهارت و شدت عداوت با دشمنان آنان بود.»
وفات
در حالی‌که مؤلف بیش از 25 سال نداشته و هیچگونه مریضى و ناراحتى نداشت در سفرى که به رودسر براى گردش داشت، پس از مدت کوتاهى اقامت در آن شهر، در 14محرم الحرام سال 1374ق. پس از به جاى آوردن نماز عشا بر اثر سکتۀ قلبى دار فانى را وداع گفت. بدن مطهر او به قم منتقل شده و پس از تشییع در قسمت جنوبى قبرستان نو به خاک سپردند.
آثار
- منظومة فی النحو (در مشهد چاپ شده است)
- منظومة فی الأصول (ناتمام است)
- منظومة فی الکلام (ناتمام است)
- تعلیقه بر فرائد الأصول (از اول برائت تا اشتغال)
- رسالة فی لباس المشکوک
- مجمع الفرائد فی الأصول (در دو جلد)