آداب الحسن البصري و زهده و مواعظه رحمةالله تعالی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '↵↵' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵' به ' ') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
فصل هفتم، درباره نامهنگاری ایشان به خلفا و برخورد او با شاهزادگان و امراء است.<ref>ر.ک: همان، ص103</ref> | فصل هفتم، درباره نامهنگاری ایشان به خلفا و برخورد او با شاهزادگان و امراء است.<ref>ر.ک: همان، ص103</ref> | ||
فصل هشتم، آنچه را از ایشان در مواعظ و حکم در موارد دیگر روایت شده، در بر دارد.<ref>ر.ک: همان، ص118</ref> | فصل هشتم، آنچه را از ایشان در مواعظ و حکم در موارد دیگر روایت شده، در بر دارد.<ref>ر.ک: همان، ص118</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> |
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۹
آداب الحسن البصری و زهده و مواعظه رحمة الله تعالی | |
---|---|
پدیدآوران | ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نویسنده) حرش، سلیمان مسلم (محقق) |
ناشر | دار النوادر |
مکان نشر | سوریه - دمشق : دار النوادر لبنان - بیروت : دار النوادر |
سال نشر | 1429ق. = 2008م. |
چاپ | چاپ سوم |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ح5الف2 / 278/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آداب الحسن البصري و زهده و مواعظه رحمهالله تعالی، تألیف جمالالدین ابیالفرج ابن جوزی (510-597ق)، محدث، مورخ، متکلم و فقیه حنبلی. در این کتاب ابن جوزی نگاهی به سیرت حسن بصری یکی از مشهورترین اعلام تابعین[۱] و از چهرههای تأثیرگذار بر تصوف اسلامی دارد. این کتاب در هشت فصل نگاشته شده است. در فصل اول، درباره پرورش شخصیت حسن بصری و چگونگی سرگذشت و افعال او سخن گفته شده است.[۲] فصل دوم، درباره آنچه از ایشان در آداب و مکارم اخلاق بیان شده، است.[۳] فصل سوم، مختصری از حکمتها و مواعظ ایشان نقل شده است.[۴] فصل چهارم، در مذمت دنیا و نهی از تعلق خاطر به آن است.[۵] فصل پنجم، توصیه به استغفار و دعا و نهی از عبادت تصنعی و ریا است.[۶] فصل ششم، حکمتها و مواعظی را که در هنگام تلاوت قرآن از ایشان نقل شده، در بر دارد.[۷] فصل هفتم، درباره نامهنگاری ایشان به خلفا و برخورد او با شاهزادگان و امراء است.[۸] فصل هشتم، آنچه را از ایشان در مواعظ و حکم در موارد دیگر روایت شده، در بر دارد.[۹]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.