آشنایی با معارف قرآن؛ تفسیر موضوعی (1) قصه‌های قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '↵↵' به ' ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آشنایی با معارف قرآن تفسیر موضوعی (۱) قصه‌های قرآن'''، نوشته [[قنادی، صالح|صالح قنادی]]، درس‌نامه‌ای براى دوره كارشناسى رشته تفسير موضوعى است و مخاطبان طلاب غیرایرانی در حال تحصیل در دانشگاه بين‌المللی المصطفی(ص) هستند<ref>مقدمه دفتر برنامه‌ريزی و فن‌آوری آموزشی المصطفی(ص)، ص9</ref>. | '''آشنایی با معارف قرآن تفسیر موضوعی (۱) قصه‌های قرآن'''، نوشته [[قنادی، صالح|صالح قنادی]]، درس‌نامه‌ای براى دوره كارشناسى رشته تفسير موضوعى است و مخاطبان طلاب غیرایرانی در حال تحصیل در دانشگاه بين‌المللی المصطفی(ص) هستند<ref>مقدمه دفتر برنامه‌ريزی و فن‌آوری آموزشی المصطفی(ص)، ص9</ref>. | ||
اثر حاضر از 27 درس تشکیل شده است. نویسنده به توضیح و تبیین مسائل مهمّی از جمله: تعریف قصه‌های قرآنی و عناصر، اهداف و راز تکرار آن، ویژگی‌های این قصص و ارتباط آن با اسرائیلیات و خاورشناسان پرداخته و آنگاه داستان قرآنی 5 نفر از پیامبران آسمانی را به صورت موضوعی تفسیر کرده است: آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع) و عیسی(ع)<ref>متن کتاب، ص125- 234</ref>. | اثر حاضر از 27 درس تشکیل شده است. نویسنده به توضیح و تبیین مسائل مهمّی از جمله: تعریف قصه‌های قرآنی و عناصر، اهداف و راز تکرار آن، ویژگی‌های این قصص و ارتباط آن با اسرائیلیات و خاورشناسان پرداخته و آنگاه داستان قرآنی 5 نفر از پیامبران آسمانی را به صورت موضوعی تفسیر کرده است: آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع) و عیسی(ع)<ref>متن کتاب، ص125- 234</ref>. | ||
چون این کتاب، روشمند و متن آموزشی است هر درس با عنوان و بعد یک یا چند پرسش شروع شده و بعد از متن درس، با خلاصه درس و چند پرسش پایان یافته است<ref>مثلاً ر.ک: همان، ص45 و 52</ref>. | چون این کتاب، روشمند و متن آموزشی است هر درس با عنوان و بعد یک یا چند پرسش شروع شده و بعد از متن درس، با خلاصه درس و چند پرسش پایان یافته است<ref>مثلاً ر.ک: همان، ص45 و 52</ref>. | ||
نویسنده برای نگارش این کتاب، افزون بر قرآن کریم از 68 منبع فارسی و عربی استفاده کرده است<ref>همان، ص237- 239</ref>. | نویسنده برای نگارش این کتاب، افزون بر قرآن کریم از 68 منبع فارسی و عربی استفاده کرده است<ref>همان، ص237- 239</ref>. | ||
صالح قنادی با توجه به تکرار شدن برخی از قصه‌ها، هدف از تکرار در قرآن را ايجاد زمينه تفکر، تدبّر و هوشياری در مخاطبان و تذّکر مجدّد برای جلوگيری از فراموش کاری و به منظور تقويت و تثبيت ايمان مؤمنان و يادآوری ربوبيّت الهی دانسته است<ref>همان، ص68</ref>. | صالح قنادی با توجه به تکرار شدن برخی از قصه‌ها، هدف از تکرار در قرآن را ايجاد زمينه تفکر، تدبّر و هوشياری در مخاطبان و تذّکر مجدّد برای جلوگيری از فراموش کاری و به منظور تقويت و تثبيت ايمان مؤمنان و يادآوری ربوبيّت الهی دانسته است<ref>همان، ص68</ref>. | ||
نویسنده به شبهه برخى خاورشناسان كه ادعا کرده‌اند پيامبر(ص) قصه‌هاى قرآن را از معلمان خود آموخته، این‌گونه پاسخ داده است: وجود برخى قصه‌ها در قرآن كه در تورات و انجيل نيامده و تفاوت در بيان پاره‌اى ديگر از قصه‌ها، از جمله دلايل ردّ اشكال خاورشناسان است. امّى بودن پيامبر(ص) و عدم ارتباط وى با راهبان مسيحى (جز در دو مورد كوتاه) نیز مدعاى خاورشناسان را نفى مى‌كند. و ادعاى خاورشناسان موضوع تازه‌اى نيست و مشركان زمان پيامبر(ص) نيز همين اشكال را مطرح مى‌كردند و قرآن به آن‌ها پاسخ داده است<ref>همان، ص119- 123</ref>. | نویسنده به شبهه برخى خاورشناسان كه ادعا کرده‌اند پيامبر(ص) قصه‌هاى قرآن را از معلمان خود آموخته، این‌گونه پاسخ داده است: وجود برخى قصه‌ها در قرآن كه در تورات و انجيل نيامده و تفاوت در بيان پاره‌اى ديگر از قصه‌ها، از جمله دلايل ردّ اشكال خاورشناسان است. امّى بودن پيامبر(ص) و عدم ارتباط وى با راهبان مسيحى (جز در دو مورد كوتاه) نیز مدعاى خاورشناسان را نفى مى‌كند. و ادعاى خاورشناسان موضوع تازه‌اى نيست و مشركان زمان پيامبر(ص) نيز همين اشكال را مطرح مى‌كردند و قرآن به آن‌ها پاسخ داده است<ref>همان، ص119- 123</ref>. | ||
[[قنادی، صالح|صالح قنادی]] با طرح این پرسش که: ذبیح‌الله کیست؟ پاسخ داده است: از مجموعه آيات قرآن و شواهد تاريخی به خوبی آشکار می شود نوجوانی که به قربانگاه رفت، اسماعیل بود؛ نه اسحاق. ...<ref>همان، ص185</ref>. | [[قنادی، صالح|صالح قنادی]] با طرح این پرسش که: ذبیح‌الله کیست؟ پاسخ داده است: از مجموعه آيات قرآن و شواهد تاريخی به خوبی آشکار می شود نوجوانی که به قربانگاه رفت، اسماعیل بود؛ نه اسحاق. ...<ref>همان، ص185</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه دفتر برنامه‌ريزی و فن‌آوری آموزشی المصطفی(ص) و متن کتاب. | مقدمه دفتر برنامه‌ريزی و فن‌آوری آموزشی المصطفی(ص) و متن کتاب. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۵۵: | خط ۴۴: | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۷
| آشنایی با معارف قرآن؛ تفسیر موضوعی (1) قصه های قرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قنادی، صالح (نويسنده) |
| ناشر | مرکز بين‌المللی ترجمه و نشر المصطفی (ص) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1393ش - 1435ق |
| چاپ | 4 |
| شابک | 978-964-195-827-7 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ق9ق6 88 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آشنایی با معارف قرآن تفسیر موضوعی (۱) قصه‌های قرآن، نوشته صالح قنادی، درس‌نامه‌ای براى دوره كارشناسى رشته تفسير موضوعى است و مخاطبان طلاب غیرایرانی در حال تحصیل در دانشگاه بين‌المللی المصطفی(ص) هستند[۱]. اثر حاضر از 27 درس تشکیل شده است. نویسنده به توضیح و تبیین مسائل مهمّی از جمله: تعریف قصه‌های قرآنی و عناصر، اهداف و راز تکرار آن، ویژگی‌های این قصص و ارتباط آن با اسرائیلیات و خاورشناسان پرداخته و آنگاه داستان قرآنی 5 نفر از پیامبران آسمانی را به صورت موضوعی تفسیر کرده است: آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع) و عیسی(ع)[۲]. چون این کتاب، روشمند و متن آموزشی است هر درس با عنوان و بعد یک یا چند پرسش شروع شده و بعد از متن درس، با خلاصه درس و چند پرسش پایان یافته است[۳]. نویسنده برای نگارش این کتاب، افزون بر قرآن کریم از 68 منبع فارسی و عربی استفاده کرده است[۴]. صالح قنادی با توجه به تکرار شدن برخی از قصه‌ها، هدف از تکرار در قرآن را ايجاد زمينه تفکر، تدبّر و هوشياری در مخاطبان و تذّکر مجدّد برای جلوگيری از فراموش کاری و به منظور تقويت و تثبيت ايمان مؤمنان و يادآوری ربوبيّت الهی دانسته است[۵]. نویسنده به شبهه برخى خاورشناسان كه ادعا کرده‌اند پيامبر(ص) قصه‌هاى قرآن را از معلمان خود آموخته، این‌گونه پاسخ داده است: وجود برخى قصه‌ها در قرآن كه در تورات و انجيل نيامده و تفاوت در بيان پاره‌اى ديگر از قصه‌ها، از جمله دلايل ردّ اشكال خاورشناسان است. امّى بودن پيامبر(ص) و عدم ارتباط وى با راهبان مسيحى (جز در دو مورد كوتاه) نیز مدعاى خاورشناسان را نفى مى‌كند. و ادعاى خاورشناسان موضوع تازه‌اى نيست و مشركان زمان پيامبر(ص) نيز همين اشكال را مطرح مى‌كردند و قرآن به آن‌ها پاسخ داده است[۶]. صالح قنادی با طرح این پرسش که: ذبیح‌الله کیست؟ پاسخ داده است: از مجموعه آيات قرآن و شواهد تاريخی به خوبی آشکار می شود نوجوانی که به قربانگاه رفت، اسماعیل بود؛ نه اسحاق. ...[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه دفتر برنامه‌ريزی و فن‌آوری آموزشی المصطفی(ص) و متن کتاب.