آبی، حسن بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

|نام‌های دیگر  

| data-type="authorOtherNames" | یوسفی، عزالدین حسن بن ابوطالب

ابن‌ الزبیب، عزالدین حسن

ف‍اض‍ل آب‍ی‌، زی‍ن‌ال‍دی‍ن ‌ح‍س‍ن ب‍ن اب‍ی‌طال‍ب‌

ی‍وس‍ف‍ی‌، ح‍س‍ن ب‍ن اب‍یطال‍ب

آوی، حسن بن ابیطالب

|-

|}

</div>

{{کاربردهای دیگر|آبی (ابهام زدایی)}}

'''عزالدين حسن يوسفى''' (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7ق مى‌باشد. از شاگردان برجسته [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، اثر مشهورش [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]] در شرح کتاب استادش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] است.

==اساتید==

وى از افاضل شاگردان جعفر بن حسن بن يحيى بن حسن بن سعيد هذلى، معروف به [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] بوده و با وى در بسيارى از مسائل، مباحثات حادّ داشته است.

آبى در برخى از مباحث فقه، آراى تازه‌اى ابراز كرده، از جمله، اقامه نماز جمعه را در عصر غيبت حرام مى‌شمرده و نيز بهره زوجه را از میراث زوج، حتى در صورت داشتن فرزند از میت، شامل زمین نمى‌دانسته است. فتواى اخير، تا آن دوران اختلاف مشهور بود، ولى پس از وى، رأى بسيارى از فقها در این مورد بر همان قرار گرفت و نظر مشاهير متأخران نيز همان است.

==آثار==

اثر مشهور آبى در فقه، [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع|كشف الرموز در شرح مختصر نافع]] استادش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] است. وى در سال 672ق از تأليف این کتاب فراغت يافت.

==وفات==

تاريخ وفات او معلوم نيست.

==منابع مقاله==

# مولوى، محمدعلى، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج1، ص71، مدخل: آبى.

# دائرةالمعارف تشيع، ج1، ص7، مدخل: آبى

==وابسته‌ها==

{{وابسته‌ها}}

[[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]]  

[[رده:زندگی‌نامه]]