۱۴۴٬۸۸۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 بهمن الی 24 اسفند(97)' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =تفسیر ابن عجیبه | | عنوانهای دیگر =تفسیر ابن عجیبه | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مهدی، جوده محمد]] ( | [[مهدی، جوده محمد]] (مقدمهنويس) | ||
[[قرشی رسلان، احمد عبدالله]] (محقق) | [[قرشی رسلان، احمد عبدالله]] (محقق) | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =5 | | تعداد جلد =5 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01385 | ||
| کتابخوان همراه نور =01385 | | کتابخوان همراه نور =01385 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''البحر المديد في تفسير القرآن المجيد'''، به زبان عربى، تأليف [[ابن عجیبه، احمد|احمد بن محمد بن عجيبه]] (م 1224ق)، از جمله تفاسير اشارى است كه با مشى صوفيه نگارش يافته و با تحقيق و تعليقات احمد عبدالله قرشى رسلان منتشر شده است. نویسنده خود از علماى صوفيه و اهل سلوك بوده است كه اين تفسير را در پنج سال به رشته تحرير درآورده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13330/1/5 مقدمه محقق، ص5]</ref> | '''البحر المديد في تفسير القرآن المجيد'''، به زبان عربى، تأليف [[ابن عجیبه، احمد|احمد بن محمد بن عجيبه]] (م 1224ق)، از جمله تفاسير اشارى است كه با مشى صوفيه نگارش يافته و با تحقيق و تعليقات احمد عبدالله قرشى رسلان منتشر شده است. نویسنده خود از علماى صوفيه و اهل سلوك بوده است كه اين تفسير را در پنج سال به رشته تحرير درآورده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13330/1/5 مقدمه محقق، ص5]</ref> | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
كتاب حاضر در گروه تفاسير اشارى جاى | كتاب حاضر در گروه تفاسير اشارى جاى مىگیرد. «تفسير اشارى»؛ يعنى تأويل آيات قرآن كريم برخلاف ظاهر آنها به دليل اقتضاى اشاراتى خفى كه برای ارباب سلوك آشكار است؛ به بيان ديگر، تفسيرى است دربرگیرنده تأملات و نكاتى كه به ذهن مفسر عارف خطور كرده است. اين تأملات عبارتند از نكات لطيفى كه با ظواهر آيات ناسازگارند. در اين نوع تفسير، آيات برخلاف ظاهرشان تأويل و تفسير مىشوند. | ||
علما در جواز اينگونه تفسير اختلاف نظر دارند؛ دستهاى آن را جايز شمرده و عدهاى با آن مخالفت كردهاند. به نظر دسته اوّل اين تفسير با عقل و شرع مخالفتى ندارد، بلكه تلاشى است عقلى بهمنظور تعمق در آيات قرآن كه برای رشد قوه ايمان و صفاى باطن به انسان كمك مىكند. البته برای جواز آن شرايطى ذكر شده است، مانند: | علما در جواز اينگونه تفسير اختلاف نظر دارند؛ دستهاى آن را جايز شمرده و عدهاى با آن مخالفت كردهاند. به نظر دسته اوّل اين تفسير با عقل و شرع مخالفتى ندارد، بلكه تلاشى است عقلى بهمنظور تعمق در آيات قرآن كه برای رشد قوه ايمان و صفاى باطن به انسان كمك مىكند. البته برای جواز آن شرايطى ذكر شده است، مانند: | ||
| خط ۵۰: | خط ۴۹: | ||
#در تفسير صوفى نظرى، مفسر اعتقاد دارد كه هرچه آيه مىگويد، همان معنايى است كه او فهميده و آيه بيشتر از اين چيزى در خود ندارد، اما تفسير اشارى چنين نيست و مفسر آنچه را كه خود فهميده، همه مراد آيه نمىداند، بلكه اعتقاد دارد در آيه، معناى ظاهرى نيز هست كه پيش از هر چيز، آن معنا مراد است.<ref>ويكى علوم اسلامى</ref> | #در تفسير صوفى نظرى، مفسر اعتقاد دارد كه هرچه آيه مىگويد، همان معنايى است كه او فهميده و آيه بيشتر از اين چيزى در خود ندارد، اما تفسير اشارى چنين نيست و مفسر آنچه را كه خود فهميده، همه مراد آيه نمىداند، بلكه اعتقاد دارد در آيه، معناى ظاهرى نيز هست كه پيش از هر چيز، آن معنا مراد است.<ref>ويكى علوم اسلامى</ref> | ||
محقق كتاب از جمله مهمترين ويژگىهاى اين تفسير را بيان آداب سلوك و مقامات معنوى و عرفانى مانند: اخلاص، صدق، صبر، ورع، زهد، رضا، توكل، شكر و الهام و كرامات مىداند كه | محقق كتاب از جمله مهمترين ويژگىهاى اين تفسير را بيان آداب سلوك و مقامات معنوى و عرفانى مانند: اخلاص، صدق، صبر، ورع، زهد، رضا، توكل، شكر و الهام و كرامات مىداند كه ابن عجيبه از ميان اين اشارات، شيوه تربيتى تصوف اسلامى را ارائه كرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13330/1/5 قرشى رسلان، ص5]</ref> | ||
حسن عباس زكى در مقدمهاش بر كتاب به تشريح عقائد صوفيه و ذكر ادله آنها در قرآن و سنت و شيوه تفسير مؤلف پرداخته است.<ref>مقدمه عباس زكى، ص7</ref> | حسن عباس زكى در مقدمهاش بر كتاب به تشريح عقائد صوفيه و ذكر ادله آنها در قرآن و سنت و شيوه تفسير مؤلف پرداخته است.<ref>مقدمه عباس زكى، ص7</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
محقق، راه و روشى را كه در تحقيق اين كتاب در پيش گرفته است، بدينگونه شرح داده است: | محقق، راه و روشى را كه در تحقيق اين كتاب در پيش گرفته است، بدينگونه شرح داده است: | ||
#از اشاره به فرقهاى ساير نسخ مانند افتادگى و تصحيف چشمپوشى كرده است تا كتاب با ذكر پاورقىهایى كه ضرورتى ندارند | #از اشاره به فرقهاى ساير نسخ مانند افتادگى و تصحيف چشمپوشى كرده است تا كتاب با ذكر پاورقىهایى كه ضرورتى ندارند سنگین نشود و حجم كتاب زياد نشود، اما به فرقهاى اساسى كه اندك نيز هست اشاره كرده است. | ||
#با كمك اصول و مصادرى كه مؤلف در تفسير خويش به كار گرفته، متن كتاب را مورد تدبر قرار داده و هركجا نقل به معنا صورت گرفته يا اختلافى در عبارات رخ داده، در پاورقى خاطرنشان كرده است. | #با كمك اصول و مصادرى كه مؤلف در تفسير خويش به كار گرفته، متن كتاب را مورد تدبر قرار داده و هركجا نقل به معنا صورت گرفته يا اختلافى در عبارات رخ داده، در پاورقى خاطرنشان كرده است. | ||
#در هركجا كه قرائت در آن بر غير قرائت حفص آمده است، در پاورقى قرائت حفص را ثبت كرده است. | #در هركجا كه قرائت در آن بر غير قرائت حفص آمده است، در پاورقى قرائت حفص را ثبت كرده است. | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۳: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[البحر المديد في تفسير القرآن المجيد (ابن عجیبه حسنی)]] | [[البحر المديد في تفسير القرآن المجيد (ابن عجیبه حسنی)]] | ||