الإيماضات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمه‌نويس') |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =مصنفات میرداماد مشتمل بر ده عنوان از کتاب‌ها و رساله‌ها و اجازه‌ها و نامه‌ها | | عنوان =مصنفات میرداماد مشتمل بر ده عنوان از کتاب‌ها و رساله‌ها و اجازه‌ها و نامه‌ها | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[میرداماد، محمدباقر بن محمد]] ( | [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد]] (نویسنده) | ||
[[محقق، مهدی]] ( | [[محقق، مهدی]] (مقدمه‌نويس) | ||
[[نورانی، عبدالله]] (گردآورنده) | [[نورانی، عبدالله]] (گردآورنده) | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| سال نشر = 1381 ش | | سال نشر = 1381 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01796AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01796 | |||
| کتابخوان همراه نور =01796 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
[[الإيماضات]] و التشريفات يا الصحيفة الملكوتية و الحكمة السويّة در موضوع فلسفه مى‌باشد كه توسط مرحوم [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در سال 1012 هجرى قمرى نگاشته شده است. این کتاب یکی از | |||
[[الإيماضات]] و التشريفات يا الصحيفة الملكوتية و الحكمة السويّة در موضوع فلسفه مى‌باشد كه توسط مرحوم [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در سال 1012 هجرى قمرى نگاشته شده است. این کتاب یکی از کتابهایی است که در مجموعه‌ای به نام [[مصنفات میرداماد مشتمل بر ده عنوان از کتاب‌ها و رساله‌ها و اجازه‌ها و نامه‌ها]] نگارش یافته است. | |||
ظاهرا اين كتاب توسط برجسته‌ترين شاگرد میرداماد يعنى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين شيرازى]] كتابت شده است. | ظاهرا اين كتاب توسط برجسته‌ترين شاگرد میرداماد يعنى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين شيرازى]] كتابت شده است. | ||
[[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در اين كتاب حول مسائلى چون حدوث عالم، زمان، مكان، بحث از شئون حوادث، هيولاى اولى و غيرهم سخن گفته شده است.كتاب داراى پنج سقايه است كه چهارمين سقايۀ آن از نسخۀ خطى كتاب ساقط گرديده است. | [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در اين كتاب حول مسائلى چون حدوث عالم، زمان، مكان، بحث از شئون حوادث، هيولاى اولى و غيرهم سخن گفته شده است.كتاب داراى پنج سقايه است كه چهارمين سقايۀ آن از نسخۀ خطى كتاب ساقط گرديده است. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۸: | ||
وجود در سقايه اول وجود به حسب ظرفهاى وجود توسط [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] مورد بررسى قرار گرفته است. | وجود در سقايه اول وجود به حسب ظرفهاى وجود توسط [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] مورد بررسى قرار گرفته است. | ||
در سقايۀ دوم نيز به شئون حوادث بحسب احكام حدوث پرداخته است.[[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] كه از قائلان به اصالت ماهيت مى‌باشد در اينجا سبق ماهيت از وجود را اثبات كرده است وى حدوث را امرى تدريجى و دفعى مى‌داند به اين معنا كه وجود شىء بتمامه در زمانى اگر باشد از جهت بدايه دين داراى حدوث تدريجى خواهد بود.اما اگر وجود شىء بتمامه در زمانى بوده و سپس اين وجود استمرار داشته باشد داراى حدوث دفعى مى‌گردد.وى سوّمين نوع حدوث را حدوث زمانى مى‌داند كه نه حدوث | در سقايۀ دوم نيز به شئون حوادث بحسب احكام حدوث پرداخته است.[[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] كه از قائلان به اصالت ماهيت مى‌باشد در اينجا سبق ماهيت از وجود را اثبات كرده است وى حدوث را امرى تدريجى و دفعى مى‌داند به اين معنا كه وجود شىء بتمامه در زمانى اگر باشد از جهت بدايه دين داراى حدوث تدريجى خواهد بود.اما اگر وجود شىء بتمامه در زمانى بوده و سپس اين وجود استمرار داشته باشد داراى حدوث دفعى مى‌گردد.وى سوّمين نوع حدوث را حدوث زمانى مى‌داند كه نه حدوث | ||
تدريجى دارد و نه حدوث دفعى بلكه در نفس زمان به غير جهت انطباقى مى‌باشد. | تدريجى دارد و نه حدوث دفعى بلكه در نفس زمان به غير جهت انطباقى مى‌باشد. | ||
حركت از جمله مسائلى كه [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در اين كتاب به دنبال اثبات آن است تقسيم حركت به حركت توسطى و حركت قطعى مى‌باشد.از ديگر تقسيماتى كه بدان قائل شده است تقسيم حركت به قطعى و آنى و توسطى است. | حركت از جمله مسائلى كه [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در اين كتاب به دنبال اثبات آن است تقسيم حركت به حركت توسطى و حركت قطعى مى‌باشد.از ديگر تقسيماتى كه بدان قائل شده است تقسيم حركت به قطعى و آنى و توسطى است. | ||
ايشان حدوث را نيز به حدوث دهرى و حدوث زمانى تقسيم مى‌كند. | ايشان حدوث را نيز به حدوث دهرى و حدوث زمانى تقسيم مى‌كند. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۶: | ||
علم الهى | علم الهى | ||
[[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در اين سقايه به موضوع علم در علم اعلى پرداخته و موضوع آن را حقيقت متقرر بما هى حقيقت متقرر مى‌داند او معتقد است بحث از هيوئى و صورت و خواص آنها از مباحث حكمت طبیعیه نبوده بلكه از مسائل حكمت فوق طبیعیه مى‌باشد.او محسوس بودن جسم طبيعى را از جهت عوارضش مى‌داند و مى‌گويد جسم طبيعى محسوس حرف يا معقول صرف نمى‌باشد بلكه از جهت عوارضش محسوس بوده ولى از جهت ذاتش معقول مى‌باشد. | [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در اين سقايه به موضوع علم در علم اعلى پرداخته و موضوع آن را حقيقت متقرر بما هى حقيقت متقرر مى‌داند او معتقد است بحث از هيوئى و صورت و خواص آنها از مباحث حكمت طبیعیه نبوده بلكه از مسائل حكمت فوق طبیعیه مى‌باشد.او محسوس بودن جسم طبيعى را از جهت عوارضش مى‌داند و مى‌گويد جسم طبيعى محسوس حرف يا معقول صرف نمى‌باشد بلكه از جهت عوارضش محسوس بوده ولى از جهت ذاتش معقول مى‌باشد. | ||
مؤلف كتاب به دو نظر اشراقيون و مشائيون و بالخصوص سردمدار ايندو نظريه يعنى افلاطون الهى و ارسطوطاليس در مورد هيولاى اولى و قوۀ قبول آنها پرداخته و | مؤلف كتاب به دو نظر اشراقيون و مشائيون و بالخصوص سردمدار ايندو نظريه يعنى افلاطون الهى و ارسطوطاليس در مورد هيولاى اولى و قوۀ قبول آنها پرداخته و برای اثبات حقانيّت يكى از آندو براهینى را اقامه مى‌كند. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۴: | ||
وحدت وجود | وحدت وجود | ||
از ديگر تقسيمات [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در اين كتاب تقسيم وحدت به سه نوع وحدت شخصيه، وحدت نوعيّه و وحدت عرضيّه مى‌باشد.او قوه را بر شش امر قابل انطباق مى‌داند كه عبارتند از: | از ديگر تقسيمات [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در اين كتاب تقسيم وحدت به سه نوع وحدت شخصيه، وحدت نوعيّه و وحدت عرضيّه مى‌باشد.او قوه را بر شش امر قابل انطباق مى‌داند كه عبارتند از: | ||
#بر هرچيزى كه آن مبداء تأثر و تغيّر است. | #بر هرچيزى كه آن مبداء تأثر و تغيّر است. | ||
| خط ۶۸: | خط ۷۰: | ||
#بر قوۀ بر فعل. | #بر قوۀ بر فعل. | ||
#بر جواز فعل و انفعال شىء. | #بر جواز فعل و انفعال شىء. | ||
#بر قوۀ فعليه‌اى كه فاعليت از مشيتّى سرچشمه | #بر قوۀ فعليه‌اى كه فاعليت از مشيتّى سرچشمه مى‌گیرد كه عبارتست از قدرت و قوت اختيارى. | ||
#بر قوۀ منفعل. | #بر قوۀ منفعل. | ||
ايشان قوايى را كه مبداء حركات و افعال است را نيز به دو صورت مقارن نطق و تخييل و آنچه در غير | ايشان قوايى را كه مبداء حركات و افعال است را نيز به دو صورت مقارن نطق و تخييل و آنچه در غير | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۳: | ||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | [[رده:فلسفه اسلامی]] | ||
[[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | [[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | ||
[[رده:فیلسوفان، آ–ی | [[رده:کتابهای فیلسوفان، آ–ی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۹
| مصنفات میرداماد مشتمل بر ده عنوان از کتاب‌ها و رساله‌ها و اجازه‌ها و نامه‌ها | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | میرداماد، سید محمدباقر بن محمد (نویسنده)
محقق، مهدی (مقدمه‌نويس) نورانی، عبدالله (گردآورنده) |
| ناشر | انجمن آثار و مفاخر فرهنگی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1381 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BBR 1146 1381 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإيماضات و التشريفات يا الصحيفة الملكوتية و الحكمة السويّة در موضوع فلسفه مى‌باشد كه توسط مرحوم ميرداماد در سال 1012 هجرى قمرى نگاشته شده است. این کتاب یکی از کتابهایی است که در مجموعه‌ای به نام مصنفات میرداماد مشتمل بر ده عنوان از کتاب‌ها و رساله‌ها و اجازه‌ها و نامه‌ها نگارش یافته است.
ظاهرا اين كتاب توسط برجسته‌ترين شاگرد میرداماد يعنى صدر المتألهين شيرازى كتابت شده است.
ميرداماد در اين كتاب حول مسائلى چون حدوث عالم، زمان، مكان، بحث از شئون حوادث، هيولاى اولى و غيرهم سخن گفته شده است.كتاب داراى پنج سقايه است كه چهارمين سقايۀ آن از نسخۀ خطى كتاب ساقط گرديده است.
ساختار و گزارش محتوا
وجود در سقايه اول وجود به حسب ظرفهاى وجود توسط ميرداماد مورد بررسى قرار گرفته است.
در سقايۀ دوم نيز به شئون حوادث بحسب احكام حدوث پرداخته است.ميرداماد كه از قائلان به اصالت ماهيت مى‌باشد در اينجا سبق ماهيت از وجود را اثبات كرده است وى حدوث را امرى تدريجى و دفعى مى‌داند به اين معنا كه وجود شىء بتمامه در زمانى اگر باشد از جهت بدايه دين داراى حدوث تدريجى خواهد بود.اما اگر وجود شىء بتمامه در زمانى بوده و سپس اين وجود استمرار داشته باشد داراى حدوث دفعى مى‌گردد.وى سوّمين نوع حدوث را حدوث زمانى مى‌داند كه نه حدوث تدريجى دارد و نه حدوث دفعى بلكه در نفس زمان به غير جهت انطباقى مى‌باشد.
حركت از جمله مسائلى كه ميرداماد در اين كتاب به دنبال اثبات آن است تقسيم حركت به حركت توسطى و حركت قطعى مى‌باشد.از ديگر تقسيماتى كه بدان قائل شده است تقسيم حركت به قطعى و آنى و توسطى است. ايشان حدوث را نيز به حدوث دهرى و حدوث زمانى تقسيم مى‌كند.
هيولاى اولى
سقايۀ سوم كتاب نيز در مورد هيولاى اولى است.
علم الهى
ميرداماد در اين سقايه به موضوع علم در علم اعلى پرداخته و موضوع آن را حقيقت متقرر بما هى حقيقت متقرر مى‌داند او معتقد است بحث از هيوئى و صورت و خواص آنها از مباحث حكمت طبیعیه نبوده بلكه از مسائل حكمت فوق طبیعیه مى‌باشد.او محسوس بودن جسم طبيعى را از جهت عوارضش مى‌داند و مى‌گويد جسم طبيعى محسوس حرف يا معقول صرف نمى‌باشد بلكه از جهت عوارضش محسوس بوده ولى از جهت ذاتش معقول مى‌باشد.
مؤلف كتاب به دو نظر اشراقيون و مشائيون و بالخصوص سردمدار ايندو نظريه يعنى افلاطون الهى و ارسطوطاليس در مورد هيولاى اولى و قوۀ قبول آنها پرداخته و برای اثبات حقانيّت يكى از آندو براهینى را اقامه مى‌كند.
وحدت وجود
از ديگر تقسيمات ميرداماد در اين كتاب تقسيم وحدت به سه نوع وحدت شخصيه، وحدت نوعيّه و وحدت عرضيّه مى‌باشد.او قوه را بر شش امر قابل انطباق مى‌داند كه عبارتند از:
- بر هرچيزى كه آن مبداء تأثر و تغيّر است.
- بر چيزى كه مقابل بالفعل است.
- بر قوۀ بر فعل.
- بر جواز فعل و انفعال شىء.
- بر قوۀ فعليه‌اى كه فاعليت از مشيتّى سرچشمه مى‌گیرد كه عبارتست از قدرت و قوت اختيارى.
- بر قوۀ منفعل.
ايشان قوايى را كه مبداء حركات و افعال است را نيز به دو صورت مقارن نطق و تخييل و آنچه در غير ذوات نطق و تخييل مى‌باشد تقسيم مى‌نمايد و بحثى مبسوط در معانى قابليت و فاعليت ارائه مى‌كند.
آخرين سقايۀ كتاب اياضات كه پنجمين سقايه مى‌باشد در مورد متقرر الحقيقه و غير متقرر الحقيقه و ماهيات متأصله و مقولات عشر مى‌باشد.
معرفى نسخه
اين كتاب در ضمن جلد اول مصنفات میرداماد مشتمل بر ده عنوان از کتاب‌ها و رساله‌ها و اجازه‌ها و نامه‌ها كه توسط جناب آقاى مهدى محقق مقدمه بر آن نوشته شده است و به اهتمام جناب آقاى عبداللّه نورانى جمع‌آورى گرديده در قطع وزيرى بوسيلۀ انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگى در تهران و در سال 1381 به چاپ رسيده است كه شمارۀ شابك آن 3-07-7874-964 مى‌باشد.