۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نح' به 'نح') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس') |
||
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] (مصحح) | [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (مصحح) | ||
[[محقق، مهدی]] ( | [[محقق، مهدی]] (مقدمهنويس) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 183/5 /م4ک7 | | کد کنگره =BP 183/5 /م4ک7 | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =14989 | ||
| کتابخوان همراه نور =14989 | |||
| کد پدیدآور =04085 | | کد پدیدآور =04085 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
==ویژگی شرح== | ==ویژگی شرح== | ||
از برای [[تبصرة المتعلمين في أحكام الدين|تبصرة المتعلمین]] شرحها و حاشیهها و ترجمهها نوشته و حتی آن را به نظم کشیدهاند. در میان شروح متعدد [[تبصرة المتعلمين في أحكام الدين|تبصرة المتعلمین]]، یکی از شروح مقبول افتاده و کارآمد، اثر حاضر میباشد. این اثر باآنکه (در اصل) به زبان فارسی تنظیم و تحریر شده (هماکنون این اثر به زبان عربی برگردانده شده است)، در کمال تعجبانگیزی، مرزهای زبان فارسی را درنوردیده و تا حوزه ارجاعات و | از برای [[تبصرة المتعلمين في أحكام الدين|تبصرة المتعلمین]] شرحها و حاشیهها و ترجمهها نوشته و حتی آن را به نظم کشیدهاند. در میان شروح متعدد [[تبصرة المتعلمين في أحكام الدين|تبصرة المتعلمین]]، یکی از شروح مقبول افتاده و کارآمد، اثر حاضر میباشد. این اثر باآنکه (در اصل) به زبان فارسی تنظیم و تحریر شده (هماکنون این اثر به زبان عربی برگردانده شده است)، در کمال تعجبانگیزی، مرزهای زبان فارسی را درنوردیده و تا حوزه ارجاعات و پژوهشهای محققان عرب دامن گسترده است؛ چنانکه بهعنوانمثال، عمر عبدالسلام تَدْمُری در تحقیق تاریخ الاسلام ذَهَبی به آن ارجاع میدهد!<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/98 ر.ک: جهانبخش، جویا و دیگران، ص98]</ref>. | ||
کفایة المحصلین نشان میدهد که آن فقید چه مهارت و تتبع گستردهای در فقه داشته و چگونه از باریکیهای آرای فقهی [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و چموخم تبصرة المتعلمین او با خبر بوده است. این کتاب را [[مدرس، محمدعلی|مدرس]] بهقصد «تنقیح مقاصد و مبانی» و «توضیح الفاظ و معانی» [[تبصرة المتعلمين في أحكام الدين|تبصرة المتعلمین]] نوشته و -چنانکه خود یادآور گردیده از ایجاز مخل و اطناب ممل در آن پرهیز کرده است. مقصود عمده او «تفسیر» و «تقریر» سخن ماتن بوده و نه رد و نقد که نمودار آرای فقهی شارح باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/2/36 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص36]</ref>. وی حتیالمقدور به مقصود خود وفادار مانده و بدینترتیب شرحی منضبط و پر اطلاع فراهم ساخته که «فایده آموزشی» دارد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/98 ر.ک: جهانبخش، جویا؛ و دیگران، ص98]</ref>. | کفایة المحصلین نشان میدهد که آن فقید چه مهارت و تتبع گستردهای در فقه داشته و چگونه از باریکیهای آرای فقهی [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و چموخم تبصرة المتعلمین او با خبر بوده است. این کتاب را [[مدرس، محمدعلی|مدرس]] بهقصد «تنقیح مقاصد و مبانی» و «توضیح الفاظ و معانی» [[تبصرة المتعلمين في أحكام الدين|تبصرة المتعلمین]] نوشته و -چنانکه خود یادآور گردیده از ایجاز مخل و اطناب ممل در آن پرهیز کرده است. مقصود عمده او «تفسیر» و «تقریر» سخن ماتن بوده و نه رد و نقد که نمودار آرای فقهی شارح باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/2/36 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص36]</ref>. وی حتیالمقدور به مقصود خود وفادار مانده و بدینترتیب شرحی منضبط و پر اطلاع فراهم ساخته که «فایده آموزشی» دارد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/98 ر.ک: جهانبخش، جویا؛ و دیگران، ص98]</ref>. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۲: | ||
[[مدرس، محمدعلی|مدرس خیابانی]] در شرح خود از فرهنگ فارسی آنندراج گفتاوردهایی آورده بیآنکه به عربی ترجمه کند؛ مانند توضیح «ربیثا» که نوعی ماهی کوچک است و یا «اربیان» که ملخ آبی است که عربها آن را جراد البحر و شیرازیها میگو میگویند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18557/1/261 ر.ک: متن کتاب، ج2، ص261]</ref>. پنداری، وی اگرچه کتابش را به زبان عربی تحریر کرده، ایرانیان را مخاطب اصلی آن میدانسته و از همین رو ترجمه گفتاوردهای فارسی را لازم ندیده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/99 ر.ک: جهانبخش، جویا؛ و دیگران، ص99]</ref>. | [[مدرس، محمدعلی|مدرس خیابانی]] در شرح خود از فرهنگ فارسی آنندراج گفتاوردهایی آورده بیآنکه به عربی ترجمه کند؛ مانند توضیح «ربیثا» که نوعی ماهی کوچک است و یا «اربیان» که ملخ آبی است که عربها آن را جراد البحر و شیرازیها میگو میگویند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18557/1/261 ر.ک: متن کتاب، ج2، ص261]</ref>. پنداری، وی اگرچه کتابش را به زبان عربی تحریر کرده، ایرانیان را مخاطب اصلی آن میدانسته و از همین رو ترجمه گفتاوردهای فارسی را لازم ندیده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/99 ر.ک: جهانبخش، جویا؛ و دیگران، ص99]</ref>. | ||
کفایة المحصلین «شرح مزجی» است و شرح مزجی دو زبانه اگر هم پدید آید، | کفایة المحصلین «شرح مزجی» است و شرح مزجی دو زبانه اگر هم پدید آید، بهغایت بارد و بیانسجام خواهد بود. شارح در این شیوه باید به زبان ماتن روی بیاورد تا بتواند الفاظ و عبارات خویش را در میان الفاظ و عبارات متن بگذارد و درعینحال به نظم و سامان اصلی اثر لطمهای نزده باشد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/99 ر.ک: همان]</ref>. | ||
از ویژگیهای قابل عنایت کتاب، دقتهای زبانی و ادبی آن مرحوم است که در جایجای اثر چهره مینماید و نشانگر | از ویژگیهای قابل عنایت کتاب، دقتهای زبانی و ادبی آن مرحوم است که در جایجای اثر چهره مینماید و نشانگر باریکبینی شارح در توضیح لغات و ربط آنها است<ref>ر.ک: ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص43</ref>. آبشخور این ویژگی، جنبه بارز ادبی و لغوی در شخصیت [[مدرس، محمدعلی|مدرس خیابانی]] و پختگی و سرآمدگی او در فنون ادب است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/99 ر.ک: جهانبخش، جویا؛ و دیگران، ص99]</ref>. | ||
رگههای دلبستگی [[مدرس، محمدعلی|مدرس خیابانی]] به دو دانش حدیث و رجال نیز در کفایة المحصلین هویدا است. استاد محقق میگوید: او از مدرسان دیگر فقه که من دیده بودم جامعتر و برتر بود؛ چون بر علم رجال و درایه که زیربنای حدیث و فقه است تسلط کافی و وافی داشت. وقتی او به نام برخی از محدثان و راویان همچون بزنطی و بنوفضال و اصحاب اجماع میرسید چنان داد سخن میداد که شنونده را مسحور علم و دانش خود میکرد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/1/16 ر.ک: مقدمه محقق، جلد 1، صفحه شانزده و هفده]</ref>. | رگههای دلبستگی [[مدرس، محمدعلی|مدرس خیابانی]] به دو دانش حدیث و رجال نیز در کفایة المحصلین هویدا است. استاد محقق میگوید: او از مدرسان دیگر فقه که من دیده بودم جامعتر و برتر بود؛ چون بر علم رجال و درایه که زیربنای حدیث و فقه است تسلط کافی و وافی داشت. وقتی او به نام برخی از محدثان و راویان همچون بزنطی و بنوفضال و اصحاب اجماع میرسید چنان داد سخن میداد که شنونده را مسحور علم و دانش خود میکرد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/1/16 ر.ک: مقدمه محقق، جلد 1، صفحه شانزده و هفده]</ref>. | ||
خط ۵۹: | خط ۶۰: | ||
همین دلبستگیها سبب شده که در متن یا حاشیه کفایة المحصلین به شرح و توضیح حدیث دست یازد و گفتار پیشینیان خویش را نیز مورد نقل و نقد قرار دهد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/2/37 ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص 37 و 38] و [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/2/41 41]</ref>. | همین دلبستگیها سبب شده که در متن یا حاشیه کفایة المحصلین به شرح و توضیح حدیث دست یازد و گفتار پیشینیان خویش را نیز مورد نقل و نقد قرار دهد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/2/37 ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص 37 و 38] و [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/2/41 41]</ref>. | ||
از حسنات محققان طبع کنونی، ترجمه گفتاوردهای فارسی شارح است به زبان عربی، البته در حاشیه؛ تا کتاب برای طالب علمان عربزبان زودیابتر گردد. در این ترجمهها نیز اشتباهاتی وجود دارد که لازم است در طبع دیگر اصلاح شود: [[مدرس، محمدعلی|مرحوم مدرس]] در بخش احکام اطعمه و اشربه<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18557/1/261 ر.ک: متن کتاب، ج2، ص261]</ref>. از «الإربیان» به کسر همزه و باء؛ که به نادرست «الأربیان» چاپ شده، سخن گفته و گفتاوردی از آنندراج آورده که در پایان آن میخوانیم: «…همانا عربی است»، مراد این بوده که واژه «إربیان» فارسی نیست و عربی است، ولی محققان گمان کردهاند خوراکی که از آن پخته میشود موردنظر قائل بوده و زین رو ترجمه کردهاند: «…وهی أکلة عربیة» <ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/100 ر.ک: جهانبخش، جویا؛ و دیگران، ص100]</ref>. | از حسنات محققان طبع کنونی، ترجمه گفتاوردهای فارسی شارح است به زبان عربی، البته در حاشیه؛ تا کتاب برای طالب علمان عربزبان زودیابتر گردد. در این ترجمهها نیز اشتباهاتی وجود دارد که لازم است در طبع دیگر اصلاح شود: [[مدرس، محمدعلی|مرحوم مدرس]] در بخش احکام اطعمه و اشربه<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18557/1/261 ر.ک: متن کتاب، ج2، ص261]</ref>. از «الإربیان» به کسر همزه و باء؛ که به نادرست «الأربیان» چاپ شده، سخن گفته و گفتاوردی از آنندراج آورده که در پایان آن میخوانیم: «…همانا عربی است»، مراد این بوده که واژه «إربیان» فارسی نیست و عربی است، ولی محققان گمان کردهاند خوراکی که از آن پخته میشود موردنظر قائل بوده و زین رو ترجمه کردهاند: «…وهی أکلة عربیة»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8348/100 ر.ک: جهانبخش، جویا؛ و دیگران، ص100]</ref>. | ||
پیشازاین جزء اول از کتاب در سال 1354ق به چاپ سنگی منتشر شده و جزء دوم فراموش شده بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18556/2/26 ر.ک: مقدمه، ص26]</ref>. | |||
فهرست مطالب هر جلد در انتهای آن ذکر شده است. در انتهای جلد دوم، فهارس آیات، اعلام و مصادر تحقیق ذکر شده است. | فهرست مطالب هر جلد در انتهای آن ذکر شده است. در انتهای جلد دوم، فهارس آیات، اعلام و مصادر تحقیق ذکر شده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه محقق. | # مقدمه محقق. | ||
#[[:noormags:154176|جهانبخش، جویا؛ و دیگران، «معرفیهای اجمالی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، آینه پژوهش، مهر و آبان 1380، شماره 70، ص 87 تا 102]]. ؛ | #[[:noormags:154176|جهانبخش، جویا؛ و دیگران، «معرفیهای اجمالی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، آینه پژوهش، مهر و آبان 1380، شماره 70، ص 87 تا 102]].؛ | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
خط ۸۵: | خط ۸۷: | ||
[[رده:فقه جعفری (قرن 12 - 14)]] | [[رده:فقه جعفری (قرن 12 - 14)]] | ||