نهاية السول شرح منهاج الوصول في علم الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي ' به 'زبان =عربی ') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد الله ' به ' عبدالله ') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/ب9 م8022 / 155/8 BP | | کد کنگره =/ب9 م8022 / 155/8 BP | ||
| موضوع =بيضاوي، | | موضوع =بيضاوي، عبدالله بن عمر، - 685ق. منهاج الوصول الي علم الاصول - نقد و تفسير | ||
اصول فقه اهل سنت | اصول فقه اهل سنت | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۴
| نهاية السول شرح منهاج الوصول في علم الأصول | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بیضاوی، عبدالله بن عمر (نویسنده)
علی، عبدالقادر محمد (مصحح) اسنوی، عبدالرحیم بن حسن (شارح) |
| عنوان‌های دیگر | منهاج الوصول في علم الأصول. شرح |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | 1420ق. = 1999م. |
| چاپ | چاپ اول |
| موضوع | بيضاوي، عبدالله بن عمر، - 685ق. منهاج الوصول الي علم الاصول - نقد و تفسير اصول فقه اهل سنت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ب9 م8022 / 155/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نهاية السول، شرح جمال‌الدین عبدالرحیم اسنوی (متوفی 772ق) بر «منهاج الوصول إلی علم الأصول» قاضی بیضاوی (متوفی 685ق) است. تصحیح و حواشی کتاب به قلم عبدالقادر محمد علی است.
کتاب با شرح حال مختصر قاضی بیضاوی به قلم محقق اثر آغاز شده است. در بخشی از این شرح حال آمده است: نویسنده «منهاج الوصول إلی علم الأصول» کتابش را از «الحاصل» ارموی گرفته است و الحاصل نیز برداشتی از «المحصول» رازی است... و این کتاب را تعداد زیادی از علما شرح کرده‌اند[۱]. از آن جمله شرح علی بن عبدالکافی سبکی (متوفی 756ق) و فرزندش تاج‌الدین عبدالوهاب بن علی سبکی (متوفی 771ق) با نام «الإبهاج علی منهاج الوصول» است.
محقق سپس شرح حال مختصری نیز درباره اسنوی نوشته است. اسنوی آثار فراوانی نوشته است که «كافي المحتاج إلی شرح المنهاج»، «زوائد الأصول» و کتاب حاضر از آن جمله‌اند[۲].
در این شرح شارح به شیوه مرسوم با لفظ «قوله» بخشی از عبارات المنهاج را ذکر و سپس به شرح و توضیح آن پرداخته است.
شارح تنها به شرح و تأیید عبارات بیضاوی نپرداخته، بلکه گاه همچون بحث قول صحابی، به کلام مصنف اشکال کرده و می‌نویسد: «و بدان که حکایت این اقوال به‌گونه‌ای که مصنف ذکر کرده اشتباه است و هیچ‌یک از شارحین به آن اشاره نکرده‌اند و دلیل آن هم اشتباه گرفتن دو مسئله با هم است...»[۳].
معرفی اعلام و آثار، توضیح برخی عبارات و ارجاع به منابع در پاورقی‌های کتاب ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.