پادشاه، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = پادشاه، محمد | تصویر = NUR21663.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول عمر = | نام...» ایجاد کرد)
     
    خط ۸۱: خط ۸۱:
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[فرهنگ مترادفات و اصطلاحات]]
    [[فرهنگ مترادفات و اصطلاحات]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:تفسیر]]
    [[رده:علم تفسیر]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط حسن باقی زاده]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط حسن باقی زاده]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۷

    پادشاه، محمد
    NUR21663.jpg

    محمد پادشاه (متولد 1252ق (، متخلص به شاد، یکی از فرهنگ‌نویسان برجسته قرن سیزدهم و چهاردهم که منشی و میرمنشی دربار مهاراجگان وجیانگر (از ایالات دکن) بوده و در زمینه فرهنگ‌نویسی، دو اثر گران‌بها – مجموعه مترادفات و فرهنگ آنندراج – از خود به‌یادگار گذاشته است.

    ولادت

    منشی محمد پادشاه، متخلص به شاد، یکی از چهار پسر غلام محی‌الدین که به کنم شهرت داشته، در سال 1252ق برابر با 1835م در وجیانگر واقع در جنوب شرقی هند به دنیا آمد[۱].

    تحصیلات

    در ده‌سالگی به یادگیری زبان فارسی و عربی پرداخت. گرچه این آموزش به دلیل مشکلاتی که در فرایند آموزش این دو زبان وجود داشت، به‌کندی پیش می‌رفت.

    پدرش همواره در این اندیشه بود که او باید زبان انگلیسی را فرابگیرد؛ زبان قوم حاکمی که بدون ارتباط با آن قوم آموختن هیچ علمی آینده درخشان در پی نخواهد داشت؛ ازاین‌رو، تا حدودی الفبای انگلیسی و هجی‌کردن را به محمد پادشاه آموخت[۲].

    به همت عالی‌جناب مهاراجه وجیانگر یک مدرسه انگلیسی گشوده شد و مسلمانی شرافتمند به نام محمدقاسم در آنجا تدریس می‌کرد که انگلیسی را برای محمد پادشاه به زبان فارسی توضیح می‌داد[۳].

    او گرامر زبان انگلیسی و دیگر کتب انگلیسی را در محضر وی فراگرفت و به‌عنوان منشی فارسی اردوگاه نظامی وجیانگر مشغول به‌کار شد.

    سپس به‌عنوان دستیار میرمنشی مهاراجه میرزا آنند گجپتی راج‌منه پذیرفته شد. در سال 1862م به‌همراه او و ملتزمانش به بنارس رفت و پس از مدتی میرمنشی گردید.

    محمد پادشاه برای کسب معارف اسلامی در مکتب مولوی محمدرضا علی‌صاحب به شاگردی نشست و در حوزه ادبیات عربی و فارسی از محضر میرزا حسین رضاخان بهره برد[۴].

    متأسفانه، در منابع تاریخی درباره تاریخ وفات ایشان مطلبی ذکر نشده است.

    آثار

    1. فرهنگ مترادفات و اصطلاحات؛
    2. فرهنگ آنندراج.

    پانویس

    1. ر.ک: ذاکر الحسینی، محسن، ش11، ص159
    2. ر.ک: ذاکر الحسینی، محسن، ش12، ص58
    3. ر.ک: همان، ص58
    4. ر.ک: همان، ص60

    منابع مقاله

    1. ذاکر الحسینی، محسن، «افزوده‌های فرهنگ آنندراج»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله نامه فرهنگستان، زمستان ۱۳۷۶- شماره ۱۲ ISC (‎11 صفحه - از 53 تا ۶۳)، به آدرس:

    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/48731/%d8%a7%d9%81%d8%b2%d9%88%d8%af%d9%87-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af-%d8%a7%d9%86%d9%86%d8%af%d8%b1%d8%a7%d8%ac

    1. ذاکر الحسینی، محسن، «گفته‌های آشفته و نکته‌های ناگفته»، مجله نامه فرهنگستان، پاییز 1376- شماره 11 ISC (‎13 صفحه - از 157 تا 169)، به آدرس:

    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/48717/%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B4%D9%81%D8%AA%D9%87-%D9%88-%D9%86%DA%A9%D8%AA%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%A7%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%87?q=%D9%85%D9%86%D8%B4%DB%8C%20%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%20%D9%BE%D8%A7%D8%AF%D8%B4%D8%A7%D9%87&score=17.0&rownumber=2


    وابسته‌ها