۱۱۶٬۸۵۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد =1 | کد پدیدآور =' به '| تعداد جلد =1 | کتابخانۀ دیجیتال نور = | کد پدیدآور =') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =964-90733-9-6 | | شابک =964-90733-9-6 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10048 | ||
| کتابخوان همراه نور =10048 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تاريخ آل سلجوق در آناطولى'''، نوشته نویسنده‌اى ناشناخته (زنده در 765ق)، تحقيق و تعليق [[جلالی، نادره|نادره جلالى]] | |||
'''تاريخ آل سلجوق در آناطولى'''، نوشته نویسنده‌اى ناشناخته (زنده در 765ق)، تحقيق و تعليق نادره جلالى | |||
اين كتاب به فارسی نوشته شده و درباره تبار و خاست‌گاه دودمان سلجوقيان و آغاز پادشاهى آنان و فرمان‌روايى‌شان بر آسياى صغير گزارش مى‌دهد. زمان تأليف آن روشن نيست، اما شايد چند سال پيش از 765 هجرى قمرى نوشته شده باشد. نویسنده خود درباره انگيزه تأليف اين كتاب مى‌گويد: «اين كتاب مشتمل است بر تاريخ پادشاهان و سلجوقيان ماضى روم... به رسم مطالعه شاه و شاه‌زاده جهان... سلطان علاء‌الدين بن سلجوق...». | اين كتاب به فارسی نوشته شده و درباره تبار و خاست‌گاه دودمان سلجوقيان و آغاز پادشاهى آنان و فرمان‌روايى‌شان بر آسياى صغير گزارش مى‌دهد. زمان تأليف آن روشن نيست، اما شايد چند سال پيش از 765 هجرى قمرى نوشته شده باشد. نویسنده خود درباره انگيزه تأليف اين كتاب مى‌گويد: «اين كتاب مشتمل است بر تاريخ پادشاهان و سلجوقيان ماضى روم... به رسم مطالعه شاه و شاه‌زاده جهان... سلطان علاء‌الدين بن سلجوق...». | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
#جانشينان ملك‌شاه (590 - 485ق). | #جانشينان ملك‌شاه (590 - 485ق). | ||
نمايندگان گروه‌هاى مركزيت‌گراى حكومت سلجوقيان، به رغم طغرل و وزيرش، عبدالملك كندرى از سلطنت آلپ ارسلان پشتيبانى كردند و او را پس از طغرل بر تخت شاهى نشاندند. اين رخداد افزون بر اينكه موجب گردش نخبگان ديوانى و نظامى و دينى و اجتماعى در جامعه سلجوقى شد، آغاز دوره‌اى سى ساله براى اوج گيرى قدرت و شكوه سلجوقيان بود. برخى از اعضاى داراى نفوذ سلجوقى، بر پايه حقوق و سنت‌هاى صحرا گردى، جابه‌جايى قدرت را با ولايت‌عهدى نپذيرفتند و آلپ ارسلان ناگزير بارها به نبرد با آنان پرداخت و سركوبشان كرد. گروه‌هاى قبيله‌اى ترك نيز در قلمرو سلجوقيان، پيوسه مشكلاتى پديد مى‌آوردند و آلپ ارسلان بر پايه ديدگاه وزيرش، خواجه نظام‌الملک، سياست راهبرد آنان را به آناتولى و شامات در پيش گرفت و اين برنامه در هر دو حوزه به | نمايندگان گروه‌هاى مركزيت‌گراى حكومت سلجوقيان، به رغم طغرل و وزيرش، عبدالملك كندرى از سلطنت آلپ ارسلان پشتيبانى كردند و او را پس از طغرل بر تخت شاهى نشاندند. اين رخداد افزون بر اينكه موجب گردش نخبگان ديوانى و نظامى و دينى و اجتماعى در جامعه سلجوقى شد، آغاز دوره‌اى سى ساله براى اوج گيرى قدرت و شكوه سلجوقيان بود. برخى از اعضاى داراى نفوذ سلجوقى، بر پايه حقوق و سنت‌هاى صحرا گردى، جابه‌جايى قدرت را با ولايت‌عهدى نپذيرفتند و آلپ ارسلان ناگزير بارها به نبرد با آنان پرداخت و سركوبشان كرد. گروه‌هاى قبيله‌اى ترك نيز در قلمرو سلجوقيان، پيوسه مشكلاتى پديد مى‌آوردند و آلپ ارسلان بر پايه ديدگاه وزيرش، خواجه نظام‌الملک، سياست راهبرد آنان را به آناتولى و شامات در پيش گرفت و اين برنامه در هر دو حوزه به بحران‌هایى منطقه‌اى دامن زد و كوشش‌هاى تركان غز در مرزهاى امپراتورى بيزانس در آناتولى، جنگ‌هاى فراوانى در ارمنستان، گرجستان و ملازگرد به دنبال آورد. | ||
مسلمانان، كشورهاى مسيحى نزدیک را به كشورهاى اسلامى (روم شرقى)، «بلاد روم» مى‌خواندند و از اين رو، عربان نيز سرزمين پهناور آسياى صغير را كه در اواخر قرن پنجم هجرى قمرى با چيرگى سلجوقيان بر آن‌جا به دست مسلمانان افتاد، «روم» ناميدند. اين منطقه، پل ارتباطى آسيا و اروپا و ميدان برخورد انديشه‌هاى شرقى و غربى به شمار مى‌رفت. آلپ ارسلان بر پادشاه روم (رومانوس ديوجانس) پيروز شد و پس از او پسرش، ملك‌شاه بر جاى او نشست و سليمان بن قتلمش را به آسياى صغير فرستاد و پيش‌روى‌ها و فتوحات او در سرزمين‌هاى امپراطورى بيزانس موجب شد كه حكومت مركزى، او را به فرمان‌روايى بر اين منطقه بگمارد (470 ق) و حكومت قدرت‌مند «سلاجقه» را در روم بنياد نهد. | مسلمانان، كشورهاى مسيحى نزدیک را به كشورهاى اسلامى (روم شرقى)، «بلاد روم» مى‌خواندند و از اين رو، عربان نيز سرزمين پهناور آسياى صغير را كه در اواخر قرن پنجم هجرى قمرى با چيرگى سلجوقيان بر آن‌جا به دست مسلمانان افتاد، «روم» ناميدند. اين منطقه، پل ارتباطى آسيا و اروپا و ميدان برخورد انديشه‌هاى شرقى و غربى به شمار مى‌رفت. آلپ ارسلان بر پادشاه روم (رومانوس ديوجانس) پيروز شد و پس از او پسرش، ملك‌شاه بر جاى او نشست و سليمان بن قتلمش را به آسياى صغير فرستاد و پيش‌روى‌ها و فتوحات او در سرزمين‌هاى امپراطورى بيزانس موجب شد كه حكومت مركزى، او را به فرمان‌روايى بر اين منطقه بگمارد (470 ق) و حكومت قدرت‌مند «سلاجقه» را در روم بنياد نهد. | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
صدر حاج سيد جوادى، احمد (1381)، دائرةالمعارف تشيع، تهران، نشر شهيد سعيد محبى. | صدر حاج سيد جوادى، احمد (1381)، دائرةالمعارف تشيع، تهران، نشر شهيد سعيد محبى. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: تاریخ ایران]] | [[رده: تاریخ ایران]] | ||