تعیین خط زوال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[حسنزاده آملی، حسن]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02817AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02817 | |||
| کتابخوان همراه نور =02817 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تعيين خط زوال'''، تأليف آیت‌الله [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]]، به زبان فارسى است. موضوع كتاب، بيان تعيين خط زوال و تحصيل سمت قبله، از طريق علم هيئت است. | '''تعيين خط زوال'''، تأليف آیت‌الله [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]]، به زبان فارسى است. موضوع كتاب، بيان تعيين خط زوال و تحصيل سمت قبله، از طريق علم هيئت است. نویسنده، در اين اثر راه‌هاى مختلف تحصيل سمت قبله و به ويژه از طريق دايره هندیه را مورد مطالعه قرار داده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و 30 فصل است و با يك خاتمه به پايان مى‌رسد. در برخى از فصول، عناوينى مانند نتيجه و تبصره نيز ديده مى‌شود. شيوه نگارش | كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و 30 فصل است و با يك خاتمه به پايان مى‌رسد. در برخى از فصول، عناوينى مانند نتيجه و تبصره نيز ديده مى‌شود. شيوه نگارش نویسنده همانند ساير كتب، از نگارش دل‌نشينى برخوردار است و البته به جهت استفاده از منابع عربى بدون ذكر ترجمه، خواننده كتاب بايد با اين زبان بيگانه نباشد.<ref>تعیین خط زوال، حسن زاده آملی، ص۳-۱۲۳</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه كتاب مى‌خوانيم: «اين رساله سى فصل است در بيان تعين خط زوال و خط مشرق و مغرب اعتدال و تحصيل سمت قبله آفاق، از طريق دايره | در مقدمه كتاب مى‌خوانيم: «اين رساله سى فصل است در بيان تعين خط زوال و خط مشرق و مغرب اعتدال و تحصيل سمت قبله آفاق، از طريق دايره هندیه، كه به قلم اين كمترين، حسن [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]]، به رشته تحرير درآمده است». نویسنده، در ادامه، در توضيح دايره هندیه، مى‌نويسد: «دايره هندیه در السنه علماى دين و در كتب فقهيه، دايره است و جهت اشتهارش اين است كه اعمال آن بدون اعمال قواعد رياضى و آلات رصدى صورت مى‌گيرد و براى هر كس ميسور است و چون در عمل به دايره هندیه، نخست بايد سطحى موزون تحصيل كرد، خواه قطعه‌اى از زمين باشد و خواه پاره‌اى از اخشاب و فلزات كه براى همراه داشتن به كار آيد و پس از آن، نصب مقياس ضرورى است و دانستن ارتفاع شمس نيز مؤيد است، ما نيز به ترتيب ياد شده گوييم». | ||
نویسنده، در ترتيب مطالب كتاب، ابتدا به عناوين مذكور مى‌پردازد و سپس عمل به دايره هندیه و شروط آن را مورد بررسى قرار مى‌دهد. ايراداتى در عمل به دايره هندیه ذكر شده است كه نویسنده ابتدا كلام [[قوشچی، علی بن محمد|فاضل قوشچى]] را ذكر كرده و كلام [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] را در تصحيح كلام [[قوشچی، علی بن محمد|قوشچى]] بيان مى‌كند. | |||
تعيين سمت قبله، حاصل مباحث مذكور است كه اين رساله به جهت آن، نگارش شده است. | تعيين سمت قبله، حاصل مباحث مذكور است كه اين رساله به جهت آن، نگارش شده است. نویسنده، شيوه تعيين سمت قبله از دايره هندیه را چنين تشريح مى‌كند: «چون خط نصف النهار و خط اعتدال، مطابق دستور ياد شده استخراج گرديد، لا محاله دايره به اين دو خط به چهار قسم متساوى تقسيم مى‌گردد، پس هر ربع را به نود جزء متساوى قسمت مى‌كنيم، آن‌گاه طول و عرض موضع را نسبت به طول و عرض مكه در نظر مى‌گيريم و مبدأ طول را از گرنويج محسوب مى‌داريم و به بيان ذيل عمل مى‌كنيم: هر گاه بلد و مكه با هم در طول مساوى باشند؛ به اين معنى كه در سطح يك دايره نصف النهار واقع شوند، در اين صورت اگر بلد شمالى است و عرض او بيشتر از عرض مكه است، نقطه جنوب دايره هندیه، نقطه سمت قبله بلد است و گر نه نقطه شمال دايره، نقطه سمت قبله است؛ خواه بلد شمالى باشد و عرض او كمتر از عرض مكه و خواه عديم العرض باشد و خواه جنوبى باشد و عرض آن كمتر از عرض مكه و يا مساوى عرض مكه و يا بيشتر از عرض مكه؛ بر همه اين تقادير نقطه شمال دايره، نقطه سمت قبله بلد است و خط زوال خط سمت قبله است». | ||
البته | البته نویسنده، اين نكته را متذكر مى‌شود كه تعيين سمت قبله از طريق دايره هندیه، علاوه بر اينكه به براهین و قواعد رياضى، تقريبى است نه تحقيقى، در آفاقى كه تفاوت بين طول آنها و طول مكه به قدر ربع دور، و يا اكثر از ربع و اقل از نصف دور است، امكان‌پذير نيست؛ به عنوان مثال بررسى امكان تعيين سمت قبله از اين طريق در قطب تنها جنبه علمى داشته و كاربرد عملى ندارد. | ||
[[ | [[حسنزاده آملی، حسن|آیت‌الله حسنزاده]] در خاتمه كتاب، اين نكته را مجدداً متذكر مى‌شود كه تحصيل سمت قبله بر مبانى رياضى قويم و اصيل مطابق واقع است و تحقيق آن در متون زيجات و ديگر كتب علماى بزرگ اسلام بيان شده است. وى به اثر ديگرى به نام «دروس معرفة الوقت و القبلة» كه به عربى نوشته است و در آن به تفصيل، مباحث لازم را با ذكر ادله رياضى آورده است، به جهت مطالعه ارجاع مى‌دهد. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۷: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۴
| تعیین خط زوال | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسنزاده آملی، حسن (نویسنده) |
| ناشر | قيام |
| مکان نشر | قم - ایران |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تعيين خط زوال، تأليف آیت‌الله حسنزاده آملى، به زبان فارسى است. موضوع كتاب، بيان تعيين خط زوال و تحصيل سمت قبله، از طريق علم هيئت است. نویسنده، در اين اثر راه‌هاى مختلف تحصيل سمت قبله و به ويژه از طريق دايره هندیه را مورد مطالعه قرار داده است.
ساختار
كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و 30 فصل است و با يك خاتمه به پايان مى‌رسد. در برخى از فصول، عناوينى مانند نتيجه و تبصره نيز ديده مى‌شود. شيوه نگارش نویسنده همانند ساير كتب، از نگارش دل‌نشينى برخوردار است و البته به جهت استفاده از منابع عربى بدون ذكر ترجمه، خواننده كتاب بايد با اين زبان بيگانه نباشد.[۱]
گزارش محتوا
در مقدمه كتاب مى‌خوانيم: «اين رساله سى فصل است در بيان تعين خط زوال و خط مشرق و مغرب اعتدال و تحصيل سمت قبله آفاق، از طريق دايره هندیه، كه به قلم اين كمترين، حسن حسنزاده آملى، به رشته تحرير درآمده است». نویسنده، در ادامه، در توضيح دايره هندیه، مى‌نويسد: «دايره هندیه در السنه علماى دين و در كتب فقهيه، دايره است و جهت اشتهارش اين است كه اعمال آن بدون اعمال قواعد رياضى و آلات رصدى صورت مى‌گيرد و براى هر كس ميسور است و چون در عمل به دايره هندیه، نخست بايد سطحى موزون تحصيل كرد، خواه قطعه‌اى از زمين باشد و خواه پاره‌اى از اخشاب و فلزات كه براى همراه داشتن به كار آيد و پس از آن، نصب مقياس ضرورى است و دانستن ارتفاع شمس نيز مؤيد است، ما نيز به ترتيب ياد شده گوييم».
نویسنده، در ترتيب مطالب كتاب، ابتدا به عناوين مذكور مى‌پردازد و سپس عمل به دايره هندیه و شروط آن را مورد بررسى قرار مى‌دهد. ايراداتى در عمل به دايره هندیه ذكر شده است كه نویسنده ابتدا كلام فاضل قوشچى را ذكر كرده و كلام ابوريحان بيرونى را در تصحيح كلام قوشچى بيان مى‌كند.
تعيين سمت قبله، حاصل مباحث مذكور است كه اين رساله به جهت آن، نگارش شده است. نویسنده، شيوه تعيين سمت قبله از دايره هندیه را چنين تشريح مى‌كند: «چون خط نصف النهار و خط اعتدال، مطابق دستور ياد شده استخراج گرديد، لا محاله دايره به اين دو خط به چهار قسم متساوى تقسيم مى‌گردد، پس هر ربع را به نود جزء متساوى قسمت مى‌كنيم، آن‌گاه طول و عرض موضع را نسبت به طول و عرض مكه در نظر مى‌گيريم و مبدأ طول را از گرنويج محسوب مى‌داريم و به بيان ذيل عمل مى‌كنيم: هر گاه بلد و مكه با هم در طول مساوى باشند؛ به اين معنى كه در سطح يك دايره نصف النهار واقع شوند، در اين صورت اگر بلد شمالى است و عرض او بيشتر از عرض مكه است، نقطه جنوب دايره هندیه، نقطه سمت قبله بلد است و گر نه نقطه شمال دايره، نقطه سمت قبله است؛ خواه بلد شمالى باشد و عرض او كمتر از عرض مكه و خواه عديم العرض باشد و خواه جنوبى باشد و عرض آن كمتر از عرض مكه و يا مساوى عرض مكه و يا بيشتر از عرض مكه؛ بر همه اين تقادير نقطه شمال دايره، نقطه سمت قبله بلد است و خط زوال خط سمت قبله است».
البته نویسنده، اين نكته را متذكر مى‌شود كه تعيين سمت قبله از طريق دايره هندیه، علاوه بر اينكه به براهین و قواعد رياضى، تقريبى است نه تحقيقى، در آفاقى كه تفاوت بين طول آنها و طول مكه به قدر ربع دور، و يا اكثر از ربع و اقل از نصف دور است، امكان‌پذير نيست؛ به عنوان مثال بررسى امكان تعيين سمت قبله از اين طريق در قطب تنها جنبه علمى داشته و كاربرد عملى ندارد.
آیت‌الله حسنزاده در خاتمه كتاب، اين نكته را مجدداً متذكر مى‌شود كه تحصيل سمت قبله بر مبانى رياضى قويم و اصيل مطابق واقع است و تحقيق آن در متون زيجات و ديگر كتب علماى بزرگ اسلام بيان شده است. وى به اثر ديگرى به نام «دروس معرفة الوقت و القبلة» كه به عربى نوشته است و در آن به تفصيل، مباحث لازم را با ذكر ادله رياضى آورده است، به جهت مطالعه ارجاع مى‌دهد.
وضعيت كتاب
كتاب، فاقد پاورقى و حواشى بوده و فهرست مطالب در انتهاى اثر آمده است.
پانویس
- ↑ تعیین خط زوال، حسن زاده آملی، ص۳-۱۲۳
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.