۱۱۸٬۶۸۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
شیعه | شیعه | ||
شیعه - | شیعه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
مترجم | مترجم | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| چاپ =10 | | چاپ =10 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =18353 | ||
| کتابخوان همراه نور =18353 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
هدف عمده كتاب اثبات حقانيت تشيع و جدا نبودن مذهب شيعه از اسلام است. نویسنده شرح مى‌دهد كه تشيع از زمان نزول وحى به پيامبر(ص) به وجود آمده است و بعد از وفات پيامبر(ص) اين مذهب رسميت يافت، بدين صورت كه عده‌اى از مهاجران و انصار بر عليه بدعت گزاران شوريدند و دين واقعى را حفظ نمودند و خود را از اكثريت جدا نمودند.<ref>معرفى كتاب‌هاى تازه، ص488</ref> | هدف عمده كتاب اثبات حقانيت تشيع و جدا نبودن مذهب شيعه از اسلام است. نویسنده شرح مى‌دهد كه تشيع از زمان نزول وحى به پيامبر(ص) به وجود آمده است و بعد از وفات پيامبر(ص) اين مذهب رسميت يافت، بدين صورت كه عده‌اى از مهاجران و انصار بر عليه بدعت گزاران شوريدند و دين واقعى را حفظ نمودند و خود را از اكثريت جدا نمودند.<ref>معرفى كتاب‌هاى تازه، ص488</ref> | ||
در بخش آخر كتاب، به نقدى از دكتر على شريعتى در مورد كتاب مزبور بر مى‌خوريم كه به خوبى، مسائل كتاب را تجزيه و تحليل قرار داده است. | در بخش آخر كتاب، به نقدى از دكتر [[شریعتی، علی|على شريعتى]] در مورد كتاب مزبور بر مى‌خوريم كه به خوبى، مسائل كتاب را تجزيه و تحليل قرار داده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۴: | ||
نویسنده با توجه به تحليل ياد شده در مورد مسئله جانشين پيامبر(ص)، مى‌گويد يك گروه به نص تمسك كرد و گروه ديگر، به اجتهاد، بدين ترتيب، ملاحظه مى‌كنيم كه شيعه- كه همان گروه متعبدو نص‌گرا است- به هنگام رحلت رسول اكرم(ص)، تولد يافت و شیعیان بلافاصله موجوديت و شخصيت خود را در جانب‌دارى عملى از پيشوايى و زعامت [[امام على(ع)]] در ميان مسلمانان به آزمايش گذاردند.<ref>همان</ref> | نویسنده با توجه به تحليل ياد شده در مورد مسئله جانشين پيامبر(ص)، مى‌گويد يك گروه به نص تمسك كرد و گروه ديگر، به اجتهاد، بدين ترتيب، ملاحظه مى‌كنيم كه شيعه- كه همان گروه متعبدو نص‌گرا است- به هنگام رحلت رسول اكرم(ص)، تولد يافت و شیعیان بلافاصله موجوديت و شخصيت خود را در جانب‌دارى عملى از پيشوايى و زعامت [[امام على(ع)]] در ميان مسلمانان به آزمايش گذاردند.<ref>همان</ref> | ||
نویسنده در پايان اين بخش، با ذكر نظرات مرحوم كاشف الغطا و مرحوم [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد شرف‌الدين]]، به بررسى تعداد شیعیان هنگام رحلت پيامبر(ص) پرداخته است. مرحوم كاشف الغطا و شرف‌الدين، به ترتيب، شمار شیعیان را 300 و 250 نفر ذكر مى‌كنند و ادعا می‌كنند با تتبع افزون‌تر مى‌توان افراد بيشترى را در ميان صحابه يافت كه گرايش شيعى داشتند.<ref>همان</ref> | نویسنده در پايان اين بخش، با ذكر نظرات مرحوم كاشف الغطا و مرحوم [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|سيد شرف‌الدين]]، به بررسى تعداد شیعیان هنگام رحلت پيامبر(ص) پرداخته است. مرحوم كاشف الغطا و شرف‌الدين، به ترتيب، شمار شیعیان را 300 و 250 نفر ذكر مى‌كنند و ادعا می‌كنند با تتبع افزون‌تر مى‌توان افراد بيشترى را در ميان صحابه يافت كه گرايش شيعى داشتند.<ref>همان</ref> | ||
وى در پايان، بحثى تحت عنوان تشيع روحى و سياسى دارد و اينكه آيا در انديشه شيعه بين اين دو نوع تشيع، تفكيكى هست يا خير، نظر نویسنده اين است كه اين تفكيك و جدايى نادرست است.<ref>همان، ص163</ref> | وى در پايان، بحثى تحت عنوان تشيع روحى و سياسى دارد و اينكه آيا در انديشه شيعه بين اين دو نوع تشيع، تفكيكى هست يا خير، نظر نویسنده اين است كه اين تفكيك و جدايى نادرست است.<ref>همان، ص163</ref> | ||
در ادامه، نقدهاى دكتر شريعتى بر [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] و پاسخ‌هاى مترجم، آمده است. دكتر شريعتى سه نقد بر كتاب وارد كرده است: | در ادامه، نقدهاى [[شریعتی، علی|دكتر شريعتى]] بر [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] و پاسخ‌هاى مترجم، آمده است. [[شریعتی، علی|دكتر شريعتى]] سه نقد بر كتاب وارد كرده است: | ||
الف) از ميان سه فرضى كه درباره جانشينى مطرح شده است (بلاتكليفى، اصل شورا و تعيين جانشين)، فرض دوم يعنى احتمال اينكه پيامبر(ص) مسائل تعيين رهبرى جامعه را به اكثريت آرا و شوراى مردم واگذاشته باشد، مردود دانسته شده است. مرحوم صدر يكى از دلايل رد اين احتمال را عدم لياقت و آمادگى و آگاهى ياران پيامبر(ص) در امر رهبرى و حكومت و سياست ياد كرده‌اند، در حالى كه تاريخ و رويدادهاى عينى درست خلاف اين را در جهان ثابت مى‌كند. از بخت بد، در عصر آنان كسى به نام على(ع) وجود داشت كه همه ارزش‌ها در برابرش بى‌مقدار مى‌نمود.<ref>همان</ref> | الف) از ميان سه فرضى كه درباره جانشينى مطرح شده است (بلاتكليفى، اصل شورا و تعيين جانشين)، فرض دوم يعنى احتمال اينكه پيامبر(ص) مسائل تعيين رهبرى جامعه را به اكثريت آرا و شوراى مردم واگذاشته باشد، مردود دانسته شده است. مرحوم صدر يكى از دلايل رد اين احتمال را عدم لياقت و آمادگى و آگاهى ياران پيامبر(ص) در امر رهبرى و حكومت و سياست ياد كرده‌اند، در حالى كه تاريخ و رويدادهاى عينى درست خلاف اين را در جهان ثابت مى‌كند. از بخت بد، در عصر آنان كسى به نام على(ع) وجود داشت كه همه ارزش‌ها در برابرش بى‌مقدار مى‌نمود.<ref>همان</ref> | ||
ب) «دليل شما در نفى شورا، عمل و سخنان كسانى است كه عمل و گفتارشان- به ويژه در سیاسیت و بالاخص در مسئله جانشين- مورد قبول شيعه نيست. به عبارت واضح‌تر آنان كه براى مصلحت سياسى خويش وصايت و حق [[امام على(ع)]] را كتمان | ب) «دليل شما در نفى شورا، عمل و سخنان كسانى است كه عمل و گفتارشان- به ويژه در سیاسیت و بالاخص در مسئله جانشين- مورد قبول شيعه نيست. به عبارت واضح‌تر آنان كه براى مصلحت سياسى خويش وصايت و حق [[امام على(ع)]] را كتمان می‌كردند، چرا ممكن نباشد كه شورا را ناديده انگارند؟».<ref>همان</ref> | ||
ج) سومين ايراد دكتر | ج) سومين ايراد [[شریعتی، علی|دكتر شريعتى]]، به بحث اجتهاد و نص مربوط مى‌شود. ايشان با اشاره به [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] مبنى بر تقسيم شدن صحابه به دو گروه طرفداران نص و طرفداران اجتهاد و نص‌گرا دانستن شیعیان مى‌گويد: «خواننده مطالب شما، يعنى روشنفكر مترقى مسلمان، مى‌خواهد بفهمد كه حق با على(ع) يا عمر و نوع برداشت هر يك از اين دو جناح از اسلام و عمل پيامبر(ص) چيست؟ ترديد نكنيد كه طرفداران نظريه اجتهادى را به طرفداران نظريه تعبدى ترجيح خواهد داد؛ البته شيعه سنى‌ترين فرقه اسلامى است، اما نوع تعبير و استدلال و انتخاب كلمات با توجه به انعكاسى كه در روحيه و بينش روشنفكر امروزى دارد، قابل انتقاد است».<ref>همان</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۶: | ||
#«معرفى كتاب‌هاى تازه»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نامه انجمن كتابداران ايران، پاييز و زمستان 1357، شماره 43. | #«معرفى كتاب‌هاى تازه»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نامه انجمن كتابداران ايران، پاييز و زمستان 1357، شماره 43. | ||
#جوادى، قاسم، «[[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] و تحليل عقلانى امامت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه هفت آسمان، پاييز 1389، شماره 47. | #جوادى، قاسم، «[[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] و تحليل عقلانى امامت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه هفت آسمان، پاييز 1389، شماره 47. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۳: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | ||
[[رده:شیعه‌شناسی]] | |||