القند في ذكر علماء سمرقند: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۳۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10121J1.jpg | |||
| عنوان =القند في ذکر علماء سمرقند | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[نسفی، عمر بن محمد]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[هادی، یوسف]] (محقق) | [[هادی، یوسف]] (محقق) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BR 54 /ن5ق9 | ||
| موضوع = | |||
مجتهدان و علما - سمرقند - سرگذشت‌نامه | |||
|کد کنگره | | ناشر = | ||
دفتر نشر ميراث مکتوب، آينه ميراث | |||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
|موضوع | | سال نشر = 1378 ش یا 1420 ق یا 1999 م | ||
|ناشر | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10121AUTOMATIONCODE | |||
== | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10121 | |||
| کتابخوان همراه نور =10121 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''القند في ذكر علماى سمرقند'''، تأليف عالم حنفى [[نسفی، عمر بن محمد|عمر بن محمد نسفى]] (537-462ق) به زبان عربى است. اين كتاب از نظر دربر داشتن نام محدّثان بسيار و سلسله روايات آنان در خور اهميت است. همچنين از جهت ذكر اسامى خاص ایرانى و اعلام جغرافيايى ناحيه‌ى سغد قديم و ديگر نواحى ماوراءالنهر در خور توجه است. | |||
== ساختار== | == ساختار== | ||
كتاب با مقدمه‌اى به قلم يوسف الهادى؛ مشتمل بر شرح حال مؤلف و آثار او و... آغاز شده است. متن كتاب بر اساس حروف الفبا (از الف تا كاف) را شامل شده است. در انتهاى اثر نيز مستدرك القند و فهارس كتاب آمده است. | |||
كتاب با مقدمه‌اى به قلم يوسف الهادى؛ مشتمل بر شرح حال مؤلف و آثار او و... آغاز شده است. متن كتاب بر اساس حروف الفبا(از الف تا كاف) را شامل شده است. در انتهاى اثر نيز مستدرك القند و فهارس كتاب آمده است. | |||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
ابتدا لازم است، درباره واژه «قند» كه در عنوان كتاب آمده، توضيح دهيم. [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] در لسان‌العرب مى‌نويسد: «قند، شيره فشرده نيشكر است». فيروزآبادى نيز در [[القاموس المحيط]] در همين ماده اين واژه را معرّب مى‌داند. در يادداشت‌هاى دكتر محمد معين بر برهان قاطع آمده است: قند معرّب كَند است و اين واژه در اصل هندى است. | |||
كتاب حاضر، براى دانشمندانى كه به تحقيق درباره‌ى آسياى ميانه مى‌پردازند، كتابى ناشناخته نيست. تنها دو قطعه بزرگ، از اين كتاب حجيم امروز در دست است: نسخه‌اى در استانبول و نسخه‌اى در پاريس. نسخه استانبول شرح حال محدثانى را در بردارد كه نامشان با حروف خاء تا كاف شروع مى‌شده است و ظاهراً نسخهى اصلى تأليف نجم‌الدين نسفى است، در حالى كه نسخهى پاريس تحريرى است خلاصه، و در مواردى مفصل، به قلم ابوالفضل محمد بن عبدالجليل سمرقندى، شاگرد نجم‌الدين نسفى. از كتاب القند تحريرهایى نيز به فارسی با عنوان قنديّه در دست است كه با دو نسخهى موجود عربى شباهت چندانى ندارد. محتمل است كه نسفى كتاب ديگرى در تاريخ و فضايل سمرقند داشته و اين اثر بوده كه اساس تحريرهاى فارسی، خصوصاً در مورد تاريخ پيش از اسلام سمرقند، قرار گرفته است. | |||
كتاب حاضر، براى دانشمندانى كه به تحقيق درباره‌ى آسياى ميانه مى‌پردازند، كتابى ناشناخته نيست. تنها دو قطعه بزرگ، از اين كتاب حجيم امروز در دست است: نسخه‌اى در استانبول و نسخه‌اى در پاريس. نسخه استانبول شرح حال محدثانى را در بردارد كه نامشان با حروف خاء تا كاف شروع مى‌شده است و ظاهراً نسخهى اصلى تأليف نجم‌الدين نسفى است، در حالى كه نسخهى پاريس تحريرى است خلاصه، و در مواردى مفصل، به قلم ابوالفضل محمد بن عبدالجليل سمرقندى، شاگرد نجم‌الدين نسفى. از كتاب القند | |||
برخى از مناطقى كه در اين كتاب از آنها نام برده شده و عموماً در منطقه ماوراءالنهر قرار دارند، حتى در كتاب‌ها و فرهنگ‌هاى جغرافيايى به چشم نمى‌خورد و اين مسئله، كار تحقيق كتاب را دشوار كرده است. | برخى از مناطقى كه در اين كتاب از آنها نام برده شده و عموماً در منطقه ماوراءالنهر قرار دارند، حتى در كتاب‌ها و فرهنگ‌هاى جغرافيايى به چشم نمى‌خورد و اين مسئله، كار تحقيق كتاب را دشوار كرده است. | ||
اين اثر از جمله آثارى است كه با وجود | اين اثر از جمله آثارى است كه با وجود افتادگى‌هایى كه در آغاز و پایان آن به چشم مى‌خورد، آنچه در دست مانده از فوايد تاريخى، جغرافيايى، رجالى و حديثى فراوانى برخوردار است كه بسيارى از آنها را نمى‌توان در ديگر كتاب‌ها يافت. افتادگى آغاز كتاب، ما را از شناخت منابع مورد اعتماد او محروم كرده؛ چه آنكه ذكر منابع در آغاز كتاب، شيوه بسيارى از تاريخنگاران است و آنها معمولاً به عناوين كتاب‌هایى كه در موضوع مورد بحث نگاشته شده و يا از آنها بهره برده‌اند، اشاره مى‌كنند. البته با وجود اين افتادگى‌ها، نام بسيارى از كتاب‌هایى كه او از آنها بهره گرفته، در نسخه خطى پاريس و استانبول باقى مانده است و مصحح كتاب از اين دو نسخه بهره گرفته است. از مهمترين كتاب‌هایى كه از آن ياد مى‌شود، كتاب التاريخ في اخبار ولاه خراسان، اثر بوعلى حسین بن احمد سلامى است. از اين كتاب گمشده، تاريخنگاران بعدى استفاده زيادى برده‌اند و ناگفته نماند كه نجم‌الدين نسفى در كتاب خود از اين اثر نام نبرده و تنها نام نگارنده آن را ذكر كرده است. | ||
مهمترين | مهمترين كتاب‌هایى كه با توجه به ارتباط نزدیک آنها با اين كتاب، به احتمال قريب به يقين از آنها بهره گرفته شده، عبارتند از: | ||
#تاريخ نسف؛ [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] درباره اين كتاب مى‌نويسند: «تاريخ بزرگى است كه در دو جلد قطور به رشته تحرير درآمده است». صاحب القند به چند طريق از وى نقل قول مى‌كند كه البته بيشتر اين نقل قول‌ها از طريق دو نفر است و نگارنده نام آنها را در جاى‌جاى كتاب خود آورده است. اين دو نفر عبارتند از: حسن بن عبدالملك نسفى (404-487ق)، حسن بن احمد قاسمى كوجميثنى (409-491ق). | |||
#«تاريخ استرآباد» و «الكمال في معرفه الرجال من علماء سمرقند»: اين دو كتاب را ابوسعد عبدالرحمن بن محمد بن محمد استرآبادى؛ معروف به [[ادریسی، محمد بن محمد|ادريسى]] و منويى (درگذشته به سال 405ق) به رشته تحرير درآورده است. نسفى با دو واسطه از او نقل قول مى‌كند و در كتاب القند به هنگام ذكر روايت‌كنندگان خبر، چندين و چند بار آمده است: «شيخ امام ابوفحص عمر بن احمد شبيبى به نقل از شيخ ابوفحص عمر بن احمد شاهينى و او به نقل از شيخ ابوسعد عبدالرحمن بن محمد استرآبادى مى‌گويد...». | |||
در انتهاى كتاب، بخشى با عنوان «مستدرك القند» آمده كه در آن تراجم علمايى كه در آثار ديگر از كتاب القند نقل شده است؛ اما به دلايلى مانند اهمال نسّاخ كتاب، يا به جهت اختصارى كه مدّ نظر ناسخ نسخه پاريس بوده است، در خود كتاب ديده نمى‌شود، ذكر شده است؛ به عنوان مثال حرف «س» در كتاب وجود دارد؛ اما نام سليمان بن داود ختنى كه [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] در الانساب به نقل از القند آورده، ذكر نشده است. | در انتهاى كتاب، بخشى با عنوان «مستدرك القند» آمده كه در آن تراجم علمايى كه در آثار ديگر از كتاب القند نقل شده است؛ اما به دلايلى مانند اهمال نسّاخ كتاب، يا به جهت اختصارى كه مدّ نظر ناسخ نسخه پاريس بوده است، در خود كتاب ديده نمى‌شود، ذكر شده است؛ به عنوان مثال حرف «س» در كتاب وجود دارد؛ اما نام سليمان بن داود ختنى كه [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] در الانساب به نقل از القند آورده، ذكر نشده است. | ||
== وضعيت== | ==وضعيت== | ||
فهرست مطالب كتاب در ابتداى آن و فهارس آيات، احاديث قدسى و منسوب به نبى و اخبار و آثار، خلفا و ائمه مذاهب و ملوك و واليان و قضات و كاتبان، انساب و القاب، اقوام و جماعات و امم و قبائل، شهرها و مكان‌ها، كتب وارده در متن، وقائع و حوادث، و مصادر و مراجع در انتهاى كتاب آمده است. پاورقى كتاب نيز مشتمل بر شرح مصادر برخى مطالب، اعلام و كتب است. | فهرست مطالب كتاب در ابتداى آن و فهارس آيات، احاديث قدسى و منسوب به نبى و اخبار و آثار، خلفا و ائمه مذاهب و ملوك و واليان و قضات و كاتبان، انساب و القاب، اقوام و جماعات و امم و قبائل، شهرها و مكان‌ها، كتب وارده در متن، وقائع و حوادث، و مصادر و مراجع در انتهاى كتاب آمده است. پاورقى كتاب نيز مشتمل بر شرح مصادر برخى مطالب، اعلام و كتب است. | ||
== منابع== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه و متن كتاب. | |||
#نقد و معرفى كتاب تحقيق جديد «القند في ذكر علماء سمرقند، يوسف الهادى، آيينه ميراث، زمستان 1377 و بهار 1378، شماره 3 و 4، صفحات 52 تا 57. | |||
#نام‌هاى خاص ایرانى در كتاب القند في ذكر اخبار علماء سمرقند، تفضلى، احمد، نامه فرهنگستان، پاييز 1374، شماره 3، ص180. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۴
| القند في ذکر علماء سمرقند | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نسفی، عمر بن محمد (نویسنده) هادی، یوسف (محقق) |
| ناشر | دفتر نشر ميراث مکتوب، آينه ميراث |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1378 ش یا 1420 ق یا 1999 م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | مجتهدان و علما - سمرقند - سرگذشت‌نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BR 54 /ن5ق9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
القند في ذكر علماى سمرقند، تأليف عالم حنفى عمر بن محمد نسفى (537-462ق) به زبان عربى است. اين كتاب از نظر دربر داشتن نام محدّثان بسيار و سلسله روايات آنان در خور اهميت است. همچنين از جهت ذكر اسامى خاص ایرانى و اعلام جغرافيايى ناحيه‌ى سغد قديم و ديگر نواحى ماوراءالنهر در خور توجه است.
ساختار
كتاب با مقدمه‌اى به قلم يوسف الهادى؛ مشتمل بر شرح حال مؤلف و آثار او و... آغاز شده است. متن كتاب بر اساس حروف الفبا (از الف تا كاف) را شامل شده است. در انتهاى اثر نيز مستدرك القند و فهارس كتاب آمده است.
گزارش محتوا
ابتدا لازم است، درباره واژه «قند» كه در عنوان كتاب آمده، توضيح دهيم. ابن منظور در لسان‌العرب مى‌نويسد: «قند، شيره فشرده نيشكر است». فيروزآبادى نيز در القاموس المحيط در همين ماده اين واژه را معرّب مى‌داند. در يادداشت‌هاى دكتر محمد معين بر برهان قاطع آمده است: قند معرّب كَند است و اين واژه در اصل هندى است.
كتاب حاضر، براى دانشمندانى كه به تحقيق درباره‌ى آسياى ميانه مى‌پردازند، كتابى ناشناخته نيست. تنها دو قطعه بزرگ، از اين كتاب حجيم امروز در دست است: نسخه‌اى در استانبول و نسخه‌اى در پاريس. نسخه استانبول شرح حال محدثانى را در بردارد كه نامشان با حروف خاء تا كاف شروع مى‌شده است و ظاهراً نسخهى اصلى تأليف نجم‌الدين نسفى است، در حالى كه نسخهى پاريس تحريرى است خلاصه، و در مواردى مفصل، به قلم ابوالفضل محمد بن عبدالجليل سمرقندى، شاگرد نجم‌الدين نسفى. از كتاب القند تحريرهایى نيز به فارسی با عنوان قنديّه در دست است كه با دو نسخهى موجود عربى شباهت چندانى ندارد. محتمل است كه نسفى كتاب ديگرى در تاريخ و فضايل سمرقند داشته و اين اثر بوده كه اساس تحريرهاى فارسی، خصوصاً در مورد تاريخ پيش از اسلام سمرقند، قرار گرفته است.
برخى از مناطقى كه در اين كتاب از آنها نام برده شده و عموماً در منطقه ماوراءالنهر قرار دارند، حتى در كتاب‌ها و فرهنگ‌هاى جغرافيايى به چشم نمى‌خورد و اين مسئله، كار تحقيق كتاب را دشوار كرده است.
اين اثر از جمله آثارى است كه با وجود افتادگى‌هایى كه در آغاز و پایان آن به چشم مى‌خورد، آنچه در دست مانده از فوايد تاريخى، جغرافيايى، رجالى و حديثى فراوانى برخوردار است كه بسيارى از آنها را نمى‌توان در ديگر كتاب‌ها يافت. افتادگى آغاز كتاب، ما را از شناخت منابع مورد اعتماد او محروم كرده؛ چه آنكه ذكر منابع در آغاز كتاب، شيوه بسيارى از تاريخنگاران است و آنها معمولاً به عناوين كتاب‌هایى كه در موضوع مورد بحث نگاشته شده و يا از آنها بهره برده‌اند، اشاره مى‌كنند. البته با وجود اين افتادگى‌ها، نام بسيارى از كتاب‌هایى كه او از آنها بهره گرفته، در نسخه خطى پاريس و استانبول باقى مانده است و مصحح كتاب از اين دو نسخه بهره گرفته است. از مهمترين كتاب‌هایى كه از آن ياد مى‌شود، كتاب التاريخ في اخبار ولاه خراسان، اثر بوعلى حسین بن احمد سلامى است. از اين كتاب گمشده، تاريخنگاران بعدى استفاده زيادى برده‌اند و ناگفته نماند كه نجم‌الدين نسفى در كتاب خود از اين اثر نام نبرده و تنها نام نگارنده آن را ذكر كرده است.
مهمترين كتاب‌هایى كه با توجه به ارتباط نزدیک آنها با اين كتاب، به احتمال قريب به يقين از آنها بهره گرفته شده، عبارتند از:
- تاريخ نسف؛ سمعانى درباره اين كتاب مى‌نويسند: «تاريخ بزرگى است كه در دو جلد قطور به رشته تحرير درآمده است». صاحب القند به چند طريق از وى نقل قول مى‌كند كه البته بيشتر اين نقل قول‌ها از طريق دو نفر است و نگارنده نام آنها را در جاى‌جاى كتاب خود آورده است. اين دو نفر عبارتند از: حسن بن عبدالملك نسفى (404-487ق)، حسن بن احمد قاسمى كوجميثنى (409-491ق).
- «تاريخ استرآباد» و «الكمال في معرفه الرجال من علماء سمرقند»: اين دو كتاب را ابوسعد عبدالرحمن بن محمد بن محمد استرآبادى؛ معروف به ادريسى و منويى (درگذشته به سال 405ق) به رشته تحرير درآورده است. نسفى با دو واسطه از او نقل قول مى‌كند و در كتاب القند به هنگام ذكر روايت‌كنندگان خبر، چندين و چند بار آمده است: «شيخ امام ابوفحص عمر بن احمد شبيبى به نقل از شيخ ابوفحص عمر بن احمد شاهينى و او به نقل از شيخ ابوسعد عبدالرحمن بن محمد استرآبادى مى‌گويد...».
در انتهاى كتاب، بخشى با عنوان «مستدرك القند» آمده كه در آن تراجم علمايى كه در آثار ديگر از كتاب القند نقل شده است؛ اما به دلايلى مانند اهمال نسّاخ كتاب، يا به جهت اختصارى كه مدّ نظر ناسخ نسخه پاريس بوده است، در خود كتاب ديده نمى‌شود، ذكر شده است؛ به عنوان مثال حرف «س» در كتاب وجود دارد؛ اما نام سليمان بن داود ختنى كه سمعانى در الانساب به نقل از القند آورده، ذكر نشده است.
وضعيت
فهرست مطالب كتاب در ابتداى آن و فهارس آيات، احاديث قدسى و منسوب به نبى و اخبار و آثار، خلفا و ائمه مذاهب و ملوك و واليان و قضات و كاتبان، انساب و القاب، اقوام و جماعات و امم و قبائل، شهرها و مكان‌ها، كتب وارده در متن، وقائع و حوادث، و مصادر و مراجع در انتهاى كتاب آمده است. پاورقى كتاب نيز مشتمل بر شرح مصادر برخى مطالب، اعلام و كتب است.
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- نقد و معرفى كتاب تحقيق جديد «القند في ذكر علماء سمرقند، يوسف الهادى، آيينه ميراث، زمستان 1377 و بهار 1378، شماره 3 و 4، صفحات 52 تا 57.
- نام‌هاى خاص ایرانى در كتاب القند في ذكر اخبار علماء سمرقند، تفضلى، احمد، نامه فرهنگستان، پاييز 1374، شماره 3، ص180.