غاية المرام في شرح بحر الكلام: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'أصول الدين' به 'أصولالدين') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
{{کاربردهای دیگر|غاية المرام (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|غاية المرام (ابهام زدایی)}} | ||
'''غاية المرام في شرح بحر الكلام'''، شرحی است بر کتاب «[[بحر الكلام|بحر الكلام في | '''غاية المرام في شرح بحر الكلام'''، شرحی است بر کتاب «[[بحر الكلام|بحر الكلام في أصولالدين]]» اثر [[نسفی، میمون بن محمد|ابومعین نسفی]] (متوفی 508ق) که توسط [[ابن بقيره، حسن بن ابيبکر|حسن بن ابیبکر مقدسی]] (متوفی 836ق/ 1432م) نگاشته شده است. | ||
کتاب، مشتمل بر دو بخش است: | کتاب، مشتمل بر دو بخش است: |
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۷
غاية المرام في شرح بحر الکلام | |
---|---|
پدیدآوران | ابن بقيره، حسن بن ابيبکر (نویسنده)
اسماعيل، عبد الله محمد (محقق) شحاتة، محمد السيد أحمد (محقق) |
ناشر | المکتبة الأزهرية للتراث |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 2012م , 1432ق |
چاپ | 1 |
شابک | 978-977-315-268-4 |
موضوع | کلام ماتريدي - قرن 5ق.
نسفي، ميمون بن محمد -- بحر الکلام في اصول الدين -- نقد و تفسير اهل سنت - عقايد |
کد کنگره | 204 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
غاية المرام في شرح بحر الكلام، شرحی است بر کتاب «بحر الكلام في أصولالدين» اثر ابومعین نسفی (متوفی 508ق) که توسط حسن بن ابیبکر مقدسی (متوفی 836ق/ 1432م) نگاشته شده است.
کتاب، مشتمل بر دو بخش است:
بخش اول که توسط محققین اثر، عبدالله محمد عبدالله اسماعیل و محمد سید احمد شحاته صورت گرفته است، شامل سه مبحث است. در مبحث نخست، ضمن ارائه زندگینامه شارح، به تشریح عصر و دوران زندگانی وی پرداخته شده[۱] و در مبحث دوم، به معرفی شرح حاضر پرداخته شده است[۲]. در آخرین مبحث نیز به توصیف نسخ خطی کتاب و تشریح اقدامات تحقیقی صورتگرفته بر روی آن، پرداخته شده است[۳].
بخش دوم، اصل کتاب غاية المرام است که مشتمل بر مقدمه مؤلف و 68 فصل میباشد.
روش شرح بدین صورت است که ابتدا به نقل قول ماتن با عبارت «قال...» پرداخته شده و سپس، به اقوال سایر علما پیرامون آن موضوع، با ذکر نام ایشان اشاره گردیده و در نهایت، قول شارح، با عبارت «أقول...» ذکر شده است.
شارح تنها به شرح و بررسی نص کتاب، از لحاظ لغوی اکتفا ننموده، بلکه از آرای اندیشمندانی همچون شافعی، رازی، سمرقندی، حلوانی، بزدوی و... نیز استفاده کرده است[۴].
فهرست منابع مورد استفاده محققین، بههمراه فهرست مطالب کتاب، در انتهای آن آمده است.
پاورقیها توسط محققین نوشته شده و در آنها علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ، به توضیح و تشریح برخی از مطالب متن، پرداخته شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.