۱۱۸٬۶۹۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ل الدین' به 'لالدین') |
||
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10336J1.jpg | |||
| عنوان =معارج الفهم في شرح النظم | |||
| | | عنوانهای دیگر =نظم البراهین فی اصولالدین. شرح | ||
| پدیدآوران = | |||
[[مکتبة العلامة المجلسي]] (اشراف) | |||
| | |||
| | |||
[[علامه حلی، حسن بن یوسف]] ( | [[علامه حلی، حسن بن یوسف]] (نویسنده) | ||
[[حلی، عبدالحلیم]] (محقق) | [[حلی، عبدالحلیم]] (محقق) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 210/5 /ع8 ن6027 | ||
| موضوع = | |||
شیعه امامیه - اصول دین | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شیعه امامیه - عقاید | شیعه امامیه - عقاید | ||
علامه حلی، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. نظم البراهین فی | علامه حلی، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. نظم البراهین فی اصولالدین - نقد و تفسیر | ||
کلام شیعه امامیه - قرن 8ق. | کلام شیعه امامیه - قرن 8ق. | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دليل ما | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1386 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10336AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| شابک =978-964-397-218-3 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10336 | |||
| کتابخوان همراه نور =10336 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''معارج الفهم فى شرح النظم''' در علم كلام، نوشته [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در واقع شرح نظم البراهين فى اصولالدين از خود مؤلف است كه در قرن هشتم به زبان عربى نوشته شده است. | '''معارج الفهم فى شرح النظم''' در علم كلام، نوشته [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در واقع شرح نظم البراهين فى اصولالدين از خود مؤلف است كه در قرن هشتم به زبان عربى نوشته شده است. | ||
خط ۷۰: | خط ۵۸: | ||
[[حلی، حسن بن یوسف|علاّمه حلّى]] احكام قدرت را بيان نموده و براهين اثبات قدرت خدا را متذكر مىگردد، سپس رد پنج مذهبى كه باطل مىداند، را ذكر مىكند. | [[حلی، حسن بن یوسف|علاّمه حلّى]] احكام قدرت را بيان نموده و براهين اثبات قدرت خدا را متذكر مىگردد، سپس رد پنج مذهبى كه باطل مىداند، را ذكر مىكند. | ||
كه آن پنج مذهب عبارتند از: 1- قول فلاسفه در قاعدۀ الواحد 2-دومين مذهبى كه باطل مىداند، قول معتزله است، در عدم قدرت خداوند بر انجام افعال قبيح 3-قول نظام(از رئوس معتزله) | كه آن پنج مذهب عبارتند از: 1- قول فلاسفه در قاعدۀ الواحد 2-دومين مذهبى كه باطل مىداند، قول معتزله است، در عدم قدرت خداوند بر انجام افعال قبيح 3-قول نظام(از رئوس معتزله) که مىگويد فعل قبيح به خاطر سفه است يا حاجت كه هر دو بر خداوند محالاند. | ||
4-قول عباد بن سليمان كه مىگويد يا علم عدمه غير مقدور الوجود و الاّ لزم الجهل. يعنى وقتى چيزى نيامده ممكن نبوده كه بوجود بيايد و الاّ لازم مىآيد، علم خدا به جهل منقلب شود. | 4-قول عباد بن سليمان كه مىگويد يا علم عدمه غير مقدور الوجود و الاّ لزم الجهل. يعنى وقتى چيزى نيامده ممكن نبوده كه بوجود بيايد و الاّ لازم مىآيد، علم خدا به جهل منقلب شود. | ||
خط ۸۶: | خط ۷۴: | ||
[[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در كلام الهى نيز به قول اشاعره و معتزله و حنابله در حدوث و قدم كلام اشاره مىكند و مىفرمايد: اشاعره قائل به حدوث كلام الهىاند و معتزله مىگويند، كلام حادث است و معنا قديم، اما حنابله سخيفترين قول را دارند كه مىگويند: كلام الهى قديم است. ايشان حيات الهى را اين چنين معنا مىكند كه چون خداوند عالم و قادر است، پس حيات الهى ثابت مىگردد. هكذا در سميع بودن خداوند مىگويد: سميع و بصير بودن خداوند بدين معناست كه يعنى او عالم به سمع و بصر است. | [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در كلام الهى نيز به قول اشاعره و معتزله و حنابله در حدوث و قدم كلام اشاره مىكند و مىفرمايد: اشاعره قائل به حدوث كلام الهىاند و معتزله مىگويند، كلام حادث است و معنا قديم، اما حنابله سخيفترين قول را دارند كه مىگويند: كلام الهى قديم است. ايشان حيات الهى را اين چنين معنا مىكند كه چون خداوند عالم و قادر است، پس حيات الهى ثابت مىگردد. هكذا در سميع بودن خداوند مىگويد: سميع و بصير بودن خداوند بدين معناست كه يعنى او عالم به سمع و بصر است. | ||
مؤلف در اين بخش كتاب خود وارد بيان صفات سلبيۀ الهى شده، نخست استمالۀ رؤيت خداوند را ثابت كرده، سپس | مؤلف در اين بخش كتاب خود وارد بيان صفات سلبيۀ الهى شده، نخست استمالۀ رؤيت خداوند را ثابت كرده، سپس جسمانیت خداوند را ردّ مىنمايد. | ||
وى در بحث از وجودى و غير وجودى بودن صفات الهى وجودى بودنشان را با توجه به اين كه در صورت وجودى نبودن حملشان بر معدوم جايز مىگرديد، ثابت مىكند. | وى در بحث از وجودى و غير وجودى بودن صفات الهى وجودى بودنشان را با توجه به اين كه در صورت وجودى نبودن حملشان بر معدوم جايز مىگرديد، ثابت مىكند. | ||
[[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] (ره) زيادت صفات الهى بر ذاتش را از عالم عقل مىپذيرد؛ ولى زياد صفت بر ذات را در خارج منكر مىشود. ايشان در آخرين بخش اين باب خواص | [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]](ره) زيادت صفات الهى بر ذاتش را از عالم عقل مىپذيرد؛ ولى زياد صفت بر ذات را در خارج منكر مىشود. ايشان در آخرين بخش اين باب خواص واجبالوجود را مطرح نموده و در مورد آنها به طور مفصّل مهمّاتى را متذكر مىگردد. | ||
عدل الهى: | عدل الهى: | ||
خط ۱۵۱: | خط ۱۳۹: | ||
11-فهرست موضوعات. | 11-فهرست موضوعات. | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] |