نورعلی‌شاه، محمدعلی طبسی: تفاوت میان نسخه‌ها

‏دیوان نور علیشاه اصفهانی

'''محمدعلی طبسی''' (حدود 1160-1212ق)، ملقب به نورعلی‌شاه اول، از مشایخ تصوف در سلاسل نعمت اللهی (از جمله سلسله نعمت اللهی سلطانعلی‌شاهی گنابادی) که از سلاسل معروفیه است.  

نورعلی‌شاه در روزگار جوانی تحت تربیت پدرش به تحصیل علوم متداول زمان پرداخت<ref>ر.ک: همان</ref>. از میزان تحصیلات و نیز نام استادان دیگر وی در منابع یادی نشده است ولی با نگاه به آثار مختلف وی و همچنین اشعار او به نظر می‌رسد که تا پایه‌ی قابل توجهی از علوم دینی و مقدمات آن مانند: ادبیات فارسی و عرب، تفسیر، حدیث، منطق، حکمت و عرفان برخوردار بوده است. همچنین با در نظر گرفتن حالات وی در اوان ورود به جرگه‌ی درویشان نعمت‌اللهی دانسته می‌شود که مانند بسیاری از مشایخ عرفان، علوم ظاهری او را قانع نساخته و درد درونی و طلب او را تسکین نداده و از این رو به دنبال انسان کامل مکمّل و عارف روشن ضمیری بوده است تا به همت وی و تحت راهنمایی‌های او به مراتبی از حقیقت و معنویت دست یابد. در چنین حال و هوایی در ۱۱۹۰ قمری هنگامی که [[سید عبدالحمید دکنی]] ملقب به معصوم علیشاه، از عارفان و مشایخ سلسله‌ی نعمت اللهی ـ که از سوی شاه علیرضای دکنی، قطب وقت سلسله‌ی نعمت اللهی به منظور احیاء و ترویج طریقت و عرفان از طریق دریا از هندوستان به شیراز رسید آوازه شهرت او در اصفهان به گوش فیض علیشاه رسید و او به همراه فرزند خود عازم شیراز شد و سخت تحت تأثیر معنویت او قرار گرفت. نورعلیشاه به همراه پدرش عبدالحسین ـ که پس از درویش شدن به فیض علیشاه ملقّب شد ـ در جرگه‌ی نخستین مریدان معصوم علیشاه درآمدند و در خدمت وی به طی طریق و تهذیب نفس پرداختند. وقتی معصوم علیشاه از شیراز به اصفهان تبعید شد نورعلیشاه و پدرش در خدمت او به اصفهان آمدند.<ref>[http://shahram-sahraie.ir/%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C/ صحرایی، شهرام، نورعلیشاه اصفهانی]</ref>

‏[[دیوان نور علیشاه اصفهانی]]