كتاب في الأخلاق و العرفان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[مؤلف ناشناخته (قرن 5 یا 6ق)]] (نويسنده)
[[مؤلف ناشناخته (قرن 5 یا 6ق)]] (نویسنده)


[[استادی، رضا]] (مصحح)
[[استادی، رضا]] (مصحح)
خط ۲۰: خط ۲۰:
آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى
آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى
| مکان نشر =مشهد مقدس - ایران
| مکان نشر =مشهد مقدس - ایران
| سال نشر = 1387 ش یا 1429 ق  
| سال نشر = 1387 ش یا 1429 ق  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE16925AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE16925AUTOMATIONCODE
| چاپ =2
| چاپ =2
| شابک =978-964-444-817-1
| شابک =978-964-444-817-1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =16927
| کتابخانۀ دیجیتال نور =16925
| کتابخوان همراه نور =16925
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''كتاب في الأخلاق و العرفان'''، به زبان عربى، از مؤلفى ناشناخته است كه توسط [[استادی، رضا|رضا استادى]] تحقيق شده و به درخواست ايشان [[واعظ‌ زاده خراسانی، محمد|واعظ‌زاده خراسانى]] مقدمه‌اى بر آن نگاشته است. به گفته محقق محترم، احتمالا اين كتاب اثر يكى از علماى قرن پنجم هجرى است.
'''كتاب في الأخلاق و العرفان'''، به زبان عربى، از مؤلفى ناشناخته است كه توسط [[استادی، رضا|رضا استادى]] تحقيق شده و به درخواست ايشان [[واعظ‌ زاده خراسانی، محمد|واعظ‌زاده خراسانى]] مقدمه‌اى بر آن نگاشته است. به گفته محقق محترم، احتمالا اين كتاب اثر يكى از علماى قرن پنجم هجرى است.


== ساختار ==
== ساختار ==
در اين كتاب، 78 موضوع اصلى و چند موضوع فرعى مطرح شده است. موضوعات كتاب، مربوط است به ادب، اخلاق، عرفان، كلام، طب، افلاك، نجوم و...
در اين كتاب، 78 موضوع اصلى و چند موضوع فرعى مطرح شده است. موضوعات كتاب، مربوط است به ادب، اخلاق، عرفان، كلام، طب، افلاك، نجوم و...


نويسنده، در تبيين مطالب از قرآن و روايات و گفتار بزرگان حديث و فقه و عرفان بهره برده است و از منابعى همچون انجيل، تورات، زبور، الإعتقاد، الميزان و المفتخر استفاده كرده است.
نویسنده، در تبيين مطالب از قرآن و روايات و گفتار بزرگان حديث و فقه و عرفان بهره برده است و از منابعى همچون انجيل، تورات، زبور، الإعتقاد، الميزان و المفتخر استفاده كرده است.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
محقق كتاب، در مقدمه خويش، ابتدا از ماجراى برخوردش به اين كتاب و مطالعه آن و ارزشمند يافتنش و اشتغال به تصحيح و تنقيح و آماده چاپ كردن آن سخن گفته است و سپس مفصلا به معرفى و توصيف كتاب، پرداخته است.
محقق كتاب، در مقدمه خويش، ابتدا از ماجراى برخوردش به اين كتاب و مطالعه آن و ارزشمند يافتنش و اشتغال به تصحيح و تنقيح و آماده چاپ كردن آن سخن گفته است و سپس مفصلا به معرفى و توصيف كتاب، پرداخته است.


وى مى‌گويد: ممكن است مصنف كتاب، از مفسرين قرآن كريم باشد؛ زيرا در بسيارى از موارد، آيات قرآن را به‌طور مزجى تفسير نموده است.
وى مى‌گويد: ممكن است مصنف كتاب، از مفسرين قرآن كريم باشد؛ زيرا در بسيارى از موارد، آيات قرآن را به‌طور مزجى تفسير نموده است.


به گفته محقق، نويسنده، 9 دعا را منسوب به اميرالمؤمنين نقل كرده كه همگى با اختلافى در كلمات و جملات و تقديم و تأخير، شبيه دعاهاى صحيفه سجاديه‌اند. همچنين احاديثى را از اميرالمؤمنين نقل نموده كه با آنچه در «نهج‌البلاغة» آمده، تفاوت دارد و اين، دليل بر آن است كه از كتابى غير از «نهج‌البلاغة» نقل كرده است.
به گفته محقق، نویسنده، 9 دعا را منسوب به اميرالمؤمنين نقل كرده كه همگى با اختلافى در كلمات و جملات و تقديم و تأخير، شبيه دعاهاى صحيفه سجاديه‌اند. همچنين احاديثى را از اميرالمؤمنين نقل نموده كه با آنچه در «نهج‌البلاغة» آمده، تفاوت دارد و اين، دليل بر آن است كه از كتابى غير از «نهج‌البلاغة» نقل كرده است.


براى رواياتى كه ذكر نموده، سلسله سند ذكر نكرده، جز يك يا دو مورد و اكثر با لفظ قيل به احاديث اشاره كرده است.
براى رواياتى كه ذكر نموده، سلسله سند ذكر نكرده، جز يك يا دو مورد و اكثر با لفظ قيل به احاديث اشاره كرده است.
خط ۵۳: خط ۵۱:
همچنين پاره‌اى مباحث كلامى را كه مناسب با عقايد شيعى است، مطرح كرده است. به مسائل ادبى نيز اشاره كرده و مطالبى را درباره افلاك و كواكب، طب و طبائع انسان و انواع علم، آورده كه دال بر وسعت علمى وى مى‌باشد.
همچنين پاره‌اى مباحث كلامى را كه مناسب با عقايد شيعى است، مطرح كرده است. به مسائل ادبى نيز اشاره كرده و مطالبى را درباره افلاك و كواكب، طب و طبائع انسان و انواع علم، آورده كه دال بر وسعت علمى وى مى‌باشد.


آقاى [[واعظ‌ زاده خراسانی، محمد|واعظ‌زاده خراسانى]]، در مقدمه خويش كه به درخواست محقق كتاب نگاشته است، مطالب متنوعى را درباره كتاب و نويسنده آن مطرح كرده و در پايان نوشته: اين كتاب، مجموعه‌اى از ادب و عرفان و اخلاق است و على‌رغم مختصر بودنش، بر كتاب «إحياء العلوم» [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] ترجيح دارد؛ كافى است كه به مقايسه باب صبر در هر دو كتاب بپردازى.
آقاى [[واعظ‌ زاده خراسانی، محمد|واعظ‌زاده خراسانى]]، در مقدمه خويش كه به درخواست محقق كتاب نگاشته است، مطالب متنوعى را درباره كتاب و نویسنده آن مطرح كرده و در پايان نوشته: اين كتاب، مجموعه‌اى از ادب و عرفان و اخلاق است و على‌رغم مختصر بودنش، بر كتاب «إحياء العلوم» [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] ترجيح دارد؛ كافى است كه به مقايسه باب صبر در هر دو كتاب بپردازى.


موضوعات مورد بحث در اين كتاب عبارتند از: حسن خلق، حسن جوار، اخوت، تصوف، برخوردهاى ارزشمندى كه در ميان مردمان رايج است و حفظ آنها و آگاهى يافتن بر آنها ضرورى است، حسب و نسب، سخاوت، مروت و جوانمردى، اسلام، احسان، اقرار، شهادت دادن، تصديق، صدق، دين و معناى آن، ملت، فطرت، طاعت، عبادت، برّ و نيكى، توحيد، معانى بلند و ارزشمند همچون تسبيح، تحميد و...، علم، بيان علم، انواع علم، ادب، عقل، حكمت، معرفت، يقين، هدايت، الهام، حجت، نسبت داده شدن امورى همچون لطف و توفيق و حرمان و عصمت و خذلان و تأييد و تسديد و تقريب و تبعيد، همچنين غضب و سخط و بغض و رحمت و رضا و حب و اسف و ضحك و صبر و حيا و ملالت به خداوند، اوصافى همچون نفس و ذات و عين و وجه و يد و جنب و ساق و سعه و قوت و مجىء و اتيان و جد كه در قرآن در مورد خدا به كار رفته است، قضا و قدر، عرش و كرسى، لوح و قلم، افلاك و كواكب، عالَم، نفس اماره و لوامه و مطمئنه، نفس و روح و قلب، طب و طبايع انسان، بيمارى‌ها و پاداش بيمار، خزائن، غيب، دعوت حق، كتب آسمانى، رحمت و رأفت، نعمت‌هاى خدا، تواضع و كبر، امور گران‌قدرى كه حفظ آنها و پرهيز از ضد آنها لازم است، اقسام و انواع ذكر، فقر و غنا، درجات مؤمنان، نعمت، فضل خدا، عفو، فضل و عدل، سعادت و شقاوت، حق و معناى آن، دوستان و دشمنان، سراى رنج و اندوه، رنج و گرفتارى، دولت، روزى و سبب آن، توكل و تفويض و تسليم، اخلاص، زهد و رغبت و صفت زاهد و راغب، رضا و سخط، شكر و كفران، قناعت، صبر و معناى آن، استقامت، توبه و شرايط آن، ورع و تقوا، عبرت و تفكر، حق اولاد، دنيا.
موضوعات مورد بحث در اين كتاب عبارتند از: حسن خلق، حسن جوار، اخوت، تصوف، برخوردهاى ارزشمندى كه در ميان مردمان رايج است و حفظ آنها و آگاهى يافتن بر آنها ضرورى است، حسب و نسب، سخاوت، مروت و جوانمردى، اسلام، احسان، اقرار، شهادت دادن، تصديق، صدق، دين و معناى آن، ملت، فطرت، طاعت، عبادت، برّ و نيكى، توحيد، معانى بلند و ارزشمند همچون تسبيح، تحميد و...، علم، بيان علم، انواع علم، ادب، عقل، حكمت، معرفت، يقين، هدايت، الهام، حجت، نسبت داده شدن امورى همچون لطف و توفيق و حرمان و عصمت و خذلان و تأييد و تسديد و تقريب و تبعيد، همچنين غضب و سخط و بغض و رحمت و رضا و حب و اسف و ضحك و صبر و حيا و ملالت به خداوند، اوصافى همچون نفس و ذات و عين و وجه و يد و جنب و ساق و سعه و قوت و مجىء و اتيان و جد كه در قرآن در مورد خدا به كار رفته است، قضا و قدر، عرش و كرسى، لوح و قلم، افلاك و كواكب، عالَم، نفس اماره و لوامه و مطمئنه، نفس و روح و قلب، طب و طبايع انسان، بيمارى‌ها و پاداش بيمار، خزائن، غيب، دعوت حق، كتب آسمانى، رحمت و رأفت، نعمت‌هاى خدا، تواضع و كبر، امور گران‌قدرى كه حفظ آنها و پرهيز از ضد آنها لازم است، اقسام و انواع ذكر، فقر و غنا، درجات مؤمنان، نعمت، فضل خدا، عفو، فضل و عدل، سعادت و شقاوت، حق و معناى آن، دوستان و دشمنان، سراى رنج و اندوه، رنج و گرفتارى، دولت، روزى و سبب آن، توكل و تفويض و تسليم، اخلاص، زهد و رغبت و صفت زاهد و راغب، رضا و سخط، شكر و كفران، قناعت، صبر و معناى آن، استقامت، توبه و شرايط آن، ورع و تقوا، عبرت و تفكر، حق اولاد، دنيا.


مؤلف، در ذيل هر عنوان، مطالب مربوطه را از منابع متعدد ذكر مى‌كند؛ مثلا در در ذيل عنوان «ذكر حسن الخلق»، مى‌نويسد: گفته شده است خلق انسان نيكو نمى‌شود مگر با نظر در آداب ملوك و سيره حكما و سنن انبياء و اخلاق اوصياء و رياضت نفوس و وادار كردن آن به عادات زيبا و... (متن كتاب، ص 26).
مؤلف، در ذيل هر عنوان، مطالب مربوطه را از منابع متعدد ذكر مى‌كند؛ مثلاًدر در ذيل عنوان «ذكر حسن الخلق»، مى‌نويسد: گفته شده است خلق انسان نيكو نمى‌شود مگر با نظر در آداب ملوك و سيره حكما و سنن انبياء و اخلاق اوصياء و رياضت نفوس و وادار كردن آن به عادات زيبا و... (متن كتاب، ص 26).


يا در ذيل عنوان «ذكر حسن الجوار»، اين سخن را از پيامبر اسلام نقل مى‌كند: «حرمت همسايه مانند حرمت مادر است» و اين سخنان را از ديگران: «حسن جوار باعث عمارت و آبادى خانه مى‌شود»، «نخست همسايه سپس خانه» و... (متن كتاب، ص 29).
يا در ذيل عنوان «ذكر حسن الجوار»، اين سخن را از پيامبر اسلام نقل مى‌كند: «حرمت همسايه مانند حرمت مادر است» و اين سخنان را از ديگران: «حسن جوار باعث عمارت و آبادى خانه مى‌شود»، «نخست همسايه سپس خانه» و... (متن كتاب، ص 29).
خط ۸۳: خط ۸۱:
متن و مقدمه كتاب.
متن و مقدمه كتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}